Koruyucu

Ashton Kutcher ve Kevin Costner bana göre muhteşem bir yapıma imza atmış. Sahil Güvenlik Kurtarma Yüzücüleri'nin yaşadıkları ve hayatları bana göre başka türlü anlatılamazdı. Mesleklerini icra ederken yaşadıkları zorluklar, kendi hayatlarıyla başka hayatlar arasında gidip gelmeleri hepsi son derece gerçekçi bir dille ve anlatımla ekrana geliyor. Eğitim sahnelerinde oyuncuların mutlaka profesyonel destek aldığını düşünüyorum. Bu desteği almalarını geçtim, gerçek birer kurtarma timi gibi oynadılar. Hiçbirinden bu kadar üstün bir performans beklemiyordum. Hepsini tek tek tebrik ediyorum. Costner'a ise söyleyecek fazla bir sözüm yok. İzlediğim filmleri içinde en parlak performansı burada göstermiştir sanırım... Gerçek bir lider, gerçek bir tecrübe ve gerçek bir koç gibi davrandı. Eskiden yaşamışlığını da çok iyi yansıttığını düşünüyorum. Adamın hakikaten onları gerçekten yaptığına inandım... Kutcher her zaman ki bildiğimiz Kutcher:) Yakışıklı, sempatik, kızları kolayca tavlayan biri hüviyetinde... Ama bütün bu bildiğimiz özelliklerinin yanında aynı zamanda bir kahraman... Gözünü kırpmadan başkaları için canını vermeye hazır biri... Performansı da çok iyiydi... Filmin süresi gözünüze fazla gözükebilir ama inanın izledikçe hiç de fazla gelmeyecek. Ben zamanın nasıl geçtiğini anlamadım bile... Biraz da eski 2006 yapımı bir film, gözünden kaçıranlar için şiddetle öneririm, içinde verdiği mesajlarla da sizi etkileyecektir...

Film, gerek Soundtrackleriyle, gerekse acı-talı bir hikayenin izleyiciye okunan bir kitap gibi aktarılmasıyla, kesinlikle görülmeye, izlenmeye değer.."Bir Hikaye" demiştik ya hani.., hepimiz sabah erken saatte, evlerimizden çıkıp, işyerlerimize gidiyoruz..Ve akşam, yine evlerimize dönüyoruz..Fakat işte, bazı mesleklerde varki,işe gittikleri yerden, akşam evlerine dönememe riskleri var (Cankurtaranlık, İtfaiye, Asker ve Polis gibi güvenlik güçleri, Sivil Savunma ve Afet İşleri...) Bizler çalıştığımız şirketlerdeki ürünlerden, hizmetlerden sorumlu iken, onlar bizzat bizden, bizlerin Can ve Mal güvenliğinden sorumlular..Bizler nadiren çalışma saatlerimiz uzadığında, fazla mesaiye kaldığımızda çabucak yorulup, sıkılıyor iken..bu kişilerin belirli bir çalışma saatleri bile olmuyor çoğu kez..ne geceleri belli, ne de gündüzleri..Kendi canımızı borçlu olduğumuz bu kişilere, 1 gün olsun teşekkür ettik mi acaba ? Biz sıcacık yataklarımızda uyurken, acil bir telefonla yatağından fırlayıp, olay yerine intikal etmenin telaşında olan, ve her gün yeni bir olayda, Sen, Ben, O, yani Biz sıkıştığımız yerde cayır cayır yanmak üzereyken, o mübarek insan elini uzatıp bizi oradan, o cendereden çıkarmıyor mu birde...yada çok sevdiğimiz bir yakınımız fırtınada alabora olmuş tekneden denize savrulmuş, boğulmak üzereyken, o arslanparçası, bir kablonun ucundan sarkıp kucaklayıp yakalamaz mı sıkıca..Yada bir gece horul horul uyurken, sadece 45 saniye içinde, kendimizi üzerimize çökmüş 7 kat binanın altında bulmuş, güçlükle soluk alıp vermeye cebelleşiyorken, tam Azrail ile canımızın pazarlığına oturmuşken, o 7 kat yıkıntının üzerinden bir ses "Sesimi duyan var mı?" diye sormaz mı birde..Bu kişilere haklarını nasıl ödeyebiliriz..Maaş vererek mi ?..Sorarım size hangi maaş, bir İnsan Hayatına karşılık gelebilir ki, bu İnsanlar da 1 kişiyi kurtarabilmek için, kendi canlarını tehlikeye atıyorlar ...İşte "The Guardian" tıpkı böyle, her göreve çıkışında, herşeyini kaybetme pahasına, bizi koruyan bir "Koruyucu" yu anlatıyor. 7.5/10