Tibet'te Yedi Yıl

Burası, sanki tüm modernleşmeye çalışan ülkelerden ayrılıp, gelenekleriyle onlara tepeden baka bir kale gibi. (Heinrich)

Heinrich, olimpiyat madalyasına sahip bir sporcudur ve kimsenin başaramamış olduğu tibet dağlarına tırmanma amacıyla Almanya'dan ayrılmıştır. Tırmanma bitmiş ve geri dönüş için inerlerken bölge askerleri tarafından yakalanırlar. Çünkü ikinci dünya savaşı başlamıştır ve İngiliz hükümetinin yanında olan devletler, Almanya hükümetine mensup kimseleri tutuklama kararı almıştır. Bu şekilde bir toplama kampına götürülen Henrich ve dağcı arkadaşları bir kaçış planı uygularlar. Artık Tibete uzanan bir yolculuk gerçekleşir.

Tibet'e girişle birlikte film ikinci evreye geçer. Heinrich, oldukça bencil ve egoist biridir. Buradan öğreneceği çok şey vardır. Bu eğitim sürecinin sonunda, dünya savaşı bitmiş fakat çin'in Tibet'i ilhak süreci başlamıştır. Bu noktadan sonra da film üçüncü evresine geçer.

Brad Pitt ve David Thewlis'in oyunculukları harikaydı. Genel olarak oyunculuklar güzeldi elbette, ayrıca Tibet kültürünün bu şekilde aktarılıyor olması filmi bende başka bir yere taşıdı diyebilirim. Bu kadar ego sahibi birinin zamanla nasıl evrildiğini ilmek ilmek işliyor film. Filmde Wong'un kötü karakteri oynuyor olması daha o yıllardan alıştırma yapıyor gibiydi. Görsel olarak tatmin edici olmasıyla birlikte, Tibet gibi barışçıl bir ulusun savaş karşısında yine de nasıl onurlu duruş sergilemeyi tercih ettiğinin anlatılması takdir edilesiydi. Filmin bir başka artı noktası ise bu zengin hikayenin içine yerleştirilmiş olan hafif espri anlayışı. Buz pateni sahnesi, solucanlarla ilgili Heinrich'in gülme krizine girerek tepki vermesi gibi çok hoş sahneler vardı.

İzlenmesi gereken filmlerden biridir,