The Death King

Film yedi farklı bölümden oluşuyor. Haftanın günleri bölüm isimleri olarak seçilmiş. Filmin hemen başında ana karnındaymışcasına büzülmüş çıplak bir adamın sırtüstü pozisyona geçmesi şeklinde birkaç saniye süren bir sahne var. Bunu insanın doğum ve ölüm anları olarak alırsak, arada geçen birkaç saniye insan hayatı olarak isimlendireceğimiz süreç oluyor. Bu süreci elinden geldiğince kısa tutmaya gayret eden Buttgereit bu noktada insanın ölüm anı ve/veya sonrası (ya da ölümün kendisi) ile daha çok ilgilendiğinin sinyallerini veriyor. Birkaç saniye süre biçtiği hayat ise en son ilgilendiği (hatta hiç ilgilenmediği) şey. Bu ölüm anına geçmiş olan çıplak erkek bedenini bölümler arasında görmeye devam ediyoruz. Ama tabii ki ölü beden bıraktığın gibi durmuyor. Bölümler ilerledikçe çürüyüp parçalanmaya başlayan beden filmin sonuna doğru artık iyice yok olmaya doğru yaklaşıyor. Her bölümde (ya da haftanın her günü) farklı insanların yalnızlıklarına, sıkıntılarına ve çözemedikleri problemleri ile yüzleşmelerine tanık oluruz. Ana tema olarak intihar, şiddet, ölüm her bölümün iliklerine kadar sinmiş.