Pink Floyd: Live at Pompeii

bu seslerin, bu görüntülerle buluşmasıyla büyülenmemenin elde olmadığı birşey.

something special.

yahu böyle bir kafa olamaz dedirten konser

Konseri izlemesine izin verilen 3-5 çocuk haricinde, asıl muhatap denildiği gibi tanrı mıdır bilemem... Eğer öyleyse de, tanrının "yaratmakla ne iyi etmişim" dediğidir. "Celestial voices" ile o seslerin "göksel" olduğuna ikna edendir.

hayatında hiç uyuşturucu kullanmamış insanlara uyuşturucu niteliğinde gelecek konser, belgesel, ayin ya da her neyse artık. duyulabilecek en güzel set the controls for the heart of the sun versiyonunu barındırır.

ayrıca o zamanlar taş gibi olan david gilmour'un dudaklarına bakmaktan diğer grup üyelerini izleyebilirseniz ne ala.

Pink Floyd'un bu adını bir türlü koyamadığım dinletisi tanrıya verilmiş konser olarak bilinir. Kayıtları çekim yapan ekibin dışında izleyen sadece o an bölgede bulunan çobanlar izleyebilmiştir. Echoes performansı bunların içinde en öne çıkanıdır. Yapılan eşsiz müziğin yanında aklıma gelen diğer şeyler; roger waters'in neredeyse boyu kadar olan gong, zil adı her neyse doğaçlama bir şekilde tokmaklaması, konserin sonunda bir köpeğin uluyarak çalınan şarkıya vokal yapması, gilmourun harika performansları oldu..

bir pink floyd hayranıysanız mutlaka izlemişsinizdir. Değilseniz boşverin hiç izlemeyin-dinlemeyin..

ekleme: aslında rick wright ve nick mason'u unutmamak lazım.