An Act of War

Savaşın acı yüzü maalesef ki her şekilde insanın hayatını etkiliyor. İster toplum üzerinde olsun isterse de birey üzerinde olsun bu acının belirtileri hiç değişmiyor. An Act of War filmi de savaşın, bir asker üzerinde bıraktığı acıyı ve yıkıntıyı ele alıyor. Aslında bu tür insanları biz göremiyoruz ve çoğu zaman umursamıyoruz ancak onlar her zaman aramızda. Görmezden gelinmemeliler ve her türlü yardım mutlaka yapılmalı? Nasılsa bu tür insanlarla işimiz bitti artık önemsemek de olur hatasına düşülmemeli. Bilhassa devlet büyüklerine duyurulur! Filme gelecek olursak bence her şey çok gerçekçi ve keskin bir şekilde anlatılmış. Bir askerin, yıllarca savaşın içinde olduktan sonra normal hayata dönme çabasına şahit oluyoruz. Bütün bunlar anlatılırken de siyah beyaz çekim tekniğinden yararlanılmış. Bu tekniğe ne kadar gerek vardı bilemiyorum çünkü hikaye zaten çok iç acıcı değil bir de siyah beyaz olunca insanın ruhu daha da daralıyor. Bu nedenle bu çekim tekniğini çok olumlu bulmadım, gerek de yoktu bana sorulursa. Ama illa ki bu tarzı beğenenler de çıkacaktır. Film durgun gidiyor fazla hareket bekleyenler için hayal kırıklığı olabilir. Bu durgunluk bazı yerlerde sıkıyor ancak yine de filmde bir süreklilik ve ilerleme olduğu için genel olarak ben sıkılmadım. Süre belki biraz daha aşağılarda tutulabilirdi. Filmin baş kahramanı Russ Russo?nun performansı etkileyiciydi. Bunalımlı asker rolünün hakkını fazlasıyla vermiş. Ama bütün her şeyi geçtim filmin finalinde sizleri büyük bir sürpriz bekliyor olacak. Sonunda resmen ters köşe yapmışlar. Hiç beklemediğim bir hareket oldu. Acının ve savaşın getirdiği o yıkımın ağırlığını finalde bütün baskınlığı ve ağırlığıyla hissedeceksiniz. Ele aldığı konu itibariyle izlenmesi gereken bir film olarak düşünüyorum. Bir şaheser değil veya favorilere eklenmeyebilir ancak işlenen konu kesinlikle göz ardı edilmemeli. Son olarak: Dünyayı her zaman daha iyi bir yer haline getirmeye çalışmalıyız! 10/7.