insan istediği tüm filmleri görmeye ömrünün yetmeyeceğini kabullendiğinde çok rahatlıyor..

Bilgi dediğimiz kavram, gezerek, görerek ve okuyarak olur tabi..orda kelimeyi yanlış kullanmışım..

okumak, izlemek ve gezmek kişinin bakış açılarını ve hayalgücünü yükseltir.."Hiçbir anlamı olmaz" kelimesi/cümlesi yanlış..

Bu da sanırım başlığı sevmemem yüzündendi.

"Aşırı refleskin sonucu oluşan bir saçmalamasyon diyebiliriz.."

ve şunu söyleyim; sanırım olgun bir adamın zihnini okuma gibi şeyim (yeteneğim) var..(veya öyle sanıyorum) Onun gözünden bakayım dedim.Dozu kaçırmışım.. (

Hani tam böyle öleceğin vakit hiçbir şeyin anlamı kalmaz yha..Sen de bütün (genellemiyorum aslında) bunaklar gibi saçmalarsın, ne dediğini bilmezsin..O bunak yerine koyun beni..)

Herneyse Schopenhauerin dediği gibi "zaman kısıtlı ve yapacaklarımız çok önemli." Lakin yapamadığımız işler yüzünden hayıflanmamak gerek..Çünkü dünya aldatmacalarla dolu..(bundan bir yanlış anlam çıkarmazsınız umarım)

sanatın bilime faydası üzerine çok makale okudum. edebiyatın, tiyatronun, müziğin, resim ve sinemanın çok faydası olduğu, bilime ve düşün yelpazesinin gelişmesinde bu kurguların faydası çok büyük. jules verne'nin hikayeleri olmasa uzaya mekikle gitme fikri, denizin fersat fersat diplerine inme düşüncesini ben düşünemezdim diyorum. zaten en basitinden bu kadar kafam çalışsa google'ı facebook'u bulur paraya doyardım diyorum. ya da playstation'u iphone'u tasarlar köşeyi dönerdim diyorum. ki bu saydıklarım maddi kazanç getirecek fani buluşlar. kaldı ki sanat alanında ütopya gibi bir eseri kazandırmak bu saydığımız ünlü yönetmelerin, yazarların sözlerinden birini edebilmek çok büyük bir onur olurdu. en basitinden bilimkurgu filmleri, fantastik filmlerin insanı içine çektiği yapay dünya değil gerçek dünyamı rüyalarımı bile genişletmiştir....ayrıca dinin toplumun afyonu olduğunu sanıyordum:)

Siz de onlardan mısınız peki?

albertini

Okulda hiç arkadaşım yoktu, arkadaş istemiyordum.Yalnız, daha iyi hissediyordum kendimi.Bir sıraya oturup diğerlerinin oyun oynayışlarını izlerdim, çok aptal buluyordum onları. Bukowski

valla ben şuana kadar filmlerin hiçbir faydasını göremedim..

izlediğim 3 bin (yarısından çoğu kaliteli işler) film hayatıma bir şey katmış değil..düşünce ,hayal dünyam zaten genişti..varolan şeyleri tekrar görmenin hiçbir anlamı yok..

10 gün önce (2012-12-23 18:04:54)

güncellendi:10 gün önce (2012-12-23 18:10:01)

Bu "filimadamındaki ne idüğü belirsiz kişiler" adlı topic'ten kendi küçücük ama anlamı büyük bir alıntı.

Ayrıca, hayal dünyam çok genişti demişsiniz. Görmediğiniz birşeyi hayaldünyanızda var oldurup ondan bilgi mi alıyorsunuz? Bilgi dediğimiz kavram temelde gezerek, görerek ve okuyarak olmaz mı? Film de görme unsurunun en güçlü örneklerinden birisi değil midir?

Ben tam tersinize filmlerin genel kültürü arttırdığını düşünüyorum.

filmlerin hepsi zaman kaybı..

yapacak hiçbir şeyi olmayan veya vaktini dişe dokunur herhangi bir etkinlikle geçiremeyen insanlar film izlerler..

yapacak o kadar çok şey varki..ama insanlar hayatın sıkıcılığından ve tekdüzeliğinden bıkarlar.özgür ruhlu, ele avuca sığmayan, hayalgücü yüksek insanlar..

"spor kitlelerin yarığıdır "demişti T.Eglaton..

"tv de kitlelerin afyonudur"

"sanat da insanların sığınağı" (tabii bu kadar sınırlandıralamaz)

gelip geçiciliği olmayan bir şey söyleyin bana..o zaman bu başlığın belki bir amacı olurdu..

Bi ara ben de diyordum, tüm filmleri izleyebilir miyim diye, fakat vizyona giren filmlerin sayısı ve çekilen vizyona girmeyen diğer filmleri göz önünde bulundurduğumda üzülme diye bir durumum kalmıyor. Sonuçta 1 ayda tahminimce tüm dünya genelinde irili ufaklı 30-40 film çekiliyordur. İsmini dahi bilmediğimiz yönetmenler, oyuncular var. Hollywood harici Yunan sineması, Endonezya sineması, Fransa sineması derken bir sürü sinema var. Yok yok mümkün değil hepsini izleyebilmek diyerek bu işin içinden çıkıyorum. =)

film manasında değil de genel, hayat memat manasında katılıyorum. Bu kabullenişimin üzerinden bi 4-5 ay geçmiştir herhalde ve çok rahatım, yaşadığım her şeyden keyif almaya çalışıyorum. Film açısından da; eskiden kendimle yarışırcasına film izlerdim ve aldığım keyif azdı, şimdi izlediğim filmlerden daha fazla keyif alabiliyorum.

Zamanımın yapmak istediğim şeylere yetmeyeceğini bilmek beni de üzüyor ama aynı zamanda yaptıklarımı daha da değerli kılıyor. Hiç olmazsa bununla avunuyorum.

Bunun yanında ölmeden önce 10.000 film izlemek gibi saplantılı bir hayalim var. Bu hayalin ne kadarını gerçekleştirebilirim bilmiyorum ama bu inancım büyük. 8995 film sonra görüşürüz :)

\"varolmanın dayanılmaz hafifliği...\"

Sadece filmler olsaydı belki kabullenebilirdim ama okumak istediğim kitaplar, yazılar, görmek istediğim, gitmek istediğim yerler, öğrenmek istediklerim, yapmak istediklerim,... Üstüne üstlük listeler her gün genişliyor, gel de üzülme...

İnsan ömrü neye yetiyor ki ?

Allahtan kuzuyum.

Saygılar.