Sınır Karakolu

Film ; başta olduğu sürece , bir şekilde Balkan ve Slav halklarını bir arada tutmayı başarmış Josip Broz Tito’nun ölümünden 7 yıl sonrasına ironik bir şekilde değinmekte . Her ulustan askerin katılmak zorunda olduğu Yugoslav Halk Ordusu üzerinden rejimi , ekonomik sistemleri , ırkçılığı , diktayı eleştiren filmin en güzel yanı da tıpkı zamanında kurulu çok uluslu ordusu gibi eski Yugoslavya ülkelerinin ortak yapımı olması .

Ne kadar ortak amaç belirlenmeye çalışırsa çalışılsın insanların ilk olarak kendi hayalleri , idealleri ,gururları , arzuları peşinde koşacağını hicivle anlatan filmin müzikleri de gerçekten harika . Kendisini bile tiye alan Paunoviç’i bir suikastçi gibi intikam dolu birine çeviren hiyerarşiyi ( teorideki sosyalizmle ters düşen ) , kendi çıkarları ,kendi geleceği uğruna sahte düşman yaratarak insanları manipüle eden komutan Pasiç üzerinden politikayı ( barışın simgesi ve delili olacak olan çok uluslu yapı mantığına ters düşen ) , Tito’nun ölüm yıldönümüde yürüyüşe katılanların amaçlarını kendileri belirlemeye çalışan basın ve medyanın enformasyonunun bile fayda etmediği kapitalist mantığa ve herkesin gerçeği bilip de rol yapmakta bocaladığı döneme ( kişisel ihtiyaçlar her zaman toplumun beklentilerinden önce gelir gerçeğini kanıtlayan) ve de hayatına giren tüm erkeklerde aynı hayallere sahip olan ama her seferinde aynı hayali yıkılan Pasiç’in eşi üzerinden de tüm ekonomik ve sosyal sistemlere göndermede bulunan çok güzel bir ekip çalışması olmuş aslında .

Bir arada yaşayan insanların aslında bir arada yaşamak zorunda oldukları için bir arada yaşadıkları sistemin çatırdamaya ve 4 yıl sonra da kanlı iç savaşlara dönüştüğü dönemin kişiler üzerinden dışa vurumunu anlatan sade , komedi-dram unsurlarını yerinde kullanan (bende dram yönü daha ağır bastı filmin) izlenilesi bir film . 8/10