4:30

Kim demiş Singapur'dan sanat filmi çıkmaz diye? 4:30 başlı başına bu hipotezi çürütecek nitelikte. Filmse baştan asağı yalnızlık kokuyor. 11 yaşındaki Xiao Wu, birinin diğerine harcayacak zamanı olmadığı bir çevrenin ürünü. Annesinin yoğun iş seyehatlerinde yalnız bırakılmış, zamanını 30lu yaşlarında Koreli komşusu Jung'un hayatını yakından izlemeye adamış bir çocuk. Her gece alarmını 4:30'a kurup Jung'un odasına gece baskını düzenliyor. Jung, zil zurna sarhoş ve uyku hapı tarafından sersemletilmiş bir şekilde derince uyurken onun akşam ne yemek yediğini tahmin edebilmek için yemek çubuğunu kokluyor, adeta onun derisini giyercesine boxerlarından birini geçiriveriyor, gizlice ikisinin uyurken fotoğrafını çekiyor, hatta kasık kılını kesip inceliyor. Ve bunların hepsini kendi günlüğüne yazıyor. Jung, insanlardan bıkmış kendi dünyasında kaybolmaya çalışırken, Xiao Wu bir insanla etkileşime geçmek için fırsat kolluyor.