Bill Russell: Efsane

Parkedeyken beyaz adam için oynamak zorunda olan, parke dışındayken kendi ve halkı için var olan bir adam. Amacı hem parkeyi, hem hayatı özgürleştirmek. Basketbol tarihinin en büyük entelektüel gücü. Ve en büyük kazananı. Kazanmak istemesinin tek sebebi saygı görmek, sevilmek değil.

Russell, iyi bir basketbolcu olmaya karar verdiği anı iki olayla açıklıyor. Birisi oğlu beyaz adamlar tarafından dövülerek öldürülen annenin, cenaze merasimini ısrarla açık tabut yaptırması. Beyaz adamın onun bedenine neler yaptığını acıyla ve cesaretle gösterme inadı. Diğeri ise otobüste bir beyaza yer vermediği için dava edilen Rosa Parks'ın mücadelesi. İşte bu olayların beynine sıçrattığı kanla basketbolu halkı için kullanmaya karar veriyor Bill Russell. Evinin duvarlarına dışkıyla nefret söylemleri yazan yağmacılara da yılmıyor. Ve büyük resim için mücadele ederken, görece küçük olan bir devrim de yapıyor. Basketbolu, savunmayı değiştiriyor. Zıplayarak savunma yapmanın, blok vurmanın hoş karşılanmadığı muhafazakar anlayışı yıkıp bugünün pivotlarına yol açıyor. Hem sporculuğuyla hem de aktivizmiyle iki yoldan koştuğu günlerin dilediği saygıyı buldu.

2 bölümlük bu belgeselden klasik Netflix belgesellerinin müjdelediklerini beklememelisiniz. Zira Last Dance eserindeki gibi dramatik tempo artışlarına yer vermiyor. Russell'ın sert hayatı da buna pek izin vermiyor. Öte yandan oynadığı dönem gereği görsel malzemelerin genelde fotoğraflardan oluşması nedeniyle klasik bir belgesele daha çok yakınsıyor. Fakat kariyerindeki dönüm noktalarına yeterli süreleri ayırıp, dengeli bir kurgu oluşturmayı başarmışlar.

Eleştirebileceğim en büyük eksiklik müzikler oldu. Afroamerikan komünitesinin ve kültürünün o dönemdeki ve günümüzdeki en büyük çapalarından biri de sanatlarıdır. Fakat belgeselde 1-2 dönem hiti dışında hiç şarkı kullanılmamış.

Bill Russell: Legend, 2023 yılının en iyi spor belgesellerinden biri.