Gölgeler ve Fısıltılar Arasında

sevdim. pek çok insanın sıkılacağı türden ama eğlenmek için izlenmez zaten böyle bir belgesel. ne yapmışlar, nasıl ele almışlar ona bakarak izledim ve kendi adıma belgesel nasıl çekilir'in bazı sağlamalarını yapmış oldum. belgesel eline kamera alanın konu bulup gidip röportaj yapıp bunları montajda birleştirip ben yaptım demekle olmaz'ı bir defa daha gördüm. ki bunlar çok fazlalar ve gayet de prim yapıyorlar... filme dönersek kör ve sağır bir kadının (çocuk yaşta kör kalmış) günlük hayatını izliyoruz. muhtemelen bu yüzden kamera nerde ne zaman hiç de haberi olmuyor (baştan hariç tabii) kadının en büyük özlemi annesi ve sürekli onu düşlüyor, bu gündelik anlatımın aralarında biz de bu düşleri izliyoruz. sürekli fısıldayan, yüzü gözükmeyen anne ve çocuğunu...