Ayrılık

Düğün sahnesine kadar düzgün ilerleyen filmde şiddet gören, geçinemeyen bir kadının çocuğuyla birlikte kaçarak ailesine sığınması anlatılıyor. Bunu namussuzluk olarak gören aile, evlenmeden hamile kalmış olan diğer kızlarının namusunu para karşılığı evlendirerek kurtarır?!

Türkiye'de büyümüş olan küçük Cem'in bir tek annesi Umay Almanca bilmekte ve aile içinde Türkçe konuşulmaktadır buna rağmen yeterince Almanca öğrenmiştir o yaşında?!

Hangi anneanne torununun kızından alınarak damadına verilmesine çanak tutar?!

Umay çok kısa sayılabilecek sürede çalkantılı bir dönem yaşamaktadır ama iki görüşme sonucu evlilik güdümlü ilişkisini bulmuştur (yalnızca cinselliği paylaştığı bir ilişki yaşasa anlaşılabilir)?!

Devlet güvencesi altındaki Umay çok da cengaverdir. İstenmediği ortamlara çocuğuyla birlikte girerek kan konusunda nutuk atmak konusunda ısrarcıdır?!

İtidal sözcüğünün anlamını bilmemektedir. Bunlara hakkı da vardır ama küçücük çocuğu bu ortamlara sürüklemeye hakkı yoktur.

Tercihlerini yaşamak isteyen bir kadın devletin kolluk kuvvetlerinden yardım istediğinde Almanya'da bu güvenceyi alır. Türkiye'de ise devletin kolluk kuvvetlerinden "aile arasında olur böyle şeyler, bizi uğraştırmayın dönün evinize, kadının yeri kocasının yanıdır" diye nasihat alır. Sonrası bilinen gerçekler.

Bu bilinen gerçeklere Avrupalı bakışıyla yaklaşmak yerine yönetmen, konuyu yaratıcılıktan yoksun klişeler, sırıtan, sömürgen, ajitatif replikler, kurguda zamanlama hataları ve bir de şaşırtıcı, sarsıcı son sevdasıyla evlere şenlik sonla bitirerek, tümü oldukça iyi oyunculuklara ve ayrıntılara özen gösteren çekimlere rağmen popülist olmayı yeğleyen sırada bir filme imza atmış...

Filmden geriye kalan en olumlu yan, kadın sığınma evlerinin gerekliliğini, zorunluluğunu anımsatması ve istenirse olabilirliğini göstermesi... 40/100

Oyuncu kadrosu ve oyuncu performansı açısından zirve yapmış bir film.Sibel Kekilli'ye pornocu damgası vuranların,bu filmi açıp izlemelerini isterim.Ülkemizde oyuncuyum diyen,mesleğim bu diyen şahısları,gördüğümüz performansları hatırladıkça Sibel Kekilli'ye büyük oyuncu dememek ayıp olur.

Filme gelince,bazı saheler çok zorlama olmuş,ajitasyonun dibine vurmuşlar.Filmin ödül avcılığı peşinde koştuğu noktalar var ama sırf bu yüzden Türkiye'yi kötü gösteriyorlar demek bu noktada yapılacak en son iş.Ülkemizde kaç kadın koruma talep ediyor,koruma talep edenlerin yüzde kaçı göz göre göre öldürülüyor,ilk önce buna bakmak lazım,daha sonra Türkiye bu değil diyebiliriz.Tabii haklı çıkabilirsek!

Filmin bana göre kendisiyle çeliştiği tek bir nokta var;

Umay kocasından sadece şiddet gördüğü için,geçinemediği için babasının yanına geliyor.Buna rağmen babası 'aşağılık' etiketini hemen yapıştırıyor.Onun yüzünü kara çıkardığını düşünüyor.Hatta ölüm fermanını -sözde- istemeden de olsa çıkarıyor. Peki,Umay'ın kız kardeşi için değişen nedir? Evlenmeden biriyle ilişkiye girip hamile kalmak,-o kafaya göre- aşağılık bir hareket değil midir? Bu olayı,nasıl bu kadar soğukkanlı karşılayabiliyor? Baba karakteri,film boyunca kafada hiç oturmuyor.Filmin en büyük eksilerinden biri bu oldu benim için.