Ahnectha: Voiceless Room

Yıllardır görüşmediğim arkadaşımı kısa filmde izlemek ilginç oldu eheh.. Neyse, Türkiye'nin ilk steampunk örneği demişler ama öhm, o pek olmamış gibi.. Fakat bu yönetmenin ilginç bir sembolizma kullanışı var. Karanlık ve bir açıdan da alttan alta değişik bir mizah anlayışı... Diğer filmlerinden farklı olarak bu filminde mizahi bir yön yok. Ancak ciddi anlamda dekor, müzik ve kostümler gibi detaylara çok dikkat ediyor, o açıdan taktir ettim. Gerçi şu "satranç" sahnesinden sonra tahtayı tekrar gördüğümüz sekansta aynadaki yansımadaki taşların rengine dikkat edilse iyi olacakmış ama olsun, o da nazar boncuğu diyelim.

Şimdilik kısa filmleri bulunan yönetmenin de umarım uzun metrajlı bir filmini izleme şansımız olur. Hele ki "steampunk" olursa cidden, yerli sinema tarihinde devrim olur şaka maka.