Two Distant Strangers

"... ve George Floyd bakkala gitmişti."

Kısa film Oscar ödüllü Two Distant Strangers özünde çok da iyi bir film değil. İzlemedim ama sanırım rakipleri de zayıftı. Ya da film ırkçılık teması nedeniyle ödülü aldı. Ben buna aşırı tamamım. Politik doğruculuk diyerek üstüne bok atılacaksa da atılsın, dikkate bile almam. Sanatın ve sanatçının mesaj verme zorunluluğu asla yok, olamaz da. Fakat sanat bir noktada kitleleri etkilemek için, bu gücünü yararlı yönde kullanmak için var. Oscar’ın prestiji de film seçimlerinden ve lobisinden değil, büyük kitleleri kendisine baktırmasında yatıyor.

Film Groundhog Day formülünü esas alıyor. Yani aynı günü sürekli olarak yaşayan bir karakterimiz var. Formülün bu seferki teması ise genç bir zenci ile bir polisin arasında yaşananlar. Hip hop sanatçısı Joey Badass’ın canlandırdığı Carter James ne yaparsa yapsın Merk adındaki polis onu suçlayacak bir şey buluyor ve ölümüne sebep oluyor. Merk karakterini oynayan Andrew Howard öyle iyi bir oyunculuk sergilemiş ki zencilere karşı olan kini gözlerinden okunuyor.

Film tam çok eleştireceğim bir noktaya, "konuşarak her şeyi çözeriz" noktasına yol alırken bir sürpriz yapıp ırkçılığın tekrar eden, konuşarak çözülemeyecek bir problem olduğunu gözler önüne seriyor.

Tek gözüme batan şey filmin sonundaki, "ben ondan akıllı ve hızlıyım, bir şekilde onu yenerim" tarzındaki umut dolu diyalogdu. Filmi bu diyalogdan önce bitirselerdi çok daha tatmin olurdum. Irkçılığa karşı tüm sinirimi ve motivasyonumu sağlamışken, ucuz motivasyon konuşmasıyla klişe "kadınlar güçlüdür, hepimiz toplanalım" gibisinden güçsüz bir noktaya düşüyor film.