Oyun Vakti

Bir grup Amerikalı Paris’i ziyaret eder. Ama Paris, tarih ve kültürün göstergesi eski Paris değildir. Beton ve cam setleriyle, gökdelen ve iş hanlarıyla, insanı ezer gibi yükselen yapılarıyla tam bir hayal kırıklıgıdır. Filmin başrolünde diger filmlerinde oldugu gibi yine Jacques Tati oynuyor. Uzun boylu, her zaman pardösölü, piposu elinden hiç düşmeyen, az konusan, ama eli-kolu çok oynayan ve en önemlisi yasadığı çağ ile ilgilenen, modern yaşam karmaşasına gülümseyerek bakan bu adam; Amerikalı bir kızla arkadaşlık kurar ve birlikte görkemli bir davete katılırlar.

Jacques Tati, az sayıda da olsa özgür ve kendine özgü filmleriyle Dünya sinemasının yeri doldurulamayacak güldürü ustalarından birisi olmustur. Yirmi beş yılda beş film gibi çok az sayıda ürün vermiş ve her filmini büyük bir titizlikle yazmıştır. Filmleri hala okullarda komedi türünün en iyi örnekleri olarak gösterilir. Filmlerinde insanla makine’nin savaşını, insanı yalnızlaştıran modern yaşam eleştirisini, kendisinin canlandırdığı unutulmıcak "Bay Hulot" tiplemesinin gülünç ve bir o kadar da düşündürücü serüvenleri aracılığıyla anlatır. Playtime(Oyun Vakti) , modern yaşamın teknolojik nimetlerini kendi tezleriyle çürütmeye çalıştığı ve yönetmenin dünya görüşünü en etkin biçimde yansıtan bir başyapıt olarak nitelendirilir. Playtime gişede başarısız oldu, ama bu filmin başyapıt oldugu gerçeğini değiştirmedi.