Yeniden Bulunan Zaman

Proust’un, Kayıp Zamanın İzindeadıyla yazdığı yedi bölümden oluşan kitaplarından sonuncusu olan ve yazarın anımsama’ üzerine yazdığı Yeniden Bulunan Zaman’ın beyazperde uyarlaması.

Yıl 1922.. Proust ölüm döşeğindedir ve eski fotoğraflar aracılığıyla hayatını tekrar gözden geçirmektedir. Fakat bu sanıldığı kadar kolay olmaz - yavaş yavaş gerçek karakterlerle yazmış olduğu romanların karakterleri birbirine karışmaya başlar. Yazar, tüm bu karakterlerin odasının duvarına vuran imgeleri sayesinde, yaşamının gerçek anlamının eserlerinde yattığını keşfedecektir. Bu resimler ona çocukluğunu, gençliğini, sevgililerini ve Birinci Dünya Savaşı’nın nasıl sosyal statüleri alt üst ettiğini anımsatır. (Bir zamanlar Allende’nin danışmanlığını yapan, yıllarca da sürgün hayatı yaşayan yönetmen Ruiz, bu sahneye olağanüstü bir sürrealizm katmıştır.)

Romanlarında, bir anıyı aynen hatırlamanın asla mümkün olamayacağını, çünkü elde fotoğraflar bile olsa, tat, koku ve seslerin her zaman eksik olacağını sık sık vurgulayan Proust, anılardan yeniden dokunan zamanın, yaşanmıştan her zaman farklı olduğunu söylemiştir.Yönetmen Raoul Ruiz, aynen yazar gibi, anıları aktarırken bir zaman kurgusuna uymamayı tercih etmiştir. Bu yüzden zaman zaman kafa karıştıcı olabilen film, görülmesi gereken filmler arasında kendine haklı bir yer edinmiştir.(sağdan soldan toplandıderlendi.)