Ziyaretçiler teknolojiye ve aşkın duygulara dair eşsiz bir deneyim sunarken, izleyicileri aya kadar götürüp kendileriyle yüzleşmeleri için geri getiriyor.
Unutulmaz Qatsi üçlemesinin ilk filmi bizi bizden alalı 30 yıl oldu ve Godfrey Reggio yine akıllara durgunluk veren diyalogsuz bir modern yaşam
portresiyle karşımızda. Ve üstelik o yaşamı yine Philip Glassın müziği dolduruyor. Yalnızca 74 nefis, sakin ve sabit plandan oluşan Ziyaretçiler,
izleyeciden gözlerini bir an bile kaçırmayan bir yüzleşme gibi. İlk sahnede dişi goril Triskanın duygu dolu gözlerine bakarak başlıyoruz ve
izlendiğimizi anlıyoruz. Ziyaretçilerin yüzlerinin hepsi bize bakıyor; çok gerçekler, ifadelerinin tüm detaylarını izleyebiliyoruz, bugüne kadar sanki
kimse bize bakmamış gibi bakıyorlar. Yüzlerin arasında, terk edilmiş bir lunapark, görünmeyen bir bilgisayara yön veren parmaklar, ay, Louisiananın
bataklıkları, bir nehre dökülen çöpler, sanki bildiğimizi bile bilmediğimiz, kelimesiz bir anlayışa usulca işaret ediyor. Ziyaretçiler, kendimizi kendi
dünyamızda izlediğimiz bir rüya.
Kaynak:If ISTANBUL