Orange Is the New Black

Ben aşağıda dizinin komedi olduğunu yazmıştım, ayrıca komedi dalında aday olmuşlar ama bu diziye saf komedi olarak bakmak resmen saygısızlık olur. Özellikle 2.sezon yaşananlara bakılacaksa. Böyle komedi olamaz, dram bu dizi. Komedi de var dram da. Öfff her bölümden sonra "Allam bunlar nasıl oyunculuk" diye bağırıp evden kaçasım geliyor. Resmen o hapishanenin içinde yaşıyor, taraf tutuyorum. Muhteşem müzikleriyle duygulanıyorum, mutlu oluyorum. 2. sezon finalindeki şarkıyla (blue öyster cult desem yeterli) tavan yaptılar. Yoğun duygular içindeydim ki dizi bitti. Napayım ben o duyguları nereye dağıtayım şimdi?

2. sezon entrika neymiş onu gördük. Vee'yi sevmesem de dominant kişiliğine, manipülasyon yeteneğine ve başı derde girince kimseyi görmemesine hayran kaldım. Sinirinden ve höt dese gtm gtm kaçacağımdan bahsetmiyorum. Ayrıca tek bi meme darbesiyle tüm koğuşu döver. "Hükümet gibi kadın" tanımına tamamen uyuyor. Güçlü mizacını ve sinsiliğini resmen bana hissettirdi. Bir ara onun tarafını tuttum düşünün.

Olaylar Chapman denen sonradan görme arkadaşımızla sınırlı değildi bu sezon. Hatta iki başrol oyuncumuz vardı: Red ve Vee. Benim gibi Chapman'dan pek hazzetmeyen entrika sever insanlar eminim bu sezonu daha iyi bulmuşlardır. Chapman'ın hapishane ile alakası yoktu resmen. Hala Larry diyor allam ya. Larry ve Polly de ne gavat çıktı arkadaş. Neyse. Yani dediğim gibi, Chapman'ın dünyası sınırlı, hapisteki diğer karakterler gibi görmüş geçirmiş değil, son derece sıradan, hatta hapisteki en ergen insan. Larry aşağı Alex yukarı, ay yeter be. Herkesten tekmeyi yedi iyi oldu. Bi de Soso'ya akıl vermeye çalışıyor, artizlik yapıyor. Resmen dün bktum bugün koktum.

Her zaman merak ettiğim bir karakter vardı dizide: Rosa. Sezon finalinde aldı götürdü diziyi. İyi ki de öldüğünü göstermeyip farklı bir sonla bitirdiler, yoksa cidden üzülürdüm. Ayrıca yeni bir favorim daha oldu: Caputo. Adamın müdür olduğu iki günde başına gelmeyen kalmadı. At kadını işten yollaması sevindirdi gerçekten. Diğer sezon esnek tavrını bi kenara bırakacakmış gibi geliyor.

Mendez bir ara göründü sonra tekrar gitti. Adam çok orijinal bi karakter ya, tipine çok gülüyorum. Bence diğer sezon da olmalı. Hatta başka gardiyanlar da gelsin sıkıldım bunlardan.

Son olarak, Deli Göz'ü oynayan kadın.... Nasıl bi oyunculuk o? Hadi git be.

Nasıl az kişi izler? Resmen nasıl karakter yaratılırın cevabı bi dizi bu. Çok güzel anlatamıyorum.

Çok iyi bir dizi. İlk bölümü garip gelse de izledikçe sevilen, hatta sonra baya bildiğin kendisine hayran bırakan bir dizi. Bi' kere çok çeşitli kadın profilleri var dizide... Yan karakterler olarak nitelendirebileceğimiz bu karakterlerin hayatına kısa kısa bakışlar atmamız aslında bize iyi ve kötünün nasıl içiçe olduğunu ispatlamıyor da neyi ispatlıyor? Hepsinin kendine özgü nedenler var ve empati kurmamak imkansız. Diğer yandan dizi bence birçok insanın sandığı gibi "beyaz kadın dramı" falan değil. Evet öyle gibi başlıyor ama ilerleyen bölümlerde asıl karakterimiz Piper'ın nasıl da farklı biri olduğunu-yada tam tersi aslında hep öyle ama modern dünyaya nasıl uyum sağladığını- görüyoruz. Bunu özellikle Alex'le olan ilişkisinden anlayabiliriz bence.

Bu arada ilk bölümlerdeki "fazla" cinselliğin dikkat çekmek amacı ile stratejik bir şey olduğunu düşünüyorum, nitekim bu da diğer bölümlerde daha yerinde ve dozunda cinsellikle dengeleniyor. Yani homofobik değilim ama ilk bölümlerdeki cinsellik beni biraz rahatsız etti, fakat diziyi izlemeye devam ettiğimde buna deydiğini gördüm... Jenji Kohan muhteşem bir iş başarmış bence, Weed'si izlemedim fakat çok övgüsünü aldım yani kıyaslama yapamıyorum ama sadece bu yapımıyla bile bundan sonraki yapımlarında referans olabileceğini anladım. Sizce başyapıt mı bilmem de benim favori dizilerim arasında baya yükseklerde OITNB.

Öyle ki dizi bence kendisinden beklenmeyecek derecede objektif bakıyor bir çok olaya. İkili ilişkilerde öyle bir noktadan yakalıyor ki adamı "hassss... doğru lan" falan diyosunuz. Bir çok dialogu etkileyici buldum ben, özellikle Piper'nın banyoda mahkum bir öğrenciyle girdiği dialog var ki duvarlara falan yazılmalı bence. Hani dizi için OZ'un kadın versiyonu falan diolar ya tam olarak öyle değil içinde bolca komedi de var diğer yandan dram dozu da yüksek. Yani bir OZ değil ama diziyi anlatan en yakın ifade de bu sanırım...

NOT 1: That '70s Show'dan hastası olduğumuz Laura Prepon'ı burada da izlemek ayrıca bir artıydı benim için, bir yandan "hayat ona da adil davranmamış yeaa" derken diğer yandan sexapalitesinden etkilenmemek imkansız sanırım, ne varki 2. sezonda olmayacak olması (daha doğrusu sadece 4 bölümde rol alacakmış) beni kahırlara boğsa da Piper'ın hikayesinin nereye gideceğini çok merak ediyorum.

NOT 2: Soundtrack'in bir dizi için ne kadar önemli olduğunu gösterdiği için de ayrı bir övgüyü hak ediyor yapım. Açılış jeneriğinden tutun da bölüm sonlarındaki müziklere kadar şarkı ve sahne müziği seçimleri tek kelimeyle 10 numara bence.