Wolfwalkers

Filmi izleyeli 1 hafta kadar oluyor fakat tekrar gezinirken ilgili kategoriler kısmında çerezlik başlığını görünce anlam veremedim ve filmin bende hissettirdiklerini yazmak istedim.

Film çerezlik değil tam tersi kült bir yapım olabilecek seviyedeydi. Genelde insanlara kitap mı? Film mi? Diye sorulunca filmin hayal gücümüzü, analitik düşünmemizi kısıkladığı söyleyerek kitap derler. Bu filme, bu cevabı verenlerin çerezlik dediğini düşünüyorum. Filmi biraz okusak bize çok şey anlatmaya çalıştığını fark ederiz. Belki yönetmenin anlatmak istemediği, aklına gelmeyen çıkarımlarda bile bulunabiliriz.

Filme gelecek olursak; tekniksel konularda profesyonel bilgim olmadığı için o noktalara fazla girmeyeceğim o kadar başarılıydı ki yorumlamak haddim değil. Müzikler, çizimler son derece başarılıydı.

Bir konunun animasyon olarak verilmesi bende her zaman çarpıcı bir etki yaratır keza bu filmde de böyle oldu. Doğanın, insanlığın en derinine bakan bir filmdi. Toplumda canlıların rollerini biliyoruz (rol kelimesi de toplumun bize bıraktığı dilimize yapışan bir kelimedir fakat kullanmak durumundayım). Fakat bu filmde doğadaki canlıların rolünü bize hatırlatarak büyük bir farkındalık oluşturuyor.
Toplumda kadının yapacağı erkeğin yapacağı işler,sözler, davranışlar vardır. Fakat doğa öyle değildir herkes aynı işi yapar aynı sözü söyler aynı davranışı gösterir fakat her canlıya farklı anlamlar yüklenir. Çünkü özünde bir baba da çocuğu korur anne de fakat ikisi aynı şekilde mi korur? İşte kilit nokta budur. İki tarafada bir kutsallık atfetmeden ne kadını ne erkeği ne de herhangi bir canlıyı yükseltmeden herkes doğasına uygun davranır, ve bir yaşam döngüsü oluşur. Pagan anlayışı buna çok yakın bir anlayıştır bundan dolayı da filmde gerek sembol gerek söz olarak adı geçiyor. Toplum düzeni ise tek bir kısmı beslemek ister diğer fikirleri etkisiz hale getirmeye çalışır. Filmde de askerlerin ve halkın olaylar karışında bu cadı işi, bırakın bu pagan anlayışın gibi söylemlerde bulunması toplumun sosyalizasyon halinde olduğunu gösteren kısımlardı.
Baba korkamaz toplumun kuralları böyle fakat doğanın değil,filmde baba en son bunu fark ettikten sonra davranışlarında değişimler meydana geliyor.
Yenemedikleri, anlam veremedikleri, sıyrılamadıkları her düşünceden davranıştan cadı işi, canavarlar diye bahsetmekte toplumlara yıllar içerisinde kazandırılmış bir algıdır. Yöneticiler halkı kin ve nefretle gazlayarak dediğim gibi sadece bir gaz, kendi yerini her daim sabitlemiştir. Fakat bu gaz çoğu yerde patlak veriyor. Bu gazla büyüyen çocuklar şehir basıldığında suratlarında o dehşetin kaynağının bahsettiğimiz şey olduğunu görüyoruz. Toplama alanında wolfwakerlara canavar diyen kadın hepimize çok tanıdık gelmiştir.

Daha bahsetmek istediğim çok şey var fakat yazımı sonladırırken bu filmin toplumsal rollerle büyütülmüş her insana dokunması gerektiğini ve bu saçma sapan kalıplardan kurtulma isteğinin akıllara gelmiş olmasını diliyorum.

Bir öğretmen adayı olarak da öğrencilerime izletmeyi düşünüyorum. Her yaştan kesime çok farklı noktalardan dokunan bu filmi herkese öneriyorum.

Keep your nose down, be a wolf