Altının Laneti

Nicolas Roeg'un 5. filmi film ve yönetmenle ilgili bazı yazı ve yorumlarda yönetmenin düşüşünün başlangıcı olarak gösteriliyor.

Eureka, sıkıcı ve ilginç olmayı bir arada götürebilen, hikayesinin ortaya koyabileceği enerjiyi bir anlamda boşa harcayan bir film. Bunun sebebi ne olabilir diye düşündüğümüzde, öncelikle yönetmenin kimin veya neyin hikayesini anlatmaya odaklanacağına karar verememesinin önemli bir etken olarak ortaya çıktığını söyleyebiliriz: Roeg, filmin ilk yarısında daha belirgin olarak ortaya çıkan hikayenin ilk kısmında daha net, çünkü baş karakterimiz Jack, hayatı boyunca arzu ettiği her şeye bu kısımda sahip oluyor ve sonra bu zenginliğin getirdiği zirveyi de yaşıyor. İkinci kısımda hikayeye dahil olan yeni parçalar var. Cinayet sonrası mahkeme kısmı çok kötü, berbat.

Eureka'nın Nicolas Roeg'un filmi olup olmadığını anlamak için film boyunca ara ara süren ve yönetmenin en kişisel üslup ifadesi olan paralel kurguya benzer imgeler, görüntülerin art arda kullanılması, geçmiş zaman ve şimdiki anın birbirine karıştığı zihinden akan görüntüler vb tarzı imge kullanımları bu filmde de var, ve özellikle açılışta, ilk on dakikada, evet bu bir Nicolas Roeg filmi dedirten bir giriş yapıyoruz hikayede. Ancak Roeg filmi boyunca bu tekniğini azaltarak kullanıyor, daha önemlisi, etkisi hissedilmeyen bir kullanım söz konusu. Vodoo sahnesi örneğin bu anlamda çok kötü- gereksizliği bir kenara- bir örnek. Cinayet sahnesindeki korkutuculuğun sadece Roeg tarzı anlatımdan değil ölme biçiminden de kaynaklı olduğunu söyleyebiliriz, bu sahne bitmek bilmedi, ve Roeg'un yine çıtayı yükselltiğini söyleyebiliriz burada.Ancak hepsi bu kadar. Roeg ne anlatıyor peki? Bütün filmlerinde kendini belli eden sevgi, aşk arayışı; bu arayışa tutunarak var olma temasını bu filmde de görüyoruz, ama özellikle finalinde karikatüre dönüştüğünü söyleyebiliriz.

Bu film, film olmakla olmamak arasında kalmış, kesinlikle kurgusu kısaltılmaya ihtiyacı olan, daha kısa süreli bir kurguyla daha fazla etkileyici olabilecek bir film. Nicolas Roeg'a yakışmayan bir film bu. Sadece yönetmeni ciddi olarak tanımak isteyenlere önerebileceğim bir çalışma.