Otobüs Durağı

Yaklaşık bir yıl kadar önce gördüğüm ama daha dün akşama kadar izlemek için hiç bir girişimde bulunmadığım bir filmdir kendisi; artık türkçe alt yazılı bir şekilde görünce buraya kadar, otur ve izle diye emir verdim kendime..Film hakkında süperdi veya çok kötüydü diyemiyorum; zira iki yorum da izleyenin beklentileri ile şekillenebilir.Bir otobüs durağında karşılaşan öğretmen ve öğrencinin aşkı diye konuya girersek; ne kadar romantik duruyor diyen yanılgı veren düşünceler içine girebiliriz.Zira ben özellikle bu yanılgı ile hareket ettim.Bir öğretmen olduğu, her akşam durakta bir öğrencisi ile otobüse bindiği doğru, ama baş rol karakterlerimiz öyle sıradan insanlar değiller, soğan misali oldukça katmanlı kişiliklere sahipler..Erkek karakterimiz, gece kursunda edebiyat öğretmenliği yapan, diğerlerinin asosyal dediği bir yapıda olup, yetişkinlerden hoşlanmadığını aldığını çizerek gerek söz, gerkse davranışları ile göstermekte.Kendi yaş grubu insanlarla bir arada olmaktan hoşlanmıyor; aslında kimseyle bir arada olmaktan hoşlanmıyor.Kendisine yöneltilen teklifleri hep bir bahane öne sürerek geri çeviriyor.Tek başına, canı sıkılsa da diğerlerinin canını sıkmasını bu duruma yeğliyor.Kendisi öğrencileri arasında -özellikle kız öğrencileri- oldukça popüler ama kişilik olarak depresif bir insan olduğundan kimseye pek prim vermiyor.Valla yalan yok, onu izlerken insanın içi pek de huzur ve mutlulukla dolup taşmıyor..Derin bir karakter diyeceğim, ama sonra her şeye karşı ilgisini kaybetmiş bir insan demek geliyor içimden; yani kendisine çözene aşk olsun..Kız ise; benim için hala tam bir muamma..Kendinden büyük adamlarla çıkıyor, onlardan para alıyor; bolca yalan söylüyor, her konuşmada her şeyi ben bilirim edalarında dolaşıyor ve bu özellikleri ile adamı kendisine aşık ediyor.Anlayacağınız üzere, kıza hafiften sinir olmuş vaziyetteyim; öyle bildiğimiz kurban veya mutluluğu hak eden karakterlerden değil kendisi.Katıldığı gece kursunda gözüne takılan bu adamla, aynı duraktan otobüse binerek eve gitttiğini öğrenince; bizimkiler sanki anlaşmış gibi aynı saatte birbirlerini beklemeye başlıyorlar.Sanki o durak; birbirlerini bekledikleri evleri gibi..Şimdi biraz ters bir tavırla yaklaşıyorum onlara karşı ama; şöle biraz daha yakından bakınca tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş hesabı bu ikili.Birbirlerini kimseenin anlamadığı gibi anlıyorlar; pek de öyle fazla konuştukları da yok aslında..Yetişkinlerden hoşlanmayan bir yetişkin ile, akranlarından haz etmeyen bir gencin orta noktada birbirlerini bulmaları gibi..Hadi yalan söyleme oyunu oynayalım diyerek birbirlerine yalan olmasını istedikleri gerçekleri anlatan iki insan; kendi yanlızlıklarında birbirlerine sığınmışlar gibi..Dediğim gibi yorum farkı oldukça açık bir film,ben ne düşünüyorum; ağırlıklı olarak pek beğenmedim ifadesinde karar kılmış gibiyim.Yine de izleyip görmek gerek; zira seveni de çok.

*alıntı*