Madde 438

Yaşanmış bir olaydan uyarlanan başarılı bir film. Toplu tecavüze uğrayan Nazire Tarhan'ın, mahkemesi ile başlayan film iki kategoride ilerlemektedir. Bir yandan bu mahkemede kendisine yapıştırılan hayat kadını vesikasının etkileri, diğer yandan da yaşamış olduğu olaya kadar yaşadıkları anlatılmaktadır. Anlatım metodunu başarılı buldum. Filmin olayın yanında vermek istediği mesajlarda oldukça yerindeydi. Örneğin sosyal sorumluluk adı altında yapılan sözde adımların çoğunun, birilerine bir şeylerle ilgileniyoruz imajı vermekten öteye gitmediği iyi anlatılmış. Anayasaya zamanında böyle bir madde gerçekten nasıl eklenmiş oda çok ayrı bir konu iken filmin maksadına ulaşıp bu maddenin kaldırılmasına vesile olması ayrıca takdire şayandır.

Öte yandan Gülşen Bubikoğlu'nun bazı sahnelerde başarısız oyunculuk sergilediği gözden kaçmıyor en barizi fabrikadan kovulduğu sahnedeki hal ve hareketleri böyle bir film için daha usta bir oyunculuk beklerdim. ve bitiriş sahnesinde de daha okkalı bir söz/cümle dizisi beklerdim. Filmin başında kullanılan gazete-toplum sorgulaması gibi bir sahne filmin sonuna da eklenip konuyla hiç alakası olmayan yerlere göndermeler yapılabilirdi. Mesela inşaat işçisine konu ile ilgili yorumu sorulduğunda : Maden işçilerinin diri diri gömüldüğü yerde, hayat kadınlarını kim takar?" demesi gibi.