Hızlı Yaşayanlar

Gecenin karanlığını Anadoluya götürdükleri gazete ışığı ile aydınlatan Babıali şoförlerinin öyküsü..

1960ların ilk yılları.. Ulusal gazetelerin İstanbulda basılıp, kıyasıya bir yarış içinde diğer illere gönderildiği ve birçok yerdeki okuyucuya günler sonra ulaşabildiği yıllar. Bu koşuşturma sırasında meydana gelen kazalarda ölen ve Mustafa Dayının Şimdi hepsini toplasan bir mezarlık olur dediği şoförlere adanan bu film Kuğu Gölü Balesindeki Kuğuların Dansı müziği ile başlıyor.
Orhan.. 12 yıllık şoför. İlk zamanlar kamyonlarda muavinlik sonra taksi şoförlüğü yapmış. Çok zamandır da boşta. Bir anam bir de hasta (kız) kardeşim var. Taksicilikle bakamadım onlara. İş için başvurduğu Yeni Sabah Gazetesinin Müdürü şunları söylüyor Seni gözüm tuttu. Bu işte çok para var. Fakat her an kelle koltukta gideceksin.. Gazeteleri yükleyip 5 saatte Ankarada olacaksın. Başka gazetelerin arabaları seni geçerlerse önce parandan kesilir, sonra işinden olursun. Orhan gazetenin 34 AK 467 plakalı kamyoneti ile göreve başlar. Garaj sorumlusu Mustafa Dayı işin zorluklarını anlatıp onu diğer gazetelerin şoförleri ile tanıştırır.
Kara Cemil.. Milliyet Gazetesinin İstanbul 86491 plakalı kamyonetinin sürücüsü. Hızlı şofördür. Yolu kimseye kaptırmaz. Adapazarı ve Ankaraya herkesten önce ulaşarak, kendi aralarında oynadıkları bahsi hep o kazanır.
Bir barda çalışan Suzana tutkun. Bizimkine para yetiştiremiyorum. Ne kazansam öğütüyor. Mecburen avanta kolluyorum.

İnce Salih.. Tercüman Gazetesinin İstanbul 88114 plakalı Desoto kamyonetini kullanıyor. İnce deyince çabuk kırılır kopar zannetme. Ayağını gaz pedalına yapıştırdı mı kriko ile kaldıramazsın.. Derdi imanı evlenmektir. Kimsesi yoktur. Kazandığı para ile eşya alır. Bir ev tutmuş, gören parmak ısırıyormuş. Salih, Bolu Dağındaki Türk Petrol benzin istasyonunun sahibi Cemalin güzel kızı Fatmayı karşılıksız olarak seviyor. Genç kızla gruba sonradan katılan Orhanın birbirlerini sevmeleri ile ümitsizliğe düşer ve filmin sonunda ecelin üstüne araba sürerek aralarından çekilir.

Kriko Kadir.. Ekspres Postasına ait İstanbul 45341 plakalı Fargonun yarışta hep sonuncu olan şoförü. Trafik kazasında sakat kalan abisinin ailesine bakabilmek için çok sevdiği sözlüsünü terk etmek zorunda kalmış.
Bir keresinde, babasının mide rahatsızlığından söz eden Fatmaya Onun derdinin çaresi kolay, benimki gibi değil demişti. Dolu bir kamyoneti tabanları ile kaldırdığını söyler ama kulak asma, biz görmedik. Kadir, Kriko önadını hak ettiğini İnce Salihin öldüğü kazada kanıtlayacaktır.
Film,dostluklarını acımasız rekabetin bile bozamadığı bu insanları anlatıyor.