Foxfire

Başta sıradan görünen bir kasaba görüyoruz; liseye giden genç insanlar; hepsinin ayrı ayrı problemleri var aslında. Hiçkimse tam olarak mükemmel bir yaşam sürmüyor ama herkes kendi dışında herkesin çok iyi olduğunu zannediyor, çünkü şimdiye kadar kimse kimseyi anlamaya çalışmamış. Herkes asiliğini, bazı şeylere karşı çıkışını, yaşadığı olayları kendi yöntemiyle ve kimsenin fark bile etmeyeceği bir şekilde dışavuruyor ama kasabaya yeni gelen bbir ziyaretçi bunu değiştirmek için ilk adımı atıyor. Kimsenin şimdiye kadar karşı çıkmadığı sapık bir hocaya karşı birkaç kişiyi örgütlemekle başlıyor. Bir bakıma toplum içinde, kadının ona yapılan her şeye karşı boyun eğmesine dur diyen ilk kişi oluyor. Aile baskısından bıkmış, kendi içine kapanmış birkaç kişiye eğlenmeyi, kendileri olmayı ve anı yaşamaktan korkmamayı öğretiyor sonra. Bir nevi tabuları yıkma eylemi. Ama tüm bunların bir bedeli var aslında. Özgürlüğü öğrenmek kolay iş değildir. Korkusuzca, yardıma muhtaç insanlar için kendini onların önüne koymak için kaybedecek hiçbir şeyinin olmaması gerekir. İşte bu ziyaretçimizde öyle, her şeyini kaybetmiş ve geriye sadece kendisi kalmış. Kendi başına kalan her insan gibi, bir arayış içinde; bir yerlere ait olma isteği ve yeniden tutunacağı bir şeyler keşfetme gereği duyuyor. Buyüzden gitmesi gerek. Önemli olan, varlığının bir şeyleri değiştirmiş olması. Bir yerlerde hiç adı geçmemiş, kelimeye dökülmemiş düşünceler varsa ve biri çıkıp şimdiye kadar duymak istemeyen herkesin kulağına fısıldamışsa bunları; artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Şahsen filmi çok sevdim. Tamamen underrated diyebilirim. İzlemeye değer.