JLG - JLG Aralık'ta Otoportre

Godard’ın JLG-JLG Aralık’ta Otoportre’sinde görünümler ve imajlar, sesler ve sözcükler insanın kendisinden geçmesine yol açacak diyalektik bir günlük özelliği taşır. Her şey onun yaramaz bir çocuk edasıyla işlenen kişisel yaşantısı ve çalışmalarına odaklanmıştır. Festivaller, sinematekler ve kültürel etkinlikler, film yapımcılarının sinema aracılığıyla sanat, doğa, politika, felsefe, tarih, v.b. alanlara ilişkin tutumlarını yansıtmasıdır. Çekimleri geçen kıs İsviçre’de Godard’ın evinde ve evinin etrafında yapılan filmde, kişisel ve ortak değerlendirmeler arasından soyutlama, ustaca bir manevrayla verilir. Karla kaplı araziler, donmuş göller, çoğu zaman tek bir lamba ya da pencereden gelen ışığın değerlendirildiği koyu renkli iç mekan görkemli bir dille verilir. Filmin başlangıcında ses yavaş yavaş kaybolurken adım adım ilerleyen Godard görünür, profili gölgelidir. Çekim, Godard’ın ışığa doğru hareket ederken arka tarafından yapılır. Filmlerini yazdığı oda, prodüksiyonlarını gerçekleştirdiği büro ve genç temizlikçi kadınla evinde rutin konuşmalardan biri yapılırken kalabalıklardan nefret eden münzevi Godard’ın otoportresi, yaşanılan an ve efsane gözetilerek simültane bir biçimde verilir. Kültür ve öğrenme, yaratıcılığın doğasına ilişkin sorunlar, anlık sorumluluklar v.b. çalışmalarına yansıyan öğeler, düşüncenin kesintiye uğramaması gereken kaotik treni gibidir. Pencereler ve kapılar açıktır. Godard sahneyi, sahnedeki temel motifleri, filmlerinden diyalogları, büyük bir hayranlık duyduğu çağdaşı yönetmenler Jacques Demy, Nicholas Ray ve Robert Rosselini gibi kullanır. Peşpeşe akıl almaz diyaloglar, çok çeşitli sesler ve korodan oluşan soundtrack canlıdır. Rüzgar, yağmur, fırtına ve dalgalar muhteşem bir efektle verilir.