Infinity Pool

Kendi ölümünüzü izleyebilir miydiniz? 13 yaşında bir çocuğun yasalar dahilinde cinayet işlemesini? Cevabınız hayır olabilir. Ama ölümsüz olduğunuz ve sonsuza dek klonlanabileceğiniz varsayımını denkleme kattığınızda fikirler değişebilir. Değişmese bile bunlar hayatımızın bir parçası olsaydı ahlak anlayışının ters döneceği belli. Babasının izinden giderken, filmlerine kendinden eklemeler yapan Brandon Cronenberg de bu gerçekliği anlatıyor.

Başarısız, parasız bir yazar ile zengin eşi La Tolqa adındaki kurgu bir ülkeye tatile giderler. Yazarın amacı 6 yıldır gelmeyen ilhamını tazelemektir. Ya da sadece eşinin parasının tadını çıkartmak. Tatil sırasında bir çiftle tanışırlar ve aslında yasak olsa da ülke içerisinde ufak bir araba turuna çıkarlar. Eve dönüşte bir köylüye çarparak onun ölümüne sebep olurlar. Kaçabileceklerini sansalar da La Tolqa'nın ilginç kanunları ile tanışırlar. Suçlu kişi, öldürülen kişinin oğlu tarafından bıçaklanarak öldürülecektir. Ancak devlete yüklü bir para verildiği taktirde klonlanıp, klonunun öldürülmesine izin verilir. Tek şart ölüm anını izlemektir.

İşte bu noktadan sonra film inanılmaz bir şekilde dallanıyor. Body-horror alt türünden yararlanan bu distopya akıllara bir dolu soru getiriyor. Suç aslında nedir? Hepimizin benliğinde karanlık bir nokta var mı? Bu nasıl ortaya çıkar? Birine zarar verdiğimizi bildiğimiz halde kendimizi ne şartlarda haklı bulmaya devam ederiz? Bu ve daha bir sürü soruyu soran Infinity Pool, lanetlenmiş bir yeniden doğuşla kapanıyor.

Filmin en büyük eksiği ise Mia Goth ve Skarsgard dışındakilerin çok kötü oyunculuklarıydı. Hatta oyuncu yönetimi o kadar kötüydü ki bu iki başrolün de iç baydığı anlar oldu. Diğer eksikler ise zaten göstererek düşündürttüğü bazı şeyleri bir de anlatma ihtiyacı hissetmesi ve sürekli twist kovalamasıydı. Bu da filmin zekasını epey sarstı. Ancak günün sonunda çok çarpık ve akılda kalıcı bir film olarak hafızamda uzun süreliğine yer edindi.