Penceredeki Kadın

Truffaut’nun son filminden bir önceki filmi yönetmenin iyi çalışmalarından birisi ve yine şaşırtıyor çünkü filmin akışına göre izleyeceğimizi sandığımızı hikayeyi izlemiyoruz aslında.

Truffaut yine seven, aşık olan karakterler anlatıyor; bu sefer bir tutku var ve bu tutku iki tarafa da zarar veriyor, yine aşkın vazgeçilmezliği, ve hayatta gerçek olan örneğin, aile, evlilik, çocuklar vb gibi her şeye rağmen süren bir tutkudan söz ediyor yönetmen. Hissettikleri, ve bu sebeple yoruldukları, yenik düştükleri bu sevgi veya tutku sebebiyle bir türlü bu durumu aşamayan bu iki insanın durumu onların yaşadığı tutkuyu öğrenmelerine rağmen ufak sıyrıklarla bu bilgiyi atlatan, bir anlamda pek sarsılmayan çünkü aslında belki de hiç gerçek bir aşk yaşamamış insanların yani eşlerinin doğal, sakin, ve belki konformist hallerinin karşısında yıkıcılığına rağmen aşkın gerçek olduğunu söylüyor Truffaut, en azından o insanların öyküsünü anlatıyor. Normalde filmin açılış ve ilerleyişinde yasak aşk öyküsü izleyeceğimizi sanıyoruz. Ama sonra yasak aşk izlemediğimizi, yasal aşklar izlediğimizi görüyoruz: bir anlamda konformist, uysal, olağana, bir çok şeye gönül indirmiş hayat biçimleri içerisinde yasak aşkın kendini inatla gerçekliğiyle insanlara dayattığını görüyoruz. Bu durumun öykü içerisindeki çıkmaz sokakları kendini belli ediyor ve film öyle bitiyor. Yönetmen öyküsünü yine kanlı canlı, gerçeklik hissi veren, bizi ilgi duymaya ikna eden karakterler aracılığıyla anlatıyor, ve truffaut bunu gerçekten de iyi yapabilen bir yönetmen. Onun karakterleri kendilerini önemsememizi, umursamamızı, onları merak etmemizi istiyor bizden, ve ekrandan, perdeden taşacak denli bir gerçeklik hissi yayarak hissettiriyorlar bunu bize.

Uzunca bir aradan sonra yeniden Truffaut izlemek çok güzeldi. Truffaut’yu seviyorum. Filmin bütün doğallığı, oyunculuklar, muazzam güzellikteki ve çok ekonomik kullanılmış film müziği gerçekten çok iyiydi. Sinemayı sevme sebeplerimden birisi oldu Truffaut. Onun sevgiye, aşka, insana inanmayı seçmiş sinemasını seviyorum. Bu filmini de mutlaka öneririm.