Immaculate

Rahatsız edici derecede göze parmak bir iş. Filmde tercih edilen lokasyon dışında iyi bir şey yok sanırım. Sydney Sweeney'nin popülaritesi ile oyunculuğu arasındaki ters korelasyon ise her şeyi daha kötü bir hale getiriyor. Kendisinin popülerliğini kullanmak isteyen yapımcılar -bak sana tek başına sürükleyip rolünü büyütebileceğin bir artsy korku filmi yazdık, kapakta da direkt yüzünü kullanacağız- demişler ve onu kandırmışlar gibi hissettim her an.

Ari Aster filmlerinin rahatsız ediciliğini örnek aldıklarını düşünmek istemiyorum ama bence ciddi bir esinlenme var ama hiç mi hiç olmamış. Mekanı, figüranları, temaya ait objeleri zekice kullandığını zanneden, tahmin edilebilir olmadığını düşünüp sürekli şov yapan, kendini kandıran bir film. Ne yapmak istediklerine tam olarak karar verememişler. Her 3 dakika sonrasını tahmin edebildiğim bir klişeler geçidiydi. Dindar fanatikleri kullanarak anlattığı ve "aşırı sert, aşırı agresif" olduğunu sandığı anlatı ise bomboş bir zeminde ilerliyor.

Filmin son sahnesinde Sweeney'i Mia Goth gibi kullanmaya çalışıp, kızcağızı kameraya doğru 3 dakika ıkındırıp çığlık attırmaları ise artık sinirden gelen kahkahalarımı tutamamama sebep oldu. Bir süredir izlediğim en kötü film.