Greenleaf

Greenleaf dizisi ilgi çekici bir dram. Calvary kilisesini yöneten Greenleaf ailesi üzerinden hristiyan olmak ve insan olmak üzerine bir çok gözlemde bulunuyor dizi.

Üç sezon içerisinde gördüğümüz şey; insanların kendini kandırmadaki başarısı, samimiyetsizlik ve samimiyetin el ele yürüyor olması, iman etmenin imtihana inanan insanlar açısından ölene dek sürüp gidecek olaylar silsilesine maruz kalmak zorunda kalınacak bir süreç olması, hayatın her defasında gerçeğe ve hakikate yönünü çevirerek insanları yüzleşmeye, itiraf etmeye ve kendisiyle ve hakikatle yüzleşmeye zorlaması oluyor. Üç sezon boyunca izlediğimiz bu insanlar bir yandan zaaflarıyla yüzleşiyor, bu zaaflardan uzaklaşmaya ya da onları kabullenmeye veya onlara son vermeye çalışıyorlar; öte yandan dindar olmanın güç ve hiyerarşi ilişkileriyle iç içe geçmiş olması, seküler bir atmosferde yaşansa ve siyasi anlamlar taşımasa bile kişiler arası ilişkileri çekip çeviren bu güç sebebiyle kendilerini ancak bu ilişkilerle var edebilmeleri gibi meseleleri de görüyoruz. Bir dini cemaat kurup o ilişki içerisinde gücü yakalamak, bu gücü kullanarak kendine ekonomik rant sağlamak ya da o güçle hiyerarşik bir konum sağlayarak bu konumdan faydalanmak da tanık olduğumuz şeyler arasında. Ancak bütün bu ilişki ağları içerisinde Greenleaf günlük, doğal, politik doğruculukla çözülmeye çalışılan ya da hasır altı edilen ilişkileri ve sorunları da gün yüzüne çıkarmaya çalışıyor. Bu anlamda üç sezonun tamamı yüzleşmeler, hesaplaşmalarla dolu. Dini anlamda birbiriyle yüzleşerek günah ve hatalarını itiraf ederek arınmaya, sorun ve sıkıntının üzerinden yanından aşıp geçmeye çalışan karakterlerle dolu Greenleaf: intihar eden kız kardeşinin cenazesi için geri dönen Grace, Grace'in kızkardeşiyle evli olup kadınlara ilgi duymadığını zorlayıcı tecrübelerle anlamaya başlayan ve bundan kurtulmak için bedeller ödeyen Kevin, kilisenin piskoposu babasının gölgesinde bir türlü dik duramadan ezilen Jacob ve ailesi, karmaşık geçmişini yavaş yavaş öğreneceğimiz first lady Mae, babasının ölümünün hesabını sormak için büyük intikam planları hazırlayan ama bunu bir de kilise yöneterek yapan iç dünyası darmadağın olmuş Basie Skanks, gibi karakterler aracılığıyla dizi aslında çok büyük bir günah çıkarma ayinine dönüşüyor. Bu günah çıkarma ayininde karakterlerimiz, bu dünya bir imtihan yeridir düsturunu haklı çıkaracak şekilde kendileriyle yüzleşecekleri veya kendilerinden kaçmaya devam edecekleri ve bu sebeple de kaybedecekleri olaylar yaşayarak muhteşem bir 3.sezon boyunca debelenerek yıkılıyor, yıpranıyor, dağılıyor, direniyor, kaybediyor ve kazanıyorlar. 3.sezon artık demini almış , kalemi sağlam oturmuş ve gerilimini en güzel yerlerde toplayan bir tarzda bütün söylemek istediklerini üst üste bindirerek final bölümü öncesi 12. bölümde bizi zirveye çıkartıyor ve darbeyi indiriyor. 3.sezon finalinde gördüğümüz ise yaşadığımız bütün kopmaların, kaçışların, sorunların ve kötülüklerin aslında yeryüzünde vadedilmiş toprakların aileden başka bir şey olmadığı, neredeyse Allah'ın bütün bunları bu gerçeği anlayabilelim diye yaşattığı ve kilise ile ailenin aslında aynı şey olduğunu söylemesi oluyor. Ama aile artık eski aile değil: sırlarıyla yüzleşmiş, kendi olmasına izin verilmiş ve bu uğurda ter döküp bedel ödeyebilmiş insanların, eşcinsellerin de dahil olabildiği koca bir yemek masası etrafında toplanabilen insanlardan oluşuyor aile.

Dizinin en güzel yönü, sansasyon yaratmadan, poz yapmadan, büyük cümleler kurmadan, alçak sesle konuşarak, ve sözlerini yumuşakça dile getirerek derdini insanı anlatmaktan yana kullanması. Bu yüzden dizi boyunca içi doldurulabilen gerçek karakterler görüyoruz. Keith David'in muazzam güzellikteki oyunculuğu diziyi baştan sona götürüyor. Her sezonu bir öncekinden daha iyi yazılmış ve oynanmış olan Greenleaf ilgiyi hak ediyor.