Ülkede Huzur Hüküm Sürüyor

Peter Lilienthal’ın Güney Amerika’da 1970’li yıllardaki önemli politik değişiklikleri anlattığı üçlemesinin ilk filmi Zafer, Şili’de Allende dönemini ve umudun zaferini anlatırken, ikinci film Ülkede Huzur Hüküm Sürüyor askeri cuntanın gelmesiyle bu umutların yıkılışını gözler önüne serer. Üçüncü film Ayaklanma ise Nikaragua’da Sandinistlerin diktatör Somoza’ya karşı kazandıkları zaferin öyküsüdür. Ülkede Huzur Hüküm Sürüyor’u Portekiz’de çekmek zorunda kalan Lilienthal, Şili askeri cuntasının askerlerini canlandırmak için kısa bir süre önce ülkelerinde diktatörlüğe karşı savaşım vermiş ve devrimi başlatmış olan Portekiz ordusunun 5. tümeninden yararlanmıştır. Arjantin ve Uruguay’da çekilmiş belgesel görüntülerin de yer aldığı filmde ön plana çıkan bir karakter, bir kahraman yoktur. Çünkü Lilienthal’in ilgi duyduğu kahramanlar tarih kitaplarında yer almayanlardır. Yaşlı bir otel sahibi ve ailesi, hapisteki kızına yakın olabilmek için kente gelen ve otelde kalan bir tamirci, hapishanedeki koşulların düzeltilmesi için çaba harcayan bir komitenin üyeleri olan bir doktor ve bir avukat filmin ana karakterlerini oluştururlar. Kent Hapishanesindeki mahkumların başarısız olan kaçma girişimi askerlerin yeniden "huzur ve düzeni" sağlaması için bir bahane olur. Ülkede Huzur Hüküm Sürüyor, askeri cuntanın kontrolü elinde tuttuğunu kanıtlamak için radyoda sürekli yaptığı anonstur. Lilienthal, filmde kaba güç kullanımı ve terör içeren sahnelere yer vermemiştir ama tehditkar ve gergin bir ortam, sürekli bir baskı hissedilmektedir. Filmin başında kentin sokakları insanlarla doludur. Yavaş yavaş askerler ortaya çıkar, insanların sayısı giderek azalır. Sonunda sokaklarda kimse yoktur çünkü tüm kent halkı tutuklanıp stadyuma kapatılmıştır. Şili’deki darbeden sonra insanların kapatıldığı stadyum, tüm dünyada faşist rejimin ve insanlara uygulanan baskının sembolü haline gelmişti