Entrika

2005 yılında çektiği ilk uzun metrajlı belgeseli The Outsiders ile tanınan yönetmen Nicholas Jarecki bu sefer ilk uzun metrajlı kurmacasına imza atıyor ve başrole de romantik komedilerde oynaya oynaya unutulmaya yüz tutmuş Richard Gerei yerleştiriyor. Jarecki, sinemaya sade ama iyi bir başlangıç yaparken, Richard Gerei de başarılı bir karakter oyunculuğunda konumlandırarak tekrar önemli hale getiriyor.

Ağır aksak ilerleyen bir tempoya sahip olan film, gerilimin dozunu yavaş yavaş arttırarak, bir sonraki hamleyi merak ettiren bir yapıya bürünüyor ve bu da filmi pür dikkat izlememize sebep oluyor. Örneklerine çokça rastladığımız aşırı zengin işadamı ve entrikaları temalı filmlerin klişelerine çokça yaslanan film, esas farklılığını Jareckinin yönetiminde sergiliyor. Bir ilk film olarak başarılı bir yönetim sergileyen Jarecki, zanaatkar değil, biçem sahibi bir yönetmen olacağı izlenimini veriyor.

Takım elbiseli işadamları konusunda filmin görsel yapısını Tony Gilroyun Michael Clayton (2007) ını hatırlatan bir atmosfer üzerine kuran Jarecki, görsel yetkinliğini entrikalar eşliğindeki eleştirel yönüyle birleştirerek bir ahlaki çöküntü filmine imza atıyor. Bunu ise, yakın zamanda Robert Zemeckisin Flight (2012) ta uyguladığı ahlaki çıkmazdan çok daha iyi ve kör göze parmak sokmadan beceriyor. Ayrıca finaliyle de oldukça dürüst davranarak (Flightın yalancı finaliyle karşılaştırmamak mümkün değil) gerçekliğin arzu edildiği gibi değil, gözüktüğü gibi olduğunu söylüyor.

Richard Gere, performansıyla Primal Fear (1996) daki başarısının da üzerine çıkıyor ve görmek istediğimiz gibi bir Richard Gere kompozisyonu yaratıyor. Bundan sonra romantik komedilerden uzak durması en büyük dileğimiz. Filmin içerisindeki yan hikayelerin karakterlerine gelirsek Tim Roth, klasik bir dedektif karakterine kendine has mizacıyla yön verse de pek parlamıyor. Susan Sarandon ve Laetitia Casta da ortalama bir performans sergiliyorlar fakat Another Earth (2011) filmiyle parlayan Brit Marling burada da yükselişini devam ettiriyor ve yeni dönemdeki başarılı genç kadın oyuncular arasında yer alacağının sinyallerini veriyor.

Not: Başlangıçta Richard Gere yerine Al Pacino, Brit Marling yerine ise Eva Green düşünülmüş. Al Pacinonun rol için epey yaşlı kalacağını düşündüğümüzde Richard Gerein epey doğru bir seçim olduğunu söyleyebiliriz. Eva Greeni her ne kadar çok sevsek de, önemli bir rol olmadığından dolayı yer almaması isabet olmuş. Böylelikle Brit Marlingin yavaş yavaş yükselişine de tanıklık etmiş olduk.