Kuşları İzleyen Adam

Genç bir oğlan Orta Çağ Özbekistanının uçsuz bucaksız göğü altında acımasız ve duygusal bir eğitime tabi tutulur. Ali Homrayevin bu biçimsel güç gösterisini sınıflamak neredeyse imkansızdır mistik bir öngörü, doğulu bir western, renk ve hareketten oluşan bir geçit töreni; geniş, dışavurumcu fırça darbeleriyle çizilen bir ergenlik portresi. Kuşları İzleyen Adam bir görkemli andan diğerine hareket ediyor: coşkulu renklere sahip manzaralar arasında ilerliyor; üç arkadaş üstleri elma çiçekleriyle kaplı şekilde uyanıyor, filmin kahramanı uzun süre önce ölmüş güzel annesini, soyut güce ve güzelliğe sahip imgelerle düşünüyor. Düşsel kelimesini gerçek anlamıyla hak eden bir film.