Richard Jewell Olayı

Filmle ve bomba olayıyla ilgili bir anekdot:

Patlamada iki kişi ölüyor; siyahi anneyi filmde görüyoruz. Ölen diğer kişi ise Türk bir kameraman imiş. Patlama alanına çekim yapmak için koşarken kalp krizi geçirmiş.

Film gayet iyiydi, inceleme ve kıyaslamalarda da filmin gerçekte yaşananları yansıtma konusunda büyük oranda tutarlı olduğu yazılmış.

Suçlu olmadığı halde insanların gözünde suçlu duruma düşme paranoyasını eminim herkes yaşamıştır; gerek basit bir şekilde bazen markete veya bir mağazaya girip aradığınızı bulamayınca çıkarken, gerek filmdekine benzer senaryoları kafanızda kurgularken. Filmde bu duyguyu üst üste denk gelen talihsiz tesadüfler sonucu iliklerinize kadar hissedebiliyorsunuz.

Ayrıca geleneksel medyanın tiraj için dezenforme ve manipüle edebilecekleri en ufak kırıntıya sülüksü yaklaşımını ve linç kültürüne olan katkısını da izliyorsunuz; sosyal medya çağında geleneksel medya zayıflamış olsa da benzer linç olayları yaşanmaya devam ediyor. Hatta geçmişteki uzun vadeli, uzun aralıklı olmasına kıyasla bugünlerde kısa vadeli, kısa aralıklı bir şekilde evrim geçirdiği de söylenebilir. Her gün yeni bir linç avına çıkılıyor. Belki geçmişteki gibi aylarca sürmüyor, bir kibrit çöpü gibi yanıp sönüyor olayların çözümlenme süreci de görece hızlandığı için; ancak bu sıklığı gördükçe toplumun akıl sağlığını tehdit edecek düzeyde bir zehirli düşünce atığı salınımı yapıldığını düşünüyorum. İnternetin herkesi birbiriyle bağladığı ve etkileşim içine soktuğu bu dönemde empatiye her zamankinden daha çok vurgu yapmamız gerektiğini hissediyorum. Bu açıdan film güzel bir örnek teşkil ediyor.

Bir diğer yan not olarak, Sam Rockwell'in içinde bulunduğu her filmi güzelleştirdiğini düşünüyorum, bu filmde de aynı hissi yaşadım. Umarım kendisini bolca görmeye devam ederiz.