Şşş! Kızlar Bağırmaz!

Toplum kadına yardım etmeyi değil kendi vicdanını rahatlatmayı yeğlerken, yerleşik toplumsal ahlakın ikiyüzlülüğü her adımda kendini gösteriyor. Baba suçluyu hemen bulmuştur, annedir. Yaşasın ataerkil düzen.

Mahkeme, mahkeme sonrası gazetecilere verilen demeçler vıcık vıcık klişelerle dolu. Hele ki kısası durdurmak için gösterilen çaba evlere şenlik. Değer yargıları, hukuk sistemleri çok farklı olsa da anlatım fazlasıyla Amerikanvari.

Av Hanım’ın "cinayet işenmiş olsa bile insanın onuru korunmalı" demesine karşın; çok kötü durumdaki mağdurun yıllar sonra hiçbir psikolojik destek vermeden istismarcısı ile yüzleştirilmesi, bir başka küçük mağdur sorgulanmaya gidildiğinde; orada bir psikologun da olmasını gerekmez miydi? Bu mudur adalet, toplumsal, insancıl duyarlılık?

Dinleyip anlamak yerine ninnilerle uyutma vurgusu, bir olumluluk olarak damat adayının geç de olsa toplumsal şartlanmışlığın aksine olayı sahiplenmesi ve Avukat Hanımın son savunmada söylediği doğrular namusu kurtarmaya yetmiyor. Ki zaten, sistem yanlışlar üzerine kurulu olduğu için olumlu etkisi de olmuyor.

Klasik bir konu klişe bir işleyiş. Fark yaratılmak isteniyorsa, her toplumda her daim olabilecek ayrıksı insanları değil; insanları, umutsuzluğa, mutsuzluğa hatta ölüme götüren toplumun değer yargılarını masaya yatırması gerekirdi. Ancak o zaman yaşanan olumsuzlukların yarattığı travmanın sonuçları bertaraf edilebilirdi. Bu da kapalı değil açık toplumlarda olabilir ancak.

Hukuk sistemi birilerinin vicdanına, inancına, insafına ya da parayla alınıp satılabilen kısaslara kalıyorsa vay halimize.

Kadın oyuncu Tannaz Tabatabayi yönetmenin isteği doğrultusunda biraz abartılı da olsa iyi oynamış. Yine de yönetmen hakkında iyi düşünelim. O siyasal toplumsal yapı içinde ancak bu kadarını söyleyebilmiş olmalı... SUSMA HAYKIR...65/100