Değirmen ve Haç

diyaloglara pek yer vermemesinden (ilk 20 dakika neredeyse hiç yok) ötürü ilk başlarda konuyu anlamakta güçlük çekseniz de isa'nın ortaya çıkmasıyla taşları yerli yerine oturtmaya başladığınız film (ya da resim). resim diyorum, zira filmdeki sahneler aynı zamanda bir ressamın tablosunda da hayat buluyor; filmi oluşturan karakterleri, mekanları ressam (yönetmen) tablosunda oluşturuyor. filmin en sevdiğim, orjinal, gözüme batan ve dikkatimi cezbeden noktası da burasıydı. hatta bunun üzerine oynanarak belki çok daha iyi bir film ortaya çıkarılabilinirdi, bilemiyorum.

isa'nın ortaya çıkması ve çarmıha gerilmesi ile taşlar yerine oturuyor dedim ama isa'yı çarmıha gerenler -gerçek olayda olduğu gibi yahudiler değil, bu sefer ispanyollardı. filmde anlamadığım en önemli nokta da burası. ispanyolları bir türlü bir yere oturtamadım filmde. ancak anladığım kadarı ile ispanyolların zamanında başka bir bölgede uyguladığı zulüm ile isa'nın çarmıha gerilişi arasında bir sentez uygulamış ressam (yönetmen). eğer doğru anlamışsam, bu özgün düşüncesinden ötürü bir alkışı daha hanesine yazabilirim.

zaten hep derim, böyle filmleri izlemeden önce kısa bir tarih okuması yapmak gerekiyor diye. mesela bu nedenle zamanında lincolnfilminden, abraham'ın siyahilere özgürlük vermesi dışında hiçbir şey anlamamıştım. ancak ben filmleri izlemeden önce konusuna bakmadığım için (lincoln için geçerli değil bu söylediğim ki konusu zaten belliydi) neyi okuyacağımı da bilmiyorum. bu da bu filmde olduğu gibi konuyu anlama konusunda sıkıntılara yol açıyor.

ressam ve yönetmeni eşdeğerde kullandığıma bakmayın, ikisi aynı kişi değil ancak ressamı yönlendiren de yönetmen olduğu için bu şekilde ifade ettim.

velhasılı kelam, çok iyi bir film diyemem kendisi için ancak kesinlikle kötü bir film de değil. özgün filmlere hasret olanlar için güzel bir seçenek olsa da yavaş ilerlemesi ve diyalogların son derece az olması ile izleyiciyi zaman zaman yorabilme potansiyeline de sahiptir.