Siyah

hayatı karanlıktan ibaret olan bir kızın,onu ışığa kavuşturan hocasıyla olan hikayesi. izlerken defalarca kendinizi o kızın yerine koymaya çalıştıgınız anlar olacaktır.gözlerinizi kapatıp,kulaklarınızı tıkadıgınız anlar.. ve imkansız diye birşeyin olmadıgını göreceksiniz. bir kurgudan,senaryodan ibaret olsa da, bu filmi izledikten sonra gerçekten de hayatta hiçbirşeyin imkansız olmadığını tekrar hatırlatan bir film bu.

başucu filmlerimin de başucudur bu film. !! hint filmlerine merakımı,hayranlığımı başlatan filmdir.

abartılı yazmayı sevmem ama bu filmin özellikleri için ne yazsam az olacakmış gibi geliyor. oyunculuk !!! böyle birşey yok, Rani Mukerji, Amitabh Bachhan'in performansları sonra Michel'in çocuklugunu oynayan Ayesha Kapoor..

müzikler sonra.. sahnelerin,repliklerin tam yerinde öyle bir giriyor ki, iki kat etki ediyor o ana. müziklerle sahnelerin bu kadar uyuştugu film azdır. ilginçtir bu filmde hiç şarkı yok,özellikle kullanmamış yönetmen. filmin müziğini yapan Monty, kör-sağır-dilsiz olan Michel'in aurasını daha iyi tasvirleyebilmek için sahnelerinde piyano ve notalarla; savaşçı bir ruhu canlandıran Debraj Sahai nin sahnelerinde ise duduk denilen bir Ortaçağ çalgısını kullanmış. filmi izledikten sonra bu ayrıntıyı niye yazdığımı anlayacaksınız.

P.s. : Rani Mukerji'nin normalde yeşil gözleri olmasına ragmen,filmin adına ithafen siyah lense oynamış.

poormf arkadaşımın bir yıl önce yazdıklarına aynen katılıyor ve imzamı atıyorum

'Hiçbir canlının bu şekilde yaşamak zorunda kalmaması en büyük dileğimiz.

Ama bir yakınınız bu durumda olsa bu yöntemle eğitim veren birine emanet eder misiniz onu? Hadi ettiniz, filmde başarı sağlıyor bu yöntem ama gerçek yaşamda böyle bir olasılığın varlığını kabul edip güvenebilir misiniz? Hiç bir bilimselliği, gerçekçiliği olmayan bu yöntemin eğitim diye yutturulması korkunç. Sevgili öğretmenimiz küçük kızın bilinçsizce kendisine attığı tokata tokat ile karşılık vererek eğitiyor. Bravo, bravo, bravo. Hadi bakalım medrese sistemine geri dönelim dayak cennetten çıkmaydı değil mi?

Biri bana özetleyebilir mi? Kör, sağır ve dilsiz birini sürekli tartaklayıp, bağırıp çağırarak verilen öğretim nasıl bir sistemdir?

Tamam bu bir film deyip bu kısmını es geçsek geriye kalan ne? Şarlo yürüyüşlü bir adamın sulu sepken davranışları, içi boş beylik lafları!

Bu kadar abartılı oyunculukla filmin türü dram değil komediye daha çok yakışıyor. Ama sorun benim gibilerde anlaşılan, çünkü bazıları bu öğretmen öğrenci ilişkisinde cinselliği bile görebilmiş bizim göremediğimiz. Ama safmış, yalınmış canım!

Bir diğer yönü de filmin kaynak belirtilmeden bir animasyon filmden çalıntı bir senaryoya dayanarak çekilmiş olması. Ama buna da takılmamak gerekir değil mi?

Tepkisel değil gerçekten hak ettiği "1" olduğu için puanım "1".........