Sultan Makamı

Bu güzel hikaye, aslında Ali Ulvi Hünkar'ın Yeditepe İstanbul'dan önce yazdığı bir hikaye. Ne yazık ki televizyon kanalının senaryosuna müdahalesi sonucu 14. bölümden itibaren özgünlüğünü, derinliğini, edebiliğini ve hatta şiirselliğini yitiren bir hikaye ayrıca: Ali Ulvi Hünkar'ın ne yazık ki birden fazla kere başına gelen bu tür müdahaleler kıymeti bilinmeyen yazarın istismarına yol açıyor.

Sultan Makamı, çekildiği günlerden 11 sene sonra, artık çok daha güncel, daha gerçek. Tarihi semtlerin yeni bir şehir düzeni için peşkeş çekilmesini, sermayeye satılmasını anlatıyor dizi: yoksulluk bu semt insanları için bir at yarışını kazanarak aşılacak bir koca dağ, ama hepsi gene başladıkları yere dönüyor. Elbette aşklar da yoksullukları kadar sahici. Eski bir tarihi açık hava sinemasının makinisti Sultan, "makamı"na Asiye'yi çağırıyor ve yoksulluklarıyla hayalleri başbaşa şehirin semtlerinde baş döndürücü bir güzellikle yaşamaya çalışıyorlar. Ne zamana kadar? 14. bölümün sonuna kadar. Ardından Ali Ulvi Hünkar'ın senaryosu bir senaryo grubuna veriliyor, ve kalemin sihri kaybolup gidiyor. Çünkü Ali Ulvi Hünkar'ın karakterleri olay eksenli değil, duygu ve düşünce eksenli hareket eden, eyleyen karakterlerdir: onlar hissederler, duyarlar, söylerler, hareket ederler. Yoksulluk mutlaka ama mutlaka birilerinin yakasına yapışmıştır. Diziyi izlemek isteyenler gönül rahatlığıyla 14. bölümdeki final havasının ardından devamını izlememeyi seçebilir.