Belirsiz Gece Suare - 27. Hafta: Si può fare

yorum için de şarkı için de teşekkür ettim :)

ben seviyorum gidip gelmeleri her duyguyu bandıran yapımları,güldüren, hüzünlendiren ve düşündüren oldukça kaliteli bir misyona sahip ve bu misyonun hakkını vermiş.

popilizme yapılan ince ve kritik içeren rövanşlar, derinlere daldıran duygu yüklü sahneler öyle harika içine çekiyorki ne ara başladı ne ara bitti hiç anımsamıyorum.bazı sahnelerde kahkalara boğulurken bazı sahnelerde içime dokunan duygularla boğuştum ve sanki filmin içerisinde bir yerlerdeydim öyle hissettiren güzel bir yapım...nadidem teşekkürlerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr:))

hayatın her karesinden bir tuttam var her tutam ile başka saliselere dalar dalar çıkarsnız..işte hayat bundan ibaret değil mi ki!!!

http://www.youtube.com/watch?v=izQ_AWVTWqU

sevindim canımmm bi kişi bi kişidir :)

ben beğendim nadidoşşşşşşşşşşşşşşşummmmmmm:):)

ya yorumunu silmeseydin ledger :) neyse başka filmde deneriz şansımızı napalım :)

Ndide sen mi önerdin ya yazdığım yorumu sildim sen üzülme ben filmi çok sevdim nasıl sahiplendiysem izlerken sıkıntıdan bitik düştüm:P ben arada kalan yapımlarla pek barışık değilim nadidecan yinede sağolasın :):)

ohh bikişi daha beğendi :) çok korkuyodum beğenmezsiniz diye seçim yapmak baskı yarattı üzerimde haliyle.neyse sevindim slave' cim darısı diğer suarelerin başına :)

filmi izleyeli kaç gün oldu ama izledim demeyi unutmuşum :)

film için söylenecek çok fazla şey yok aslında,genel kanıya katılıyorum: evet çok keyifli bir film ama bir an geliyor (ki hiç beklemediğim bir andı) alt üst ediyor insanı.. aslında tüm o "alt üst olmuşluğa rağmen" film gayet umut pompalamayı başararak bitiyor. insanın kendini kötü hissettiğinde antidepresan kıvamında izlenecek filmlerden(bence)..

nadidoşumuza teşekkür ederken bu performansı diğer suarelerde de görmek istediğimizi belirtmeden geçemeyeceğim :)

beğenmene çok sevindim requiem_ :) güzel yorumun asıl ben teşekkür ederim :)

Ne güzel filmdi öyle. Hem eğlendim hem üzüldüm hem hırslandım hem şaşırdım. Oyuncuları aldı götürü beni. Bir an gerçekten de filmde akıl sağlığı yerinde olmayan insanları oynattıkları hissiyatına kapıldım. Her biri nefis oynamışlar,

---spoiler---

Goffredonun mimik ve hareketleri beni benden aldı, Fabionun panik ataklığı geçmişinin hayaletlerini taşımaktaydı, Roby nam-ı diğer başkan gönlümde taht kurdu sadece duruşuyla :) Ossinin vurguları beni kastı ekran başında..

---spoiler---

Daha öncesinde böyle bir sistemin varlığından haberim yoktu, filmle öğrenmiş oldum. Kooperatiflerin varlığı, akıl sağlığı yerinde olmayan ya da engelli insanlar için yeni bir başlangıç. Dışlanmışlığın, içine kapanıklığın karanlık dünyasında aydınlanmak için bir ışık niteliğinde olmuş. Film içerisinde çekip aldığım bir cümle var: Yatırım oylama sonrası hayır cevabını alan Nelloya doktorun söylediği: Onların -Hayır- oyu senin en büyük zaferin. Bilinçlenmenin, birey olmanın, seçenekler arasında muhakeme yaparak karar verebilme bilincine sahip olmanın kanıtı.

---spoiler---

İntihar eden Gigio bu uyanışın acı bir simgesiydi. Yaşayabileceğini hiç aklından bile geçiremediği duyguları kısa da olsa tadarak bitirdi. Adrenalin-aşk-dokunuş-ihanet-acı. Çarpıcı bir sahne ve süreçti.

---spoiler---

Miss Pacee bu güzel seçim için teşekkürler, baş ucuna kondurmuş olduk...