Asla Unutma

İstanbul’dan uzak bir yerde, bir çiftlik evinde başlar. Kerem, 9 yaşlarındadır. Annesi, babası ve kardeşleriyle birlikte bakımsız köhne bir çiftlikte yaşamaktadırlar. Kerem, henüz on aylık olan kardeşi İpek’in üzerine titremektedir. Buraya bir süre önce gelmiş oldukları anlaşılmaktadır. Bir şeyden ya da birilerinden saklanmaktadırlar ancak ne olduğu anlaşılmaz. Bütün kardeşler paraları olmasına rağmen, neden göçebe hayatı sürdüklerini ve böyle harap yerlerde kaldıklarını merak etmektededir.

Kerem bir sabah kimse uyanmadan, oynamak için evden çıkar. Ama farkına varmadan epey uzaklaşmıştır. Ev halkı uyandığı zaman onun evde olamadığını fark eder ve telaş halinde onu aramaya başlarlar. Babaları bir çocuğa sahip olamadıkları için hepsini azarlar. Kerem’in göz önünden ayrılmaması gerektiğini söyler. Hepsi telaş içinde onu aramaya başlar. Kerem ise eve gelmek üzeredir. Anne ve babası onu gelişini görüp rahat bir nefes alırlar. Ancak tam bu sırada, tozu dumana katarak uzaktan gelmekte olan jipleri görürler. Paniğe kapılırlar. Herkes çil yavrusu gibi sağa sola dağılmaya başlar. Bunların, anne ve babanın da tanıdığı ve çok korktuğu kişiler olduğu bellidir. Emir’e hemen kaçmasını ve evin arkasındaki kör kuyuya saklanmasını ve kapağı kapatmasını söylerler. Bu kullanılmayan ve üzerini tamamiyle çalı çırpı kaplamış bir kuyudur. Emir denileni yapar.