Yarın Son Gündür

Emniyet Müdürü (Mümtaz Enerin sesi ile), bir slayt gösterisi ile memurlarına eski suçluları tanıtıyor ; ..İşte belanın 9 türlüsü Kara Çocuk..Sürgünden yeni döndü. Şimdi kuluçka devresinde. Fakat her an bir şeyler yapması mümkündür..Bu da Mavi Çocuk, Kara Çocukun sevgilisi. Hiç ayrılmazlar. Hayatın her türlü belasını, cefasını ve sefasını beraber bölüşürler. Kara Çocuka 20 metre yaklaşan, tehlike hudutları dahiline girmiş sayılır. Şimdi cezalarını bitirmiş uslu çocuklar gibi kendi hayatlarını yaşıyorlar..

İkisi de yeni ve güzel bir yaşam istiyor ama.. Adını Anmayacağım (1971) (Mehmet Erbulan / İsmet Nedim) şarkısını söyleyip uçurtma uçurdukları tepede Mavi Çocukun sözleri (üstelik uçurtmaları da düşüyor) olacakların habercisi gibi ; Bazen bu güzel günler kısa sürecek sanıyorum.. Kaderin cilvesi, en iyi arkadaşları bir komiserdir. Kara Çocuk ona Yahu, sen Padişah da olsan benim için Sümüklü Sülümansın. Ne kasılıp (aslında aile sorunları nedeniyle ne kadar mutsuz olduğunu bir bilse) duruyorsun be? diyor. (Filmin iç acıtan sonunda evdeki huzursuzluk etkili olmuştur belki de.)

Kahramanlarımızın can düşmanı Yakup ve Rızayı Emniyet Müdürü şöyle anlatıyor ; Aslan Avcısı Yakup ; Büyük teşkilatçı ve kaçakçı. Zengin bir ailenin çocuğu. İşlerini hesaplı kitaplı görür. Hukukun bütün boşluklarını değerlendirmeye çalışır. Tilki gibi kurnaz ve gaddar bir adamdır. Pehlivan Rıza ; Eski pehlivanlardan. Şimdi kanunsuz yolun sayılılarından. Çok kuvvetlidir. Adına Kemik Kıran derler.

İkisi de tedirgin ; ..Bizim için iki yol var..Kara Çocukla anlaşabilirsek ne ala, anlaşamazsak malum. Olumsuz yanıt alınca (Bak Aslan Avcısı Yakup Bey, ben emekliye ayrıldım artık. Kanunsuz işlere paydos) malumu gerçekleştirmek için evini basarlar. Ama Kara Çocuk onları kurşun yağmuruna tutuyor. İki kişi ölür. Mavi Çocuk ; Zor günler yeniden başladı Kara Çocuk. Artık hayat bizim için kolay değil. Hakkımızda vur emri var.

Bundan sonra onları 34 FR 931 plakalı kırmızı arabalarıyla Bonnie ve Clyde gibi (Agah Özgüç) umutsuz bir kaçış içinde görüyoruz. Üstelik Mavi Çocuk hamileymiş. Para bulabilmek için Cazip Beyin yanında çalışan Zülfikarı kaçırırlar. Kaçırdıklarıyla kalırlar çünkü Cazip Bey onlara metelik koklatmaz.

1971. Bol geldiği ve lüx olduğu iddia edilen başka şeyler gibi Kara Çocuk da yolun sonuna geliyor.

Film biterken Belgrat Ormanı. Eski, terkedilmiş bir değirmen. Peş peşe dinlediğimiz iki güzel melodi ; Le Passager de la Pluie filminden (1969) Theme Mellie (Lai) ve Sunflower (1970) filminden Love Theme from Sunflower/The Parting in Milan (Henry Mancini). Yerde iki kırmızı gül. Kanlar içindeki Kara Çocuka sarılmış gözü yaşlı Mavi Çocuk. Biraz ilerde, olaya zamanında müdahale edememiş olan Komiser Süleyman