Snow White

Sağlam bir uyarlama daha doğrusu yorumlama olmuş. Masalla özdeşleşmesi için sessiz film formatında çekilmesi lakin masaldan uzak günümüz gerçekliğine uygun bir hikaye seçilmesi güzel ayrıntılar.

Her şey metaforik açıdan yerli yerindeyken iki önemli eksik hafiften rahatsız etmiyor değil. Bu kadar uygun uyarlama da elmanın sembolik hikayesi zayıf kalmış çok, astarına uygun olsun diye ele tutuşturulup geçirilmiş gibi.
Finalindeki prensin, cüceyle özdeşleşmesi lakin prensesin de uykudan uyanamayışı, gözyaşı dökmesi farklı bir yorum olmuş. Evet yeni ve ilgi çekici bir yorum ama masalın pik noktasına kıyasladığımızda zayıf kalmış. Zayıflığı ise gözümde cüce. Gözyaşı olayını çok özgün ve karaktere uygun buldum fakat cüceyle bağlantısı sevgi/sadakat deyip geçiştirilecek bir durumda değil maalesef. Bağlantısı zayıf kalmış. Örneğin prenses tecavüze uğrasa ve öpüşme esnasında gözünden yaş gelse daha oturaklı bir metin olurdu gözümde.

Gel gelelim günümüze masal uyarlamalarına oranla yeni bir perspektifle ele alınışı izlenmeli kategorisine sokuyor.

İlk filmi Torremolinos 73 (2003) ile sinema sevgisini dramatik/komedi karışımı bir türle harmanlayarak unutulmayacak bir filme imza atan İspanyol yönetmen Pablo Berger, Blancanieves (2012) ile de aynı formülü uygulayarak kendi başyapıtını oluşturuyor. Bu sefer melodramatik ögelerin ağır bastığı bir hikaye ekseninde bildiğimiz Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler metnini, 1920lerin İspanyasındaki boğa güreşleri ve sessiz sinema ile birleştirerek yapıbozumuna uğratan bir sessiz sinema klasiğine imza atıyor.

15. Randevu İstanbul Film Festivali kapsamında izlediğim, 1920lerin İspanyasında geçen gotik bir Pamuk Prenses uyarlaması olan film, Tim Burtonun gotikliğini Luis Bunuelin sürrealizmiyle birleştirerek ortaya boğa güreşleri içerisinde sinema sevgisiyle dolu bir The Artist (2011) çıkarıyor. Ayna ayna, söyle bananın ve prensin olmadığı bir Pamuk Prenses fikri bile yeterince orijinalken bunu İspanyaya has matador, flamenko ve Carmen hikayeleriyle birleştiren Pablo Berger, Torremolinos 73teki sinema sevgisi ve Carmen hikayesini ikinci filmine de başarılı bir şekilde adapte ediyor. Bunu yaparken bolca kullandığı yakın planları ve görüntü bindirmelerini müthiş müzik kullanımıyla görsel ve işitsel bir şölene dönüştürmeyi ihmal etmiyor.

Bu postmodern Pamuk Prenses uyarlamasında büründüğü femme-fatale karakterinde harikalar yaratan Mariel Verduya ayrı bir parantez açmak lazım. Mimikleriyle ve beden diliyle bu yılın en iyi kadın oyuncu performanslarından birine imza atan Verdu, bunun karşılığını San Sebastian Film Festivalinde En İyi Kadın Oyuncu ödülüne layık görülerek almıştır. Bu yılki Oscar ödüllerinde İspanyanın Oscar aday adayı olan Blancanieves, Akademi tarafından Yabancı Film kategorisinde ilk 9a alınmasa da, oluşturduğu postmodern sinema büyüsüyle sinema tarihine adını yeni dönem sessiz sinema ürünlerinin başyapıtı olarak yazdıracaktır.