Helpless

Geçmişte alınan ciddi yaralar nedense bir türlü sarılamaz .. beyni yorup akıl almaz şeyler yaptırabilir . Ve sonunda yargısız bir acıma hissi bırakır .. Kurgusunu beğendiğim bir film .

0 0

Yanıtla

@okaliptuss

9 yıl önce

9 / 10

"Çığ gibi büyüyen iki şey vardır..Yalan ve borç."Şimdi izledim ve sıcağı sıcağına bir şeyler karalamak istedim bu güzel filme.Hayatının en güzel,en mutlu günlerini yaşayan bir adam Mun-ho,düğün haberilerini vermek için sevdiği kadınla yola çıkmış eğlenceli bir yolculuk esnasında biraz dinlenmek ve bir şeyler almak için verdiği molanın aslında gelecek mutsuz anların,belki de hayata vereceği molanın ilk adımları olacağını nereden bilebilirdi ki!Geri dönüp arabasına baktığında, hayatı boyunca her anında yanında olmasını istediği kadınının hiç beklemedik bir şekilde ortadan sır kayboluşuna nasıl bir açıklama getirilecekti..İlk çalacağı kapı tabii ki o anda bulunduğu yer ve etrafı olacaktı..Sonra yapılması gerektiği gibi çalacak en güvenli kapı polis kapısı olacaktır..Yardım için koştuğu yerden duyduğu"genelde hep böyle olur"sözü herhalde bir insanı o anda avutacak en son sözlerden biri olur..Mun-ho'nun duymak istediği bu değildi,çünkü mantıklı açıklaması olmayan şeyler vardı kendince ve de çok haklıydı..Kim durduk yere her şey çok güzel giderken sevdiğinin yanından bir anda kaybolur ki..Kendi çabalarıyla yaptığı araştırmalar sonucunda yüzleştiği acı gerçekler fazlasıyla canınıda yakıp geçecektir bunun yanı sıra..Mun-ho'nun tanıdığı,sevdiği insanın bambaşka biri olduğunu anladığında ki çaresizliğini içiniz burkularak izleyeceksiniz...Tüm umudunu yitirmişken,gidecek bir yeri kalmamışken tam bu sıra da aklına gelen kendinden bile vazgeçmiş,kendini adeta bir çöp gibi gören aslında çok zeki ama yaptığı bir hata yüzünden tüm hayatı mahvolan abisinin kapısında çare arayacaktı..Çaldığı bu kapı ona derman olacak mıydı?Bu sorunun cevabını filmin geneline çok gizemli bir şekilde yaymışlar..Siz de adeta onlarla birlikte dedektifçilik oynuyorsunuz..Kendinizce teoriler üretiyorsunuz..Ve gerçeği anlamaya başladığınızda kızsanız bir türlü kızmasanız bir türlü gibi bir karmaşa da kalıyorsunuz..Filmde Mun-ho'a üzülürken onu bırakıp bir anda Sun-young'un izlediğim dramına üzülmeye başladım..Kimse babası da olsa başkasının yaptığı hatanın sorumlusu olarak tutulamaz..Her şey o kadar acı ki insan hangisine üzüleceğini şaşırıyor..İnsanların hayatı her zaman günlük güneşlik olmaz..Yaşadığımız hayat istediğimiz gibi olmayabilir,bu demek değildir ki bundan dolayı başkasının hayatına kasıt yapma hakkına sahibiz...Başkalarının mutluğunu ve hayatını çalarak kendi mutsuzluğumuza asla çare bulamayız..Çünkü hiçbir yalan sonsuza dek sürmez ve sonunda kaybeden yine sen olursun...Filmin sonu için söylenecek hiçbir şey bulamıyorum..Sun-young'un gözünden damlayan tek bir damla yaş ve Mun-ho'nun aşkı yüreğime aktı..Koreliler gerçekten bu işi çok iyi biliyor.Film beni mest etti..Lee Seon-gyun,gömleğindeki terin hakkını fazlasıyla vermişsin oyunculuğuna büyük bir alkış..İzlediğim dram beni çok üzmüş olsa da bu filmi izlediğim için çok mutluyum herkesinde izlemesini öneririm..Filme puanım 10/9

0 0

Yanıtla