3 yıl önce
7.1
52 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.4 (38.060 OY)
KONUSU
Müdavim ve müşterilerin hikayelerinin anlatıldığı Brooklyn’de bir tütün dükkanı filmin esas mekanı. Yıllar boyunca her gün, aynı saatte, aynı yerin fotoğrafının çekilmesi ve değişmiyormuş gibi görünen ama bambaşka bir hal alan hayatların hikayesi.
-
Wayne Wang
Yönetmen
-
Paul Auster
Senarist
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Augustus '...
Paul Benjamin
Ruby McNutt
Thomas 'Ra...
Cyrus Cole
1st OTB Ma...
2nd OTB Ma...
OTB Man #3...
YORUM YAZ
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Bir tütün dükkanı işleten Augustus, her gün dükkanının fotoğrafını çekmektedir. Bu dükkana gelip giden bir çok insanın hikayesi ile birlikte, her gün bu fotoğrafı çekmenin erdeminin birleştirildiği bir hikaye ortaya çıkmaktadır. Bir yazar, ve varoşlardan çıkmış siyahi bir gencin hikayesi ile dükkan sahibi ve eski kırığı arasında geçen hikayenin kesişme noktaları filmin sonunda başarılı bir finale ulaşmaktadır. Fakat genel olarak baktığınızda filmin tamamı kişiyi kendine çekemiyor. Harvey Keitel’in oyunculuğu oldukça başarılıydı. Filmin içine yerleştirilmiş olan küçük hikayelerin başarısı sayesinde filmdeki kopma noktalarında tekrar toparlanıp izlemeye devam ediyorsunuz.
Başta o kadar ilgimi çekmese de film ilerledikçe kendimi filmin içinde buldum, filmdeki küçük öyküler çok güzeldi ayrı ayrı, iyi ki izledim.
Film boyunca karakterlerin tamamı o kadar tatlı sigara tüttürüyorlardı ki, hayatım boyunca sigara içmemiş olan ben, filmi izlerken canım onlarla oturup bir-iki fırt da ben tüttüreyim çekti ne yalan söyleyeyim.
İçinde anlatılan küçük hikayelerin hepsi de ilginçti. İzlerken sanki elimden hiç bırakmak istemediğim sımsıcak bir roman okuyormuş hissine kapıldım. Paul Auster’ın imzası gibiydi adeta...
Filmde, Auggie’nin Paul’e her biri birbirinin benzeri olan fotoğraf albumünü gösterirken, bakış açısıyla alakalı sarfettiği aşağıdaki şairene cümleler;
"Güneşli sabahların,karanlık sabahların olur.
Yaz güneşi ve güz güneşi vardır.
Hafta içi günlerin, hafta sonların olur.
Bazen paltolu ya da galoşlu, bazen gömlekli ve şortlu insanlar görürsün.
Bazen aynı insanlar bazen başkaları.
Bazen o başkaları sana tanıdık gelmeye başlar ve tanıdıkların kaybolur.
Dünya güneşin etrafında döner ve her gün güneş ışığı Dünya’ya farklı bir açıdan vurur."
... Devamı
İçinde anlatılan küçük hikayelerin hepsi de ilginçti. İzlerken sanki elimden hiç bırakmak istemediğim sımsıcak bir roman okuyormuş hissine kapıldım. Paul Auster’ın imzası gibiydi adeta...
Filmde, Auggie’nin Paul’e her biri birbirinin benzeri olan fotoğraf albumünü gösterirken, bakış açısıyla alakalı sarfettiği aşağıdaki şairene cümleler;
"Güneşli sabahların,karanlık sabahların olur.
Yaz güneşi ve güz güneşi vardır.
Hafta içi günlerin, hafta sonların olur.
Bazen paltolu ya da galoşlu, bazen gömlekli ve şortlu insanlar görürsün.
Bazen aynı insanlar bazen başkaları.
Bazen o başkaları sana tanıdık gelmeye başlar ve tanıdıkların kaybolur.
Dünya güneşin etrafında döner ve her gün güneş ışığı Dünya’ya farklı bir açıdan vurur."
... Devamı
Film boyunca karakterlerin tamamı o kadar tatlı sigara tüttürüyorlardı ki, hayatım boyunca sigara içmemiş olan ben, filmi izlerken canım onlarla oturup bir-iki fırt da ben tüttüreyim çekti ne yalan söyleyeyim.
İçinde anlatılan küçük hikayelerin hepsi de ilginçti. İzlerken sanki elimden hiç bırakmak istemediğim sımsıcak bir roman okuyormuş hissine kapıldım. Paul Auster’ın imzası gibiydi adeta...
Filmde, Auggie’nin Paul’e her biri birbirinin benzeri olan fotoğraf albumünü gösterirken, bakış açısıyla alakalı sarfettiği aşağıdaki şairene cümleler;
"Güneşli sabahların,karanlık sabahların olur.
Yaz güneşi ve güz güneşi vardır.
Hafta içi günlerin, hafta sonların olur.
Bazen paltolu ya da galoşlu, bazen gömlekli ve şortlu insanlar görürsün.
Bazen aynı insanlar bazen başkaları.
Bazen o başkaları sana tanıdık gelmeye başlar ve tanıdıkların kaybolur.
Dünya güneşin etrafında döner ve her gün güneş ışığı Dünya’ya farklı bir açıdan vurur."
ve film 1990 yılını anlatan 1995 yapımı bir film olmasına rağmen, Auggie’nin tütün dükkanında müşterilerinden birinin dönemin güncel olaylarıyla alakalı yaptığı şu öngörüsü oldukça etkileyiciydi:
"...Başka bir savaş daha olacak diyorum. Pentagon’daki hödükler yeni bir düşman bulamazlarsa işsiz kalırlar. Şimdi de Saddam diye birini buldular; ellerindeki her şeyle onu vuracaklar. Söylediklerimi bir yere yaz..."
İçinde anlatılan küçük hikayelerin hepsi de ilginçti. İzlerken sanki elimden hiç bırakmak istemediğim sımsıcak bir roman okuyormuş hissine kapıldım. Paul Auster’ın imzası gibiydi adeta...
Filmde, Auggie’nin Paul’e her biri birbirinin benzeri olan fotoğraf albumünü gösterirken, bakış açısıyla alakalı sarfettiği aşağıdaki şairene cümleler;
"Güneşli sabahların,karanlık sabahların olur.
Yaz güneşi ve güz güneşi vardır.
Hafta içi günlerin, hafta sonların olur.
Bazen paltolu ya da galoşlu, bazen gömlekli ve şortlu insanlar görürsün.
Bazen aynı insanlar bazen başkaları.
Bazen o başkaları sana tanıdık gelmeye başlar ve tanıdıkların kaybolur.
Dünya güneşin etrafında döner ve her gün güneş ışığı Dünya’ya farklı bir açıdan vurur."
ve film 1990 yılını anlatan 1995 yapımı bir film olmasına rağmen, Auggie’nin tütün dükkanında müşterilerinden birinin dönemin güncel olaylarıyla alakalı yaptığı şu öngörüsü oldukça etkileyiciydi:
"...Başka bir savaş daha olacak diyorum. Pentagon’daki hödükler yeni bir düşman bulamazlarsa işsiz kalırlar. Şimdi de Saddam diye birini buldular; ellerindeki her şeyle onu vuracaklar. Söylediklerimi bir yere yaz..."
bu filmi izleyenlere tavsiyem blue in the face filmidir. artan filmlerle çekilmiş bence aslının da önüne geçmiş bir paul auster filmi. jim jarmuş’un katısı iki filmde de çok fazla.
http://www.filimadami.com/film/5379/blue-in-the-face-1995-karanlik-sokaklar/
http://www.filimadami.com/film/5379/blue-in-the-face-1995-karanlik-sokaklar/
Smoke Paul Auster’ın kalemine sıkı sıkıya sarılan, kurgusuyla cezbedici, sallanan, kaybetmeye yakın fakat epey rahat, zaman zaman kirli bir karizmayla sarılı karakterleriyle güzel bir filmdi. Harvey Keitel, William Hurt, Forest Whitaker, Ashley Judd gibi isimlerin yer aldığı oyuncu kadrosu da filmin çıtasını yükseltmiş. Duman’ın sevdiğim iki püf noktası tabii ki Auster’ın derin felsefe ve ironi yüklü, dalga geçme havasına sahip diyaloglarıyla, filmin sonunda anlatılan öykü oldu. Sakin açılış sahnesi de görülmeye değer. Duman keyifle izlenebilir.
sinemaseverher kişinin mutlaka izlemesi gereken filmlerden biri... Harvey Keitel’ın seneler boyunca her gün aynı saatte ,aynı yerden fotoğraf çekmesi ve bunun hikayesi beni çok etkilemişti kısaca filmin özü şu : ’’Sigara dumanının bile bir ağırlığı vardir. içmeden önceki ağırlığından, içtikten sonra izmarit ve küllerin ağırlığınıçıkarttığımızda elinizde kalan..’’
ilk bakışta son derece sıradan, bir o kadar da sıradışı yaşam hikayelerinin birbirine nasıl da çapraz bağlarla bağlı olduğunu bir kez daha hatırlatan, gizli-komik film...
öyle, neredeyse bir çehov insanlığı ve mizahı desem yeridir.
öyle, neredeyse bir çehov insanlığı ve mizahı desem yeridir.
Paul Auster’a bir kez daha hayranlık duyma sebebi olan film.
Duman filmine Benzer Film ekliyorsun.
Duman filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Duman filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL