M like Mother

Filmde işlenen konu aslında çok ciddi ve altı defalarca çizilmesi gereken bir konu; ?Kimyasal silahlar?. Ve bunların gölgesinde mutant doğan çocuklar. Özellikle Amerika'nın Irak çıkartmasında kullandığı kimyasal silahlar yüzünden Irakta resmen mutasyona uğramış yeni bir nesil türedi. Gözleri olmayan ya da çift başlı bebekler... Buna kim dur diyecek naraları atmayacağım, biliyorum ki insanlık var oldukça iki karış toprak bir masum bebekten her zaman daha kıymetli olacak. Bizse her zaman uzaktan seyredeceğimizi sanarak büyük bir yanılgı içinde olacağız.

Gelelim filme; İran-Irak savaşında maruz kaldığı kimyasallar yüzünden sakat bir bebeğe hamile kalan Sepideh eşi tarafından kürtaja zorlanır. Yasal olmayan yollardan bebeğin hayatına son verme sahnelerinde Sepideh doğmamış oğluna yalvarır; "Oğlum vazgeç bu hayattan!" Said vazgeçmez hayattan, zihinleri ve bedenleri engelli bu insanlar vicdanı engelli insanlığa koca bir ders verir.

Bu filmi kürtajı savunanların da izlemesini çok isterdim. Engelli çocuk sahibi annelere de moral olacağını düşünüyorum. O anneler öyle mübarekler ki bi bilseler... Ve tabii ki engelli kardeşlerimiz de ne kadar güçlü ve özel olduklarını bilmeliler.

Başroldeki anne ve çocuğa bayıldım. Şarkı sözleri harika. Çocuk oyuncunun performansı alkışı hak eden cinsten. Annenin ilaçları alıp koştuğu sahnede arkada Saddam?ın yakalanma ve heykelinin devrilme sahnesi çok manidardı. Ve tabii ki o çocuklarla yapılan koro, piyanoda oturan genç çocuğun sesi?

Bu film hakkında söylenecek çok söz var, fırsat kaybetmeden izleyin derim?