7 ay önce
6.7
27 OYPUAN VER
5
Imdb: 6.9 (89.326 OY)
KONUSU
Film, bir yer mantarı toplayıcısının hikayesini anlatıyor. Oregon'un vahşi bölgesinde yaşayan Rob'un can dostu olan ve ona yiyecek aramasında yardım eden domuz kaçırılır. Bu nedenle Rob, Portland'da bıraktığı geçmişiyle yeniden karşılaşmak ve yüzleşmek zorundadır.
-
Michael Sarnoski
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Rob Feld
Amir
Darius
Charlotte
Mac
Jezebel
Edgar
Scratch
YORUM YAZ
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
nicoles cage borçları yüzünden diye biliyorum senaryosunu okumadan ki okusa kimsenin kabul etmeyeceği leş filmlerden sonra geri dönüşünün bu filmle olduğunu söyledikleri için izledim. çerezlik bir iz bırakmayan pekte mantıklı olmayan sadece nicoles cage oyunculuğu izlenecek bir film olmuş.
Ünlü yönetmen Coppola'nın yeğeni Nicolas Kim Coppola(Nicholas Cage)'nın Hollywood'daki kötü şöhreti ve eskimiş yüzü herkes tarafından aşikar. 60 Saniye, Cadılar Zamanı, Büyük Hazine, Kehanet gibi çerezlik boş filmlerin duayen ismi ilk defa tiyatro geçmişinden gelen yeteneğini dingin ve sakin bir tonla birleştirmiş ve güzel bir film karşımıza çıkmış.
Bu film her ne kadar janra olarak farklı olsalar da bana Cuarón'un Roma filmini anımsattı, biraz da Wilbur Wants to Kill Himself. Ne alaka diyebilirsiniz, ancak kimi zaman filme olay örgüsünden çok doku ve olgusal bakmak insana farklı bir haz vermeye başlıyor. Bu iki filmde de neredeyse hiçbir şey olmamıştı ama birkaç olay bizi olgular denizine yollamıştı. İşte bu filmde de dünyaya küsmüş ve hayatını çok sevdiği domuzu ile trüf mantarlarını arayarak geçiren yaşlı ve yalnız bir adamın hikayesi anlatılıyor.
Yemek yapmayı seviyor ya da bununla ilgi ... Devamı
Bu film her ne kadar janra olarak farklı olsalar da bana Cuarón'un Roma filmini anımsattı, biraz da Wilbur Wants to Kill Himself. Ne alaka diyebilirsiniz, ancak kimi zaman filme olay örgüsünden çok doku ve olgusal bakmak insana farklı bir haz vermeye başlıyor. Bu iki filmde de neredeyse hiçbir şey olmamıştı ama birkaç olay bizi olgular denizine yollamıştı. İşte bu filmde de dünyaya küsmüş ve hayatını çok sevdiği domuzu ile trüf mantarlarını arayarak geçiren yaşlı ve yalnız bir adamın hikayesi anlatılıyor.
Yemek yapmayı seviyor ya da bununla ilgi ... Devamı
Ünlü yönetmen Coppola'nın yeğeni Nicolas Kim Coppola(Nicholas Cage)'nın Hollywood'daki kötü şöhreti ve eskimiş yüzü herkes tarafından aşikar. 60 Saniye, Cadılar Zamanı, Büyük Hazine, Kehanet gibi çerezlik boş filmlerin duayen ismi ilk defa tiyatro geçmişinden gelen yeteneğini dingin ve sakin bir tonla birleştirmiş ve güzel bir film karşımıza çıkmış.
Bu film her ne kadar janra olarak farklı olsalar da bana Cuarón'un Roma filmini anımsattı, biraz da Wilbur Wants to Kill Himself. Ne alaka diyebilirsiniz, ancak kimi zaman filme olay örgüsünden çok doku ve olgusal bakmak insana farklı bir haz vermeye başlıyor. Bu iki filmde de neredeyse hiçbir şey olmamıştı ama birkaç olay bizi olgular denizine yollamıştı. İşte bu filmde de dünyaya küsmüş ve hayatını çok sevdiği domuzu ile trüf mantarlarını arayarak geçiren yaşlı ve yalnız bir adamın hikayesi anlatılıyor.
Yemek yapmayı seviyor ya da bununla ilgili bir işiniz varsa, film sizin için başka bir doku ile sarsıcı oluyor, lezzetin anıları nasıl tetiklediği, gözyaşları ile beliriveriyor karşınızda. O ince dokunuşlar, bıçağın sırtına dayanmış el ile yapılan pres ve tavaya atılan aromatik defne yapraklarının ve biberiyenin kokusu burnunuza gelecektir.
Olay değil olgu dedik ya, film, bunu sürekli 'aha şimdi bir şey olacak!' dedirterek ama -cidden- hiçbir şeyin olmaması şeklinde, bol bol uzun dış mekan sesleri ve çok kısa diyaloglarla size bir öykü kurguluyor. Böyle filmler herkese hitap etmez, kimi izleyici hep bir şey olsun, vursun atlasın koşsun soyunsun vs. ister, ancak yorgun bir gün sonrası oturup biraz düşüncelere dalmak istiyorsanız, sizin için iyi bir gece olacağına garanti veriyorum.
filmin görüntü yönetmeni ve ses kayıt kişilerini ayakta alkışlıyorum, aykırı değil ama filmin tonuna çeken görüntüler ve seslerle sarılmış zarif bir 92 dakikaydı. Teşekkürler!
Bu film her ne kadar janra olarak farklı olsalar da bana Cuarón'un Roma filmini anımsattı, biraz da Wilbur Wants to Kill Himself. Ne alaka diyebilirsiniz, ancak kimi zaman filme olay örgüsünden çok doku ve olgusal bakmak insana farklı bir haz vermeye başlıyor. Bu iki filmde de neredeyse hiçbir şey olmamıştı ama birkaç olay bizi olgular denizine yollamıştı. İşte bu filmde de dünyaya küsmüş ve hayatını çok sevdiği domuzu ile trüf mantarlarını arayarak geçiren yaşlı ve yalnız bir adamın hikayesi anlatılıyor.
Yemek yapmayı seviyor ya da bununla ilgili bir işiniz varsa, film sizin için başka bir doku ile sarsıcı oluyor, lezzetin anıları nasıl tetiklediği, gözyaşları ile beliriveriyor karşınızda. O ince dokunuşlar, bıçağın sırtına dayanmış el ile yapılan pres ve tavaya atılan aromatik defne yapraklarının ve biberiyenin kokusu burnunuza gelecektir.
Olay değil olgu dedik ya, film, bunu sürekli 'aha şimdi bir şey olacak!' dedirterek ama -cidden- hiçbir şeyin olmaması şeklinde, bol bol uzun dış mekan sesleri ve çok kısa diyaloglarla size bir öykü kurguluyor. Böyle filmler herkese hitap etmez, kimi izleyici hep bir şey olsun, vursun atlasın koşsun soyunsun vs. ister, ancak yorgun bir gün sonrası oturup biraz düşüncelere dalmak istiyorsanız, sizin için iyi bir gece olacağına garanti veriyorum.
filmin görüntü yönetmeni ve ses kayıt kişilerini ayakta alkışlıyorum, aykırı değil ama filmin tonuna çeken görüntüler ve seslerle sarılmış zarif bir 92 dakikaydı. Teşekkürler!
Son dönemlerde Nicolas Cage’in hem performans hem de oynadığı filmler konusundaki düşüşü aşikardı. Bu filmi izledikten sonra nihayet biraz da olsa onu toparlanmış görmek sevindirdi. Ağır temposuna rağmen filmi keyifle izledim. Oyunculuk bakımından da iyi sayılır. Nicolas Cage bu sefer şans verilmeyi hak etmiş. Daha iyilerini görmeyi de bekliyorum. İyi seyirler.
Hollywood’un maskarası, dalga konusu olan Nicolas Cage’in kariyerinde yaptığı değişime çok saygı duyuyorum. Hem yapımcı hem de oyuncu olarak aşırı riskli, yine dalga konusu olabilecek yapımlarda iyi işler çıkarttı. 2018’de Mandy, 2019’da Color Out Of Space ve 2021’de Pig.
Pig, kilogramı 500-2000 eurodan satılan trüf mantarlarını domuzu yardımıyla çıkartan, ormanda tek başına yaşayan bir adamın başına gelenleri konu alıyor. Domuzun zorla kaçırılmasının ardından Rob da şehre inip domuzunu ararken , geçmiş yaşantısını anımsamak zorunda kalıyor.
Sırf domuz kaçırıldığı için bu filme "John Wick parodisi" yakıştırması yapanlar olmuş ama zerre katılmıyorum. Bu film basit bir hikayeyi, özgün bir storytelling yöntemi ile sunan, sinematografisine önem veren farklı bir iş. Filmlerde illa tempo arayanlardansanız size öneremem. Eğer farklı kapılardan geçmek sizi yormuyorsa izlemenizi öneririm.
Pig, kilogramı 500-2000 eurodan satılan trüf mantarlarını domuzu yardımıyla çıkartan, ormanda tek başına yaşayan bir adamın başına gelenleri konu alıyor. Domuzun zorla kaçırılmasının ardından Rob da şehre inip domuzunu ararken , geçmiş yaşantısını anımsamak zorunda kalıyor.
Sırf domuz kaçırıldığı için bu filme "John Wick parodisi" yakıştırması yapanlar olmuş ama zerre katılmıyorum. Bu film basit bir hikayeyi, özgün bir storytelling yöntemi ile sunan, sinematografisine önem veren farklı bir iş. Filmlerde illa tempo arayanlardansanız size öneremem. Eğer farklı kapılardan geçmek sizi yormuyorsa izlemenizi öneririm.
Domuz filmine Benzer Film ekliyorsun.
Domuz filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Domuz filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL