7 yıl önce
7.3
155 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.3 (88.827 OY)
KONUSU
Paterson gün içerisinde basit rutini olan bir adamdır. Her gün şöforlük yaptığı otobüsüyle şehri turlar, akşam köpeğini gezdirdikten sonra bara gider, sevgilisi Laura ile sıradan ama huzurlu bir hayat sürdürür. Ve tüm bu süreçte basit ama etkileyici şiirler yazar. Laura ise evle sınırlandırdığı haya
... Devamı
Paterson gün içerisinde basit rutini olan bir adamdır. Her gün şöforlük yaptığı otobüsüyle şehri turlar, akşam köpeğini gezdirdikten sonra bara gider, sevgilisi Laura ile sıradan ama huzurlu bir hayat sürdürür. Ve tüm bu süreçte basit ama etkileyici şiirler yazar. Laura ise evle sınırlandırdığı hayatına renk katmak için her gün farklı uğraşlar arayan, hafif çılgın bir kadındır. Paterson ve Laura farklı karakterlerine rağmen birlikte bir hayat sürdürmeyi başarırlar...
-
Jim Jarmusch
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Paterson
Laura
Marvin
Donny
Boy on Bus 1
Boy on Bus 2
Doc
Sam
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Paterson: Rutin Şiirselleştiriliyor
Alternatif sinemanın en güzel örneklerinden biri olan Jim Jarmuschun son filmi Paterson. Film bizleri New Jerseyin Paterson şehrinde, ismi Paterson olan bir otobüs şoförüyle şiirsel bir yolculuğa davet ediyor. Her sabah 06:00 06:30 arası uyanıyor, mesaiye başlamadan önce otobüs koltuğunda dizelerini yazıyor, iş arkadaşı ile hal hatır sorma safhası, şoförlüğü, sevgili eşi Laura ile geçirdiği akşamüstleri ve pek sevdiği (!) köpeği Marvin ile günü tamamlamadan uğradığı bar ile günlük döngüsünü tamamlıyor. . Patersonun bir haftasına baktığımızda, bir günü diğerinden ayırt etmek mümkün değil gibi gözüküyor. Fakat günleri birbirinden ayıran kilit sahneler var. Otübüste yolcuların diyaloglarına kulak vermesi ve defterine yazdığı şiirlerdeki farklı dizeler. Paterson, rutin hayatını her gününü farklı şekilde gözlemliyor, farklı duygular ile hissederek kaleme alıyor.
P ... Devamı
Alternatif sinemanın en güzel örneklerinden biri olan Jim Jarmuschun son filmi Paterson. Film bizleri New Jerseyin Paterson şehrinde, ismi Paterson olan bir otobüs şoförüyle şiirsel bir yolculuğa davet ediyor. Her sabah 06:00 06:30 arası uyanıyor, mesaiye başlamadan önce otobüs koltuğunda dizelerini yazıyor, iş arkadaşı ile hal hatır sorma safhası, şoförlüğü, sevgili eşi Laura ile geçirdiği akşamüstleri ve pek sevdiği (!) köpeği Marvin ile günü tamamlamadan uğradığı bar ile günlük döngüsünü tamamlıyor. . Patersonun bir haftasına baktığımızda, bir günü diğerinden ayırt etmek mümkün değil gibi gözüküyor. Fakat günleri birbirinden ayıran kilit sahneler var. Otübüste yolcuların diyaloglarına kulak vermesi ve defterine yazdığı şiirlerdeki farklı dizeler. Paterson, rutin hayatını her gününü farklı şekilde gözlemliyor, farklı duygular ile hissederek kaleme alıyor.
P ... Devamı
Paterson: Rutin Şiirselleştiriliyor
Alternatif sinemanın en güzel örneklerinden biri olan Jim Jarmuschun son filmi Paterson. Film bizleri New Jerseyin Paterson şehrinde, ismi Paterson olan bir otobüs şoförüyle şiirsel bir yolculuğa davet ediyor. Her sabah 06:00 06:30 arası uyanıyor, mesaiye başlamadan önce otobüs koltuğunda dizelerini yazıyor, iş arkadaşı ile hal hatır sorma safhası, şoförlüğü, sevgili eşi Laura ile geçirdiği akşamüstleri ve pek sevdiği (!) köpeği Marvin ile günü tamamlamadan uğradığı bar ile günlük döngüsünü tamamlıyor. . Patersonun bir haftasına baktığımızda, bir günü diğerinden ayırt etmek mümkün değil gibi gözüküyor. Fakat günleri birbirinden ayıran kilit sahneler var. Otübüste yolcuların diyaloglarına kulak vermesi ve defterine yazdığı şiirlerdeki farklı dizeler. Paterson, rutin hayatını her gününü farklı şekilde gözlemliyor, farklı duygular ile hissederek kaleme alıyor.
Paterson: Şair ve Hayran İlişkisi
Patersonun New Jerseyli şair William Carlos Williamsa olan hayranlığını film içinde fazlaca hissediyoruz. Şair ve hayranı arasındaki ilişki bizlere şehrin şiir ile kurduğu ilişkiyi gözlemletiyor. İzleyiciye Patersonun sanatçı kimliği aktarılırken dikkat çeken en önemli nokta, bu dizeleri yazarken örnek aldığı şair ile aynı çevrede yetişmesi ve aynı havayı solumasıdır. Şehrin şiire etkisi, şehrin Patersona etkisi ve dolayısıyla filme etkisini izliyoruz. Patersonun benliği ve sanatçı kimliği yaratılırken çevresel faktörler büyük rol oynuyor. Jarmuschun başarısı ise burada göze çarpıyor.
Paterson: Rutin Şiirselleştiriliyor
Film içinde yer alan dekorlar, perdeler, bardaklar ve kıyafetlerde dikkat çeken bir ayrıntı var; halkalar. Nerede başlayıp nerede bittiği belli olmayan bu
döngüyü çember şekliyle bağlamak çok akıllıca. Yönetmen, filmin şiirselliğini film içinde yer alan dekorlar ile de birleştirmiş.
Paterson: Laura
Birbirlerine bağlı, birbirlerini seven ve birbirlerine tutunarak yaşayan çift, film ilerledikçe aslında başka şeylere tutunuyormuş gibi görünüyor. Lauranın birçok alternatifi varken Paterson sadece şiir yazıyor. Aslında bakarsak ikisi çok zıt karakterler. İkisinin de sanatsal yönleri var, ikisi de üretici olsa da Laura ne kadar dışa dönükse Patersonda o kadar kapalı. Laura, bir gün ünlü olma hayali kuruyor ve kendini tüm dünyaya göstermek istiyor. Paterson ürettiklerini evin bodrum katında kendine saklarken Lauranın ise evin her bir noktasına hakim olduğunu görüyoruz. Evin her bir bölümüne kendinden izler bırakmasıyla hayallerine dair mesajlar veriyor aslında. Laura, hayatına durağanlık getiren her şeye savaş açmış bir karakter. Ama ne tuhaftır ki eşi olan Patersonun durağanlığı onu hiç etkilemiyor ve bununla ilgili hiçbir sorunu yok.
Patersonun eşi Laurayı canlandıran Farahaninin film üzerinde gerçekten çok büyük etkisi var. Farahaninin oyunculuğu film içindeki tempoyu yükselten cinsten. Adam Driver için söyleyecek söz zaten yok. Görmeye alışkın olduğumuz bir Adam Driver.
Paterson: İşaretler ve olaylar
Filmde çok fazla işaret ve bundan sonra gerçekleşen olaylar vardı. Mesaideyken otobüsün arızalanması ve cep telefonuna ihtiyaç duyulması. Bir gece önce barmen ile telefon konusunda yaptıklari diyalog. Ertesi gün otobüsün arızalanması ve telefona ihtiyaç duyması. Ve eve gittiği zaman Lauranın ona telefon konusunda istekte bulunması. Filmde bir gün başlangıcını gördüğümüz olay ya da konunun devamını diğer gün mutlaka gördük. Sanırım tek göremediğimiz şey barmenin hafta sonu santraç turnuvasında ne sonuç elde ettiği.
Yolda tanıştığı küçük kızın bir gizli defterinin oluşuyla başlayan tesadüflere bakalım bir de. Patersonun en sevdiği yer waterfall ve küçük kızın şiirinin adının da water fall oluşu.
Paterson, insanın bir şeyler üretmeye çalıştığında yaşadığı psikolojik aşamaları anlatan çok naif bir film olmuş. Patersonun şiire neden ilgi duyduğu, Laurayı niçin sevdiği ve etrafını süzerek o küçük ve aslında her dakikasını sanata çeviren uçsuz bucaksız hayatının çok iyi gözlemcisi olan Paterson. Jim Jarmusch ise bildiğimiz gibi. Sinemaya şiiri ve mizahı çok rahat bir şekilde montelemiş. Filmi izlerken istemsizce aklıma bizim iett şoförleri geldi. Mesaiye şiir yazarak başlasalar, akşamları köpeklerini gezdirip bir pub da bira içseler Patersondan sonra şoförleri artık daha dikkatli gözle izleyecek olmamız ise kaçınılmaz son sanırım. Sıradanlığın şiirsel halini deneyimlemek isteyenler için güzel bir seyir olacaktır.
Alternatif sinemanın en güzel örneklerinden biri olan Jim Jarmuschun son filmi Paterson. Film bizleri New Jerseyin Paterson şehrinde, ismi Paterson olan bir otobüs şoförüyle şiirsel bir yolculuğa davet ediyor. Her sabah 06:00 06:30 arası uyanıyor, mesaiye başlamadan önce otobüs koltuğunda dizelerini yazıyor, iş arkadaşı ile hal hatır sorma safhası, şoförlüğü, sevgili eşi Laura ile geçirdiği akşamüstleri ve pek sevdiği (!) köpeği Marvin ile günü tamamlamadan uğradığı bar ile günlük döngüsünü tamamlıyor. . Patersonun bir haftasına baktığımızda, bir günü diğerinden ayırt etmek mümkün değil gibi gözüküyor. Fakat günleri birbirinden ayıran kilit sahneler var. Otübüste yolcuların diyaloglarına kulak vermesi ve defterine yazdığı şiirlerdeki farklı dizeler. Paterson, rutin hayatını her gününü farklı şekilde gözlemliyor, farklı duygular ile hissederek kaleme alıyor.
Paterson: Şair ve Hayran İlişkisi
Patersonun New Jerseyli şair William Carlos Williamsa olan hayranlığını film içinde fazlaca hissediyoruz. Şair ve hayranı arasındaki ilişki bizlere şehrin şiir ile kurduğu ilişkiyi gözlemletiyor. İzleyiciye Patersonun sanatçı kimliği aktarılırken dikkat çeken en önemli nokta, bu dizeleri yazarken örnek aldığı şair ile aynı çevrede yetişmesi ve aynı havayı solumasıdır. Şehrin şiire etkisi, şehrin Patersona etkisi ve dolayısıyla filme etkisini izliyoruz. Patersonun benliği ve sanatçı kimliği yaratılırken çevresel faktörler büyük rol oynuyor. Jarmuschun başarısı ise burada göze çarpıyor.
Paterson: Rutin Şiirselleştiriliyor
Film içinde yer alan dekorlar, perdeler, bardaklar ve kıyafetlerde dikkat çeken bir ayrıntı var; halkalar. Nerede başlayıp nerede bittiği belli olmayan bu
döngüyü çember şekliyle bağlamak çok akıllıca. Yönetmen, filmin şiirselliğini film içinde yer alan dekorlar ile de birleştirmiş.
Paterson: Laura
Birbirlerine bağlı, birbirlerini seven ve birbirlerine tutunarak yaşayan çift, film ilerledikçe aslında başka şeylere tutunuyormuş gibi görünüyor. Lauranın birçok alternatifi varken Paterson sadece şiir yazıyor. Aslında bakarsak ikisi çok zıt karakterler. İkisinin de sanatsal yönleri var, ikisi de üretici olsa da Laura ne kadar dışa dönükse Patersonda o kadar kapalı. Laura, bir gün ünlü olma hayali kuruyor ve kendini tüm dünyaya göstermek istiyor. Paterson ürettiklerini evin bodrum katında kendine saklarken Lauranın ise evin her bir noktasına hakim olduğunu görüyoruz. Evin her bir bölümüne kendinden izler bırakmasıyla hayallerine dair mesajlar veriyor aslında. Laura, hayatına durağanlık getiren her şeye savaş açmış bir karakter. Ama ne tuhaftır ki eşi olan Patersonun durağanlığı onu hiç etkilemiyor ve bununla ilgili hiçbir sorunu yok.
Patersonun eşi Laurayı canlandıran Farahaninin film üzerinde gerçekten çok büyük etkisi var. Farahaninin oyunculuğu film içindeki tempoyu yükselten cinsten. Adam Driver için söyleyecek söz zaten yok. Görmeye alışkın olduğumuz bir Adam Driver.
Paterson: İşaretler ve olaylar
Filmde çok fazla işaret ve bundan sonra gerçekleşen olaylar vardı. Mesaideyken otobüsün arızalanması ve cep telefonuna ihtiyaç duyulması. Bir gece önce barmen ile telefon konusunda yaptıklari diyalog. Ertesi gün otobüsün arızalanması ve telefona ihtiyaç duyması. Ve eve gittiği zaman Lauranın ona telefon konusunda istekte bulunması. Filmde bir gün başlangıcını gördüğümüz olay ya da konunun devamını diğer gün mutlaka gördük. Sanırım tek göremediğimiz şey barmenin hafta sonu santraç turnuvasında ne sonuç elde ettiği.
Yolda tanıştığı küçük kızın bir gizli defterinin oluşuyla başlayan tesadüflere bakalım bir de. Patersonun en sevdiği yer waterfall ve küçük kızın şiirinin adının da water fall oluşu.
Paterson, insanın bir şeyler üretmeye çalıştığında yaşadığı psikolojik aşamaları anlatan çok naif bir film olmuş. Patersonun şiire neden ilgi duyduğu, Laurayı niçin sevdiği ve etrafını süzerek o küçük ve aslında her dakikasını sanata çeviren uçsuz bucaksız hayatının çok iyi gözlemcisi olan Paterson. Jim Jarmusch ise bildiğimiz gibi. Sinemaya şiiri ve mizahı çok rahat bir şekilde montelemiş. Filmi izlerken istemsizce aklıma bizim iett şoförleri geldi. Mesaiye şiir yazarak başlasalar, akşamları köpeklerini gezdirip bir pub da bira içseler Patersondan sonra şoförleri artık daha dikkatli gözle izleyecek olmamız ise kaçınılmaz son sanırım. Sıradanlığın şiirsel halini deneyimlemek isteyenler için güzel bir seyir olacaktır.
Film boyunca hep, bekleyeceğim bekleyeceğim elbet bi kırılma noktası olacak diyip izlemeye devam ettim nitekim beklediğime değdi,"Bazen boş bir sayfa daha çok imkan sağlar insana." Tavsiyem sonuna kadar izleyin.
’AHHA’ klişe konulu filmlerden uzakta, detaylarıyla sizi içine çeken bir film ve gene bu muhteşemliği yaratan kişi Jim Jarmusch. TEŞEKKÜRLER.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Evet bir sanat filmi ama kötü. Sanatın zirvesi şiiri merkeze koymuş ama yine de kötü bir film. Alt metin halı sahada topu 90'a takmak isterken uzaya fırlatmak gibi düşünün filmi
Evet bir sanat filmi ama kötü. Sanatın zirvesi şiiri merkeze koymuş ama yine de kötü bir film. Alt metin halı sahada topu 90'a takmak isterken uzaya fırlatmak gibi düşünün filmi
Şiirler iyi veya kötü bu kişiden kişiye değişir ama ben bir kibrite aşık olmak üzereydim. Ayrıca şahane bir haftaydı.
İlham verici.
Jarmusch, otobüsteki anarşist genç rollerini Kara Hayword ve Jared Gilman'a hediye ederek (Moonrise Kingdom filminde kasabadan kaçan çocuklar) Wes Anderson'a müthiş bir selam çakmış.
Bay Anderson... Bay Jarmusch... ikiniz de seviliyorsunuz.
Jarmusch, otobüsteki anarşist genç rollerini Kara Hayword ve Jared Gilman'a hediye ederek (Moonrise Kingdom filminde kasabadan kaçan çocuklar) Wes Anderson'a müthiş bir selam çakmış.
Bay Anderson... Bay Jarmusch... ikiniz de seviliyorsunuz.
Jim Jarmusch'un en sevdiğim filmlerinden. Durağan ilerleyen, oldukça sade ama fazlasıyla da etkileyici bir film.
Kibritler hakkında yazamayan şair
Seni düşünüyor,
Güzel görünüyorsun ona da...
Seni düşünüyor,
Güzel görünüyorsun ona da...
Tam bir Jim Jarmusch filmi diyemeyeceğim kadar özgün bir film. Açıkçası film oldukça yalın, bazı detaylar bağlanmıyor ve fazlasıyla durağan olduğu için ara ara insanın aklı dağılıyor. Fakat hayat çoğu zaman durağan ve basit bir yaşamda eşsiz bir güzellik var. Bazı filmlerin daha izlerken benimle uzun zaman kalacaklarını ve filmleri düşündükçe onları daha da seveceğimi hissediyorum. izleyeli yaklaşık bir ay oldu ve 23 Paterson hala benimle.
"Emily Dickinson seven bir otobüs şoförü." isçi sınıfından bir şair. Bir amerikan banliyösünde her gün aynı rutini tekrarlayan bir adamın bir haftalık döngüsü. Fakat bunu benzerlerine kıyasla bir dram ya da arayış güdüsüyle vermiyor izleyiciye. Öyle ki her geçen gün birbirine cok benzese de birbirinden farkli detayları yakalıyor. Bu detaylarla ve şiirle ve sevgiyle ve hoşgörüyle iç huzura ulaşmanın yollarını gösteriyor. İster zen, ister sınıfsal ayrım, ister kadın erkek ilişkileri, ister bireyin kendini nasıl var ettiği bakış açılarından bakalım her açıdan içine çektiyor izleyiciyi. Taşralı ya da dezavantajlı geçmişten gelen entelektüel sorununu başka yönetmenler de ele almıştır çok ama kimseden böyle izleme fırsatı yakalamamıştım.
Jim Jarmusch’ın bu filmi bence bir başyapıt.
Burada, 35 seneden de fazla bir süredir film yapan bir yazar ve yönetmenin gelebileceği en güzel noktalardan birinde buluyoruz Jarmusch’u: gündelik, sıradan hayatın şiirle iç içe geçmiş, sıradışı hiç bir şey yaşanmayan ama hayatın kendisi olduğu için aslında sıradışı ve güzel olan bir hayat, bir yaşama çabası, iyi olma, iyi davranma, kabullenme, devam etme, sabretme, gülümseme, anlamaya çalışması yaşamanın kendisi ve nice Jarmusch karakteri gibi Paterson da anlamaya çalışıyor, ve yaşamaya, ve iyi olmaya çalışıyor, iyi davranmaya... Kendisi olmaya çalışıyor ve başkalarıyla olmaya. Başına gelenlere katlanmaya çalışıyor, katlanıyor da.
Jarmusch’un 30 seneden fazla süren hikayelerinde sadece bir iki filmini izlemesem de, doğru bir yorum olacağını düşündüğüm şu sözleri söyleyebilirim: kamerasını, kalemini insana, insanı anlamaya; onu içinde yaşadığı mekanlara, insanlar arasına, doğaya yerleştire ... Devamı
Burada, 35 seneden de fazla bir süredir film yapan bir yazar ve yönetmenin gelebileceği en güzel noktalardan birinde buluyoruz Jarmusch’u: gündelik, sıradan hayatın şiirle iç içe geçmiş, sıradışı hiç bir şey yaşanmayan ama hayatın kendisi olduğu için aslında sıradışı ve güzel olan bir hayat, bir yaşama çabası, iyi olma, iyi davranma, kabullenme, devam etme, sabretme, gülümseme, anlamaya çalışması yaşamanın kendisi ve nice Jarmusch karakteri gibi Paterson da anlamaya çalışıyor, ve yaşamaya, ve iyi olmaya çalışıyor, iyi davranmaya... Kendisi olmaya çalışıyor ve başkalarıyla olmaya. Başına gelenlere katlanmaya çalışıyor, katlanıyor da.
Jarmusch’un 30 seneden fazla süren hikayelerinde sadece bir iki filmini izlemesem de, doğru bir yorum olacağını düşündüğüm şu sözleri söyleyebilirim: kamerasını, kalemini insana, insanı anlamaya; onu içinde yaşadığı mekanlara, insanlar arasına, doğaya yerleştire ... Devamı
Jim Jarmusch’ın bu filmi bence bir başyapıt.
Burada, 35 seneden de fazla bir süredir film yapan bir yazar ve yönetmenin gelebileceği en güzel noktalardan birinde buluyoruz Jarmusch’u: gündelik, sıradan hayatın şiirle iç içe geçmiş, sıradışı hiç bir şey yaşanmayan ama hayatın kendisi olduğu için aslında sıradışı ve güzel olan bir hayat, bir yaşama çabası, iyi olma, iyi davranma, kabullenme, devam etme, sabretme, gülümseme, anlamaya çalışması yaşamanın kendisi ve nice Jarmusch karakteri gibi Paterson da anlamaya çalışıyor, ve yaşamaya, ve iyi olmaya çalışıyor, iyi davranmaya... Kendisi olmaya çalışıyor ve başkalarıyla olmaya. Başına gelenlere katlanmaya çalışıyor, katlanıyor da.
Jarmusch’un 30 seneden fazla süren hikayelerinde sadece bir iki filmini izlemesem de, doğru bir yorum olacağını düşündüğüm şu sözleri söyleyebilirim: kamerasını, kalemini insana, insanı anlamaya; onu içinde yaşadığı mekanlara, insanlar arasına, doğaya yerleştiren bir yönetmen Jarmusch. İnsan denen varlığı iyilik ve kötülüğün arasında gelip giden nice insanla beraber, ama kalemini hep naif, iyi, güzel olandan, ama onun aksak ve tekleyen yönlerine de bakarak yazmaya, anlatmaya çalışan bir yönetmen ve senarist. Jarmusch’un karakterleri aynen Paterson gibiler: Paterson da Stranger than Paradise’daki Eddie de, Ghost Dog’daki Ghost Dog da, William Blake de ne kadar birbirine benziyor aslında: onlar naifliklerinde, kararlılıklarında, hayata sarılışlarında, hayataı tecrübe edişlerinde ne kadar güzeller, ne kadar temiz ve ne kadar insanın içini acıtıcı bir sevgi hissiyle dolular hayata karşı... bütün o olağan, sıradan, içe dönük, komik olabilen ya da olamayan, olmayan yanlarıyla hepsi nasıl da bir aradalar....
Şu dünya üzerinde yaşamanın ve insan olmanın anlamını ve bu derdi, bu hem güzel hem de çirkin sürüp giden hayatı bize bir çok insanın hikayesiyle anlatabilen bütün edebiyatçılar, yazar ve şairler, sinemacılar ve sanatçılar, hikayeleriyle hayata ve kendimize bakıp durmamızı- aynen Paterson gibi- ve rutin akışın içinde bir an işlevsiz kalıp şaşırarak yaşamak denen şu şeye bakmamızı isteyen hepsi, bize neyi anlatıyorlar aslında? Jarmusch’un söylediği şey: şu an burdayız ve şu andayız. Aynen Doppler’in söylediği gibi; insan bir var, bir yok; bir gün var, bir gün yok, diyor Jarmusch. Ve "Kahve ve Sigaralar"ın finali Şampanya’daki o güzel adamın susarak kendini o ilahi, göksel müziğe verişi gibi bizi hayata, yaşamaya; yaşamayı ve ölmeyi takdir etmeye çağırıyor....
Paterson’ı, ve Jarmusch’un insan sesleri, insan hikayeleri; 36 sene öncesinden eddie’nin sempatik, utangaç gülüşlerini, william blake’in hakikati anlamaya dek uzanan yolculuğunu, night on earth’te yo yo ve helmut’un naif, güzel arkadaşlığını; paterson’ın otobüs yolculuklarında yazdığı şiirleri, yürüyüşlerini ve william carlos williams şiirlerine olan düşkünlüğünü görmeye, onları ve diğerlerini tanıyıp sevmeye, onlarla hemhal ve arkadaş olmaya çağırıyorum herkesi. Faruk Duman’ın edebiyat severek ölen herkesin okumayan insanlara kıyasla daha güzel öldüğünü söylemesi gibi Yazmalı Defter’de, ben de jarmusch’un karakterlerini bilmeden ölmenin kendimize yazık etmek olacağını söylüyorum...
Paterson’ı, herkese, ama herkese öneriyorum.
Burada, 35 seneden de fazla bir süredir film yapan bir yazar ve yönetmenin gelebileceği en güzel noktalardan birinde buluyoruz Jarmusch’u: gündelik, sıradan hayatın şiirle iç içe geçmiş, sıradışı hiç bir şey yaşanmayan ama hayatın kendisi olduğu için aslında sıradışı ve güzel olan bir hayat, bir yaşama çabası, iyi olma, iyi davranma, kabullenme, devam etme, sabretme, gülümseme, anlamaya çalışması yaşamanın kendisi ve nice Jarmusch karakteri gibi Paterson da anlamaya çalışıyor, ve yaşamaya, ve iyi olmaya çalışıyor, iyi davranmaya... Kendisi olmaya çalışıyor ve başkalarıyla olmaya. Başına gelenlere katlanmaya çalışıyor, katlanıyor da.
Jarmusch’un 30 seneden fazla süren hikayelerinde sadece bir iki filmini izlemesem de, doğru bir yorum olacağını düşündüğüm şu sözleri söyleyebilirim: kamerasını, kalemini insana, insanı anlamaya; onu içinde yaşadığı mekanlara, insanlar arasına, doğaya yerleştiren bir yönetmen Jarmusch. İnsan denen varlığı iyilik ve kötülüğün arasında gelip giden nice insanla beraber, ama kalemini hep naif, iyi, güzel olandan, ama onun aksak ve tekleyen yönlerine de bakarak yazmaya, anlatmaya çalışan bir yönetmen ve senarist. Jarmusch’un karakterleri aynen Paterson gibiler: Paterson da Stranger than Paradise’daki Eddie de, Ghost Dog’daki Ghost Dog da, William Blake de ne kadar birbirine benziyor aslında: onlar naifliklerinde, kararlılıklarında, hayata sarılışlarında, hayataı tecrübe edişlerinde ne kadar güzeller, ne kadar temiz ve ne kadar insanın içini acıtıcı bir sevgi hissiyle dolular hayata karşı... bütün o olağan, sıradan, içe dönük, komik olabilen ya da olamayan, olmayan yanlarıyla hepsi nasıl da bir aradalar....
Şu dünya üzerinde yaşamanın ve insan olmanın anlamını ve bu derdi, bu hem güzel hem de çirkin sürüp giden hayatı bize bir çok insanın hikayesiyle anlatabilen bütün edebiyatçılar, yazar ve şairler, sinemacılar ve sanatçılar, hikayeleriyle hayata ve kendimize bakıp durmamızı- aynen Paterson gibi- ve rutin akışın içinde bir an işlevsiz kalıp şaşırarak yaşamak denen şu şeye bakmamızı isteyen hepsi, bize neyi anlatıyorlar aslında? Jarmusch’un söylediği şey: şu an burdayız ve şu andayız. Aynen Doppler’in söylediği gibi; insan bir var, bir yok; bir gün var, bir gün yok, diyor Jarmusch. Ve "Kahve ve Sigaralar"ın finali Şampanya’daki o güzel adamın susarak kendini o ilahi, göksel müziğe verişi gibi bizi hayata, yaşamaya; yaşamayı ve ölmeyi takdir etmeye çağırıyor....
Paterson’ı, ve Jarmusch’un insan sesleri, insan hikayeleri; 36 sene öncesinden eddie’nin sempatik, utangaç gülüşlerini, william blake’in hakikati anlamaya dek uzanan yolculuğunu, night on earth’te yo yo ve helmut’un naif, güzel arkadaşlığını; paterson’ın otobüs yolculuklarında yazdığı şiirleri, yürüyüşlerini ve william carlos williams şiirlerine olan düşkünlüğünü görmeye, onları ve diğerlerini tanıyıp sevmeye, onlarla hemhal ve arkadaş olmaya çağırıyorum herkesi. Faruk Duman’ın edebiyat severek ölen herkesin okumayan insanlara kıyasla daha güzel öldüğünü söylemesi gibi Yazmalı Defter’de, ben de jarmusch’un karakterlerini bilmeden ölmenin kendimize yazık etmek olacağını söylüyorum...
Paterson’ı, herkese, ama herkese öneriyorum.
Ustalık eseri böyle bir şey. Karı-kocadaki zıtlıkların uyumu hikayeye tatlı bir akış kazandırıyor.
Filmdeki belki de en güzel şiiri Jim Jarmusch yazmış, beğenilmeme ihtimaline karşı küçük bir kızın şiiriymiş gibi filme yerleştirmiştir:
"Water Falls
Water falls from the bright air.
It falls like hair.
Falling across a young girls shoulders.
Water falls.
Making pools in the asphalt.
Dirty mirrors with clouds and buildings inside.
It falls on the roof of my house,
It falls on my mother, and on my hair.
Most people call it rain."
Filmdeki belki de en güzel şiiri Jim Jarmusch yazmış, beğenilmeme ihtimaline karşı küçük bir kızın şiiriymiş gibi filme yerleştirmiştir:
"Water Falls
Water falls from the bright air.
It falls like hair.
Falling across a young girls shoulders.
Water falls.
Making pools in the asphalt.
Dirty mirrors with clouds and buildings inside.
It falls on the roof of my house,
It falls on my mother, and on my hair.
Most people call it rain."
Diğer Jim Jarmusch filmleri gibi nüanslar üzerine kurulmuş bir film (ayakların büyüklüğü ve otobüs sürme işi, patersonlı patersonın orada olmaklığı...). Büyük hareketler yapmayan kahramanların olağanüstü filmi.
Ağır ağır sindirilesi bir film. Evet itiraf ediyorum izlerken içim şişti yahu dediğim çok oldu. Kendime ciddi bir film arası bile verdim :) Hani kalkıp yürüyüşe çıkıp tekrar devam etmeye dönebilirdim ;) Sonra ne kadar naif ve muazzam bir fanusun içinde tükenip gittiğimizi fark ettim .. Özgürlüğü kelimelerde sonsuzlaştırıp, ruhumuzun koşmak istediği fakat özünde siyah beyaz yaşadığı gerçeğiyle örülmüştür insan.. Özgürlük özgürlüktür Paterson ! Gerçekten gitmek istersen eğer gidersin .. Siyah beyaz bir döngüyü ancak cesaretinle kırarsın .. Ve filmde ki köpek şahaneydi :) Bütün tepkileri olağanüstüydü.. Evet sabır gerektiren bir zamanı içinden çıkamadığımız bir döngüyü yaşayıp gidiyoruz ....
filmin sonunda alkışladım o kadar hoşuma gitti. ve çok etkisinde kaldım ilk yarım saat da çıkamadım kolay kolay. bir film bu kadar saf,orjinal,doğal olabilir. filmin güzelliği insanı transa sokuyor rahatlatıyor adeta bir zen meditasyonu gibi. 10 üzerinden kesinlikle 9........
hepimiz kendi günlerimizden bir şeyler bulduk kaul edelim. Beklersin ve beklersin hep bir şeyler olsun rutini bozan bir şeyler olsun diye, film boyuca da bekledim hep ha şimdi, ha bir sonraki sahne derken hafta bitti dolayısıyla film de bitti :) köpek çalınmadı, kadıla adam tartışmadı, defter parçalandığında köpek evden atılmadı gib gibi bir çok örnek aslında sürekli bekleyişlerimizin içindeki hayatımızı gösterdi, silah bile kuru sıkıydı. yapma be, hayatımızda tam bir kahramanlık yapmışken başımıza gelene bakın.!
onu bunu geçtim adamın her sabah uyanışı kadınıla lan sabah öpüşmeleri, konuşmaları vs çok dinlendirici değil miydi? ben izlerken her sabah bir yerlere gitme zorunluluğuyla yataktan kalkarken hissettiklermi hissettim Paterson her sabah uyanıp saatine uzandığında ve bir kaç dakika daha yatakta durduğunda.
* ha bir de ben şiirlere bayıldım. özellikle küçük kızın yazdığı dizeyi her bir tekrar edişinde PAterson’ın o sakin mutlulu ... Devamı
onu bunu geçtim adamın her sabah uyanışı kadınıla lan sabah öpüşmeleri, konuşmaları vs çok dinlendirici değil miydi? ben izlerken her sabah bir yerlere gitme zorunluluğuyla yataktan kalkarken hissettiklermi hissettim Paterson her sabah uyanıp saatine uzandığında ve bir kaç dakika daha yatakta durduğunda.
* ha bir de ben şiirlere bayıldım. özellikle küçük kızın yazdığı dizeyi her bir tekrar edişinde PAterson’ın o sakin mutlulu ... Devamı
hepimiz kendi günlerimizden bir şeyler bulduk kaul edelim. Beklersin ve beklersin hep bir şeyler olsun rutini bozan bir şeyler olsun diye, film boyuca da bekledim hep ha şimdi, ha bir sonraki sahne derken hafta bitti dolayısıyla film de bitti :) köpek çalınmadı, kadıla adam tartışmadı, defter parçalandığında köpek evden atılmadı gib gibi bir çok örnek aslında sürekli bekleyişlerimizin içindeki hayatımızı gösterdi, silah bile kuru sıkıydı. yapma be, hayatımızda tam bir kahramanlık yapmışken başımıza gelene bakın.!
onu bunu geçtim adamın her sabah uyanışı kadınıla lan sabah öpüşmeleri, konuşmaları vs çok dinlendirici değil miydi? ben izlerken her sabah bir yerlere gitme zorunluluğuyla yataktan kalkarken hissettiklermi hissettim Paterson her sabah uyanıp saatine uzandığında ve bir kaç dakika daha yatakta durduğunda.
* ha bir de ben şiirlere bayıldım. özellikle küçük kızın yazdığı dizeyi her bir tekrar edişinde PAterson’ın o sakin mutluluğu beni benden aldı. :*
onu bunu geçtim adamın her sabah uyanışı kadınıla lan sabah öpüşmeleri, konuşmaları vs çok dinlendirici değil miydi? ben izlerken her sabah bir yerlere gitme zorunluluğuyla yataktan kalkarken hissettiklermi hissettim Paterson her sabah uyanıp saatine uzandığında ve bir kaç dakika daha yatakta durduğunda.
* ha bir de ben şiirlere bayıldım. özellikle küçük kızın yazdığı dizeyi her bir tekrar edişinde PAterson’ın o sakin mutluluğu beni benden aldı. :*
"bana göre" merkezinde şiir olan bir film için aşırı derecede beklenti düşürücü. minimalist şiir nedir bilmesem etkilenirdim büyük ihtimalle.nasıl bu kadar yüksek bir puan almış gerçekten şaşkınım.
Paterson filmine Benzer Film ekliyorsun.
Paterson filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Paterson filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL