Barış Akarsu Merhaba

Tanıdığım ilk andan bu yana sevgimin giderek arttığı, öldüğü gün diğer tüm hayranlar gibi çok üzülüp ağladığım, gülüşü güzel, yüreği güzel Barış'ın filminin yapılacağı haberini aldığım anda vizyona girer girmez izleyeceğim demiştim. Film fikrinin gerçeğe dönüştürülmesi başlı başına çok iyi bir şeydi benim için. Ortada bir emek de var ama bazı noktaların çok üstünkörü geçildiğini düşünüyorum özellikle yarışma ve dizi kısmı ki Barış'ın hayatında ikisi de önemli bir yer ediniyor, en azından yarışma kısmında biraz daha uzun tutabilirlerdi. Belki de çok reklamını yapmak istemediler o ikisinin. Daha çok müziği ve şarkıları üzerinde durmak istediler herhalde. Şarkı demişken, filmde bir çok şarkı duyacaksınız ve İsmail Ege Şaşmaz umduğumdan daha iyi bir performans göstermiş. Barış'ın yerini tutamaz tabi ki ama gerçekten iyi oynamış. Konuşması, ses tonu çok çok başarılı. Şarkılarda da belki Barış'ın sesi kullanılabilirdi ama bazı stüdyo kayıtsız şarkılar var galiba orada Barış'ın sesini kullanamayacak olmalarından ötürü diğerlerinde de onun sesini kullanmamışlar. Konserlerinin olduğu sahneler de çok güzeldi. Birebir benzemişti ama yine de bir şeyler eksikti filmde. Biraz da aşk olsun demişler ama zorlama olmuş gibi geldi bana. Yine de her şeye rağmen Barış için gidilir.

Ülkemizde, artık kabak tadı verecek seviyeye gelmiş, özellikle aramızdan ayrılmış sanatçılara biyografi çekme furyası varken sıra bir gün Barış'a gelecekti. O gün bu gün. Bizim jenerasyonun önemli isimlerinden biri olsa da kısacık hayatının kısacık kariyerinden nasıl bir iş çıkabilirdiki? Onunla ilgili bütün hikayeler, en ince detaylar belli ki dinlenmiş. Örneğin kelebek sahnesini kendisi de bir programda anlatmıştı. Barış doğduğunda beşiğine bir kelebek konar ve ordan hiç ayrılmaz, bir günlük ömrünü orada tüketir. Ailesi tarafından "ömrü uzun olacak" şeklinde yorumlansa da, bu ayrıntı kısa süreli yaşamı için sahnede güzel bir metafora dönüşüyor. Gel gör ki biyografik filmlerin alametifarikası işte; seyirciyi ağlatma çabasına girmek için yazılmış gerçeklikten uzak diyaloglar ve klişe sahnelere illa maruz kalıyoruz. Bir de bonus olarak Zeyno'yu oynayan hanfendinin kötü oyunculuğu var tabii... Fakat bütün bu olumsuzlukları göz ardı ettiren bir başrol, İsmail Ege Şaşmaz'ı tebrik etmek lazım tepeden tırnağa bir Barış Akarsu olmuş. Yalnızca dış görünüşünü tamamen ona benzetip işin kolayına kaçmak yerine her vücut hareketine, her yüz ifadesine, ses tonuna kadar ayrıntıyla, emek vererek hazırlanmış ağzım açık izledim. Büyük beklentilere kapılmayıp yalnızca bir Barış Akarsu seveni olarak giderseniz salondan gözyaşları eşliğinde memnun olarak çıkarsınız. Tüm gelirin Lösev'e gittiğini de hatırlayarak tabii.