13 yıl önce
Sil Baştan
(2004)Eternal Sunshine of the Spotless Mind
7.6
1,745 OYPUAN VER
5
Imdb: 8.3 (1.076.747 OY)
KONUSU
Joel Barish, iki yıl boyunca beraber olduğu sevgilisinden oldukça şaşırtıcı bir haber alıyor. Kadın, bir teknolojik deneye katılarak, ilişkilerini tamamen hafızasından silmiştir. Yani Barish’in kim olduğunu bile hatırlamamaktadır. Bu gelişme üzerine küplere binen adam, aynı prosedürü kendi üzerinde
... Devamı
Joel Barish, iki yıl boyunca beraber olduğu sevgilisinden oldukça şaşırtıcı bir haber alıyor. Kadın, bir teknolojik deneye katılarak, ilişkilerini tamamen hafızasından silmiştir. Yani Barish’in kim olduğunu bile hatırlamamaktadır. Bu gelişme üzerine küplere binen adam, aynı prosedürü kendi üzerinde de gerçekleştirmek ister... Film, adamın hafızaları silinirken, yaşanılan ilişkiyi gözler önüne serer. Adam da bir kez daha oldukça iyi başlayan ve sonradan tadı kaçan ilişkiyi izler. Fakat zaman geçtikçe ve sıra yaşanılan güzel şeylere gelince, üzerindeki müdaheleyi durdurmak ister. Pişman olmuştur!
-
Michel Gondry
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Joel Barish
Clementine...
Mary Svevo
Stan Fink
Patrick
Dr. Howard...
Carrie Eakin
Rob Eakin
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
"Eternal Sunshine of the Spotless Mind" nam-ı diğer "Sil Baştan"
İlk olarak şunu belirtmeden başlamak istemiyorum, bizim aklı evvel yurdum çevirmenlerinin film isimlerini çevirirken kullandıkları o mükemmel ötesi hayal güçleri(!) ilk defa bir işe yaramış ve "Eternal Sunshine Of The Spotless Mind" filmini telaffuz ederken yaşayacağımız eziyeti anlayarak "Sil Baştan" olarak çevirmişler ve insanlığa büyük bir hayır işlemişlerdir.
Yıllar yılı bu filmi izlememiş ve eksikliğinide hissetmemiş bi şekilde yaşamıma devam ediyordum ki, mahalle baskısına daha fazla dayananmadım ve izlemeye koyuldum. Belkide yıllarca gereğinden fazla bi şekilde filmi duymamdan kaynaklı yada nereye baksam bu filme rastlamamdan kaynaklı yada dillere pelesenk olmasından kaynaklı bilmiyorum ama bi şekilde izleme isteğimi kaybetmiştim. Ki isteğimin zorla canlandırılmasıyla kendimi filmi izlerken buldum.
Evet, gelgelelim filmimi ... Devamı
İlk olarak şunu belirtmeden başlamak istemiyorum, bizim aklı evvel yurdum çevirmenlerinin film isimlerini çevirirken kullandıkları o mükemmel ötesi hayal güçleri(!) ilk defa bir işe yaramış ve "Eternal Sunshine Of The Spotless Mind" filmini telaffuz ederken yaşayacağımız eziyeti anlayarak "Sil Baştan" olarak çevirmişler ve insanlığa büyük bir hayır işlemişlerdir.
Yıllar yılı bu filmi izlememiş ve eksikliğinide hissetmemiş bi şekilde yaşamıma devam ediyordum ki, mahalle baskısına daha fazla dayananmadım ve izlemeye koyuldum. Belkide yıllarca gereğinden fazla bi şekilde filmi duymamdan kaynaklı yada nereye baksam bu filme rastlamamdan kaynaklı yada dillere pelesenk olmasından kaynaklı bilmiyorum ama bi şekilde izleme isteğimi kaybetmiştim. Ki isteğimin zorla canlandırılmasıyla kendimi filmi izlerken buldum.
Evet, gelgelelim filmimi ... Devamı
"Eternal Sunshine of the Spotless Mind" nam-ı diğer "Sil Baştan"
İlk olarak şunu belirtmeden başlamak istemiyorum, bizim aklı evvel yurdum çevirmenlerinin film isimlerini çevirirken kullandıkları o mükemmel ötesi hayal güçleri(!) ilk defa bir işe yaramış ve "Eternal Sunshine Of The Spotless Mind" filmini telaffuz ederken yaşayacağımız eziyeti anlayarak "Sil Baştan" olarak çevirmişler ve insanlığa büyük bir hayır işlemişlerdir.
Yıllar yılı bu filmi izlememiş ve eksikliğinide hissetmemiş bi şekilde yaşamıma devam ediyordum ki, mahalle baskısına daha fazla dayananmadım ve izlemeye koyuldum. Belkide yıllarca gereğinden fazla bi şekilde filmi duymamdan kaynaklı yada nereye baksam bu filme rastlamamdan kaynaklı yada dillere pelesenk olmasından kaynaklı bilmiyorum ama bi şekilde izleme isteğimi kaybetmiştim. Ki isteğimin zorla canlandırılmasıyla kendimi filmi izlerken buldum.
Evet, gelgelelim filmimize. Çok fazla uzatmadan ve suyunu çıkarmadan yazmaya çalışıcam (kendime hakim olabilecek miyim bilemiyorum)
Öncelikle Jim Carrey'in iyi sayılabilecek bir oyunculuk sergilediğini söylemeliyim. Bazı sahnelerde o sıradanlığı, o bıkkınlığı yüzünden akıp gidiyodu resmen. Tavrından okunabiliyodu. Ki onca komediden sonra hiçte eğreti durmadı bu rolde.
Aslında bence iyi komedi oyuncularının hepsi iyi birerde drama oyuncularıdır zaten.
Kate Winslet'inde oyunculuğuna iyi diyebiliriz. Yani aslında o rolde oynasa iyi bi oyunculuk çıkarmış diyebileceğimiz 2386428 tane aktrist var zaten.
O sebeple role ekstra bi ruh katmış falan değil. Rolde kötü durmamış, yakışmış o kadar.
Filme gelecek olursak, çoğu yerde, daha doğrusu ilişkilerin son dönemlerini izlerken o kadar bunaltıcı geldiki. En ufak şeylerin bile göze batar olduğu o dönemler gibi, sıkıcı. içim bunaldı yani.
Zaten filmin genelinde bi bayıcı hava hakim. O sahnelerde daha belli eder oldu kendini. Ama o hava bu duygunun anlaşılması açısından iyi olmuştur tabi.
Filmi izlerken çoğu yerde, bu filme biraz daha bilimkurgu biraz daha fantastik öğeler falan, off harika bi film olurdu demekten kendimi alamadım.
Tabi o zaman film bambaşka bi hal alıp bambaşka bi türe dönüşürdü ama daha hoşuma giderdi diye düşündüm.
Eğlenceli, ütopik, hayal gücünü zorlayıcı.
Her neyse, filmdeki diyalogları pek tatmin edici bulamadığımıda söylemeliyim. Aslında böyle olması daha gerçekçi bi yan katıyor elbette. Sonuçta insanlar günlük hayatlarında kaç defa bi kenara nor edilecek cinsten laflar ediyorki. Lakin mevzu bir sanat dalı olduğundan sanatın iz bırakıcı özelliğini filmlerdede görmek istiyorum, kulaklarımız bi kaç etkileyici söz, diyalog aramıyor değil hani. Ama didaktik söylemlerin kulağa sokulduğu filmlerden ziyade böylesini her zaman tercih ederim tabiiki, daha basit daha ufak sözler.
Aslında bu bahsettiğim şey filmi dublajlı izlememden kaynaklıda olabilir. Film isimlerini çevirmedeki yaratıcılık(!) dublaj konusundada mevcut olduğundan, dublajlı izlediğim filmlerde hep aklımda soru işaretleri kalıyor.
Gelgelelim filmde hoşuma giden kısımlara;
Biri şu, bilimsel ahlaksizliklara ciddi bi vurgu yapılıyo olması, belkide bu aklahsızlıklara karşı bi söylem niteliği taşımıyor film, böyle bi amaç yada duruş yok belki ama benim filmden sonra aklımda kalan bi tarafta bu olucak. Ve belkide bu noktaya biraz daha, çok değil sadece ufak bi kaç replikle daha altıçizilebilinirdi gibime geliyor.
Filmde hoşuma giden bir diğer kısımda şu, bu nokta bana filmin genelinden ziyade gerçekçi gelen tek şey diyebilirim.
Herkes tüm sevdikleri hakkında sinir olacagi yuz binlerce sey bulabilir. Deli gibi aşık olduğunuz biri dahi olsa, farklı bi noktaya geçip baktığınızda, oturuşu yüzünden yada sevdiği renkler yüzünden yada sırf bazen can sıkıcı olabildiği için lanetler yağdırabilecek hatta beyninden silip atmayı isteyecek durumuna gelebiliyor olmamız. Hiç bi zaman tencere kapak olamayacağımız için bu duygular çok insani duygular. Meselede böylesi sebeplerden ötürü bi şeyleri tuketmeyi goze alamayacak derecede sevebiliyo olmak.
Filmi biraz zorlayarak bu çıkarımı yaptım ben.
En azından böyle bi çıkarımı olsun istedim, bence bu olmalı :)
velhasıl kelam, izledim.
çok mu beğendim? hayır.
kötü müydü? hayır.
Hayatimda seyrettigim aska dair en guzel film değildi.
Son zamanlarda izlediğim en güzel filmde değildi.
Jim Carrey için ya da Kate Winslet için en iyi performanslarıydı da diyemeyeceğim.
en saglam yada en yaratici film de değildi.
belki iç güveysinden halliceydi diyebilirim. (sanata böyle bi yorum getirdiğim için şu anda utanıyorum lakin affedin başka bi tanım bulamadım)
iç güveysinden hallice dediğin bir film için mi oturmuş 45 dk dır yazıyorsun diyebilirsiniz.
ama çok övülen fakat benim o tüm övgüleri abartı bulduğum filmle hakkında kendi fikirlerimi yazmazsam öleceğim diye çok korkuyorum. (hayır bunun meali muhalefet olmak demek değildir :) )
Son olarak, film farklı bi kurguya sahip. içinde ufacıkta olsa bir farklılık barındıran her film izlenmeyi hak eder. (maalesef "her film" izlenmeyi hak eder diyemeyeceğim, her zaman emekten yana olsamda, insanların fikirsel olarak bi çok yana evrilmesine yol açabilecek en önemli silahlardan biri olan sinema hakkında bazen emekten ziyade farklı amaçların taşındığına inandığımdan dolayı bu ayrımı yapmayı daha doğru buluyorum)
izleyiniz efendim.
sevgilerimle..
İlk olarak şunu belirtmeden başlamak istemiyorum, bizim aklı evvel yurdum çevirmenlerinin film isimlerini çevirirken kullandıkları o mükemmel ötesi hayal güçleri(!) ilk defa bir işe yaramış ve "Eternal Sunshine Of The Spotless Mind" filmini telaffuz ederken yaşayacağımız eziyeti anlayarak "Sil Baştan" olarak çevirmişler ve insanlığa büyük bir hayır işlemişlerdir.
Yıllar yılı bu filmi izlememiş ve eksikliğinide hissetmemiş bi şekilde yaşamıma devam ediyordum ki, mahalle baskısına daha fazla dayananmadım ve izlemeye koyuldum. Belkide yıllarca gereğinden fazla bi şekilde filmi duymamdan kaynaklı yada nereye baksam bu filme rastlamamdan kaynaklı yada dillere pelesenk olmasından kaynaklı bilmiyorum ama bi şekilde izleme isteğimi kaybetmiştim. Ki isteğimin zorla canlandırılmasıyla kendimi filmi izlerken buldum.
Evet, gelgelelim filmimize. Çok fazla uzatmadan ve suyunu çıkarmadan yazmaya çalışıcam (kendime hakim olabilecek miyim bilemiyorum)
Öncelikle Jim Carrey'in iyi sayılabilecek bir oyunculuk sergilediğini söylemeliyim. Bazı sahnelerde o sıradanlığı, o bıkkınlığı yüzünden akıp gidiyodu resmen. Tavrından okunabiliyodu. Ki onca komediden sonra hiçte eğreti durmadı bu rolde.
Aslında bence iyi komedi oyuncularının hepsi iyi birerde drama oyuncularıdır zaten.
Kate Winslet'inde oyunculuğuna iyi diyebiliriz. Yani aslında o rolde oynasa iyi bi oyunculuk çıkarmış diyebileceğimiz 2386428 tane aktrist var zaten.
O sebeple role ekstra bi ruh katmış falan değil. Rolde kötü durmamış, yakışmış o kadar.
Filme gelecek olursak, çoğu yerde, daha doğrusu ilişkilerin son dönemlerini izlerken o kadar bunaltıcı geldiki. En ufak şeylerin bile göze batar olduğu o dönemler gibi, sıkıcı. içim bunaldı yani.
Zaten filmin genelinde bi bayıcı hava hakim. O sahnelerde daha belli eder oldu kendini. Ama o hava bu duygunun anlaşılması açısından iyi olmuştur tabi.
Filmi izlerken çoğu yerde, bu filme biraz daha bilimkurgu biraz daha fantastik öğeler falan, off harika bi film olurdu demekten kendimi alamadım.
Tabi o zaman film bambaşka bi hal alıp bambaşka bi türe dönüşürdü ama daha hoşuma giderdi diye düşündüm.
Eğlenceli, ütopik, hayal gücünü zorlayıcı.
Her neyse, filmdeki diyalogları pek tatmin edici bulamadığımıda söylemeliyim. Aslında böyle olması daha gerçekçi bi yan katıyor elbette. Sonuçta insanlar günlük hayatlarında kaç defa bi kenara nor edilecek cinsten laflar ediyorki. Lakin mevzu bir sanat dalı olduğundan sanatın iz bırakıcı özelliğini filmlerdede görmek istiyorum, kulaklarımız bi kaç etkileyici söz, diyalog aramıyor değil hani. Ama didaktik söylemlerin kulağa sokulduğu filmlerden ziyade böylesini her zaman tercih ederim tabiiki, daha basit daha ufak sözler.
Aslında bu bahsettiğim şey filmi dublajlı izlememden kaynaklıda olabilir. Film isimlerini çevirmedeki yaratıcılık(!) dublaj konusundada mevcut olduğundan, dublajlı izlediğim filmlerde hep aklımda soru işaretleri kalıyor.
Gelgelelim filmde hoşuma giden kısımlara;
Biri şu, bilimsel ahlaksizliklara ciddi bi vurgu yapılıyo olması, belkide bu aklahsızlıklara karşı bi söylem niteliği taşımıyor film, böyle bi amaç yada duruş yok belki ama benim filmden sonra aklımda kalan bi tarafta bu olucak. Ve belkide bu noktaya biraz daha, çok değil sadece ufak bi kaç replikle daha altıçizilebilinirdi gibime geliyor.
Filmde hoşuma giden bir diğer kısımda şu, bu nokta bana filmin genelinden ziyade gerçekçi gelen tek şey diyebilirim.
Herkes tüm sevdikleri hakkında sinir olacagi yuz binlerce sey bulabilir. Deli gibi aşık olduğunuz biri dahi olsa, farklı bi noktaya geçip baktığınızda, oturuşu yüzünden yada sevdiği renkler yüzünden yada sırf bazen can sıkıcı olabildiği için lanetler yağdırabilecek hatta beyninden silip atmayı isteyecek durumuna gelebiliyor olmamız. Hiç bi zaman tencere kapak olamayacağımız için bu duygular çok insani duygular. Meselede böylesi sebeplerden ötürü bi şeyleri tuketmeyi goze alamayacak derecede sevebiliyo olmak.
Filmi biraz zorlayarak bu çıkarımı yaptım ben.
En azından böyle bi çıkarımı olsun istedim, bence bu olmalı :)
velhasıl kelam, izledim.
çok mu beğendim? hayır.
kötü müydü? hayır.
Hayatimda seyrettigim aska dair en guzel film değildi.
Son zamanlarda izlediğim en güzel filmde değildi.
Jim Carrey için ya da Kate Winslet için en iyi performanslarıydı da diyemeyeceğim.
en saglam yada en yaratici film de değildi.
belki iç güveysinden halliceydi diyebilirim. (sanata böyle bi yorum getirdiğim için şu anda utanıyorum lakin affedin başka bi tanım bulamadım)
iç güveysinden hallice dediğin bir film için mi oturmuş 45 dk dır yazıyorsun diyebilirsiniz.
ama çok övülen fakat benim o tüm övgüleri abartı bulduğum filmle hakkında kendi fikirlerimi yazmazsam öleceğim diye çok korkuyorum. (hayır bunun meali muhalefet olmak demek değildir :) )
Son olarak, film farklı bi kurguya sahip. içinde ufacıkta olsa bir farklılık barındıran her film izlenmeyi hak eder. (maalesef "her film" izlenmeyi hak eder diyemeyeceğim, her zaman emekten yana olsamda, insanların fikirsel olarak bi çok yana evrilmesine yol açabilecek en önemli silahlardan biri olan sinema hakkında bazen emekten ziyade farklı amaçların taşındığına inandığımdan dolayı bu ayrımı yapmayı daha doğru buluyorum)
izleyiniz efendim.
sevgilerimle..
Bu filmin sıradan bir romantik komedi filmiyle bir tutulması beni kahrediyor bu yüzden olumsuz eleştirilere pek fazla katılamıyorum. Senaryosu ve kurgusu olsun yenilikçi daha doğrusu şaşırtıcı bir filmi The Notebook ya da Kasımda Aşk Başkadır gibi sadece romantizm aşk üzerine kurulu filmlerle bir tutmak bence pek hoş değil.
Bu filmin abartıldığını düşünenlere katılmıyorum. Filmi sadece bir aşk filmi olarak izleyenler evet abarttılar, çünkü film eğer sadece bundan ibaret olsa bu saygıyı benim nazarımda da hak etmiyor olacaktı. Ama film bilim kurgu yanıyla çok farklı bir fikir ortaya sunduğundan ve bunu da çok kolay tahmin edilebilir, klişe bir yoldan yapmadığından üstüne üstlük oyunculuklar ve sahneler de yeterince iyi olduğundan çok rahatlıkla iyi ve yaratıcı kategorisi altına sokulabilecek bir film.
Sadece eleştirmek amacıyla aaa çok abartıldı demek için Aşk Tesadüfleri Sever ya da İncir Reçeli gibi filmler seçmenizi öneririm.
Bu filmin abartıldığını düşünenlere katılmıyorum. Filmi sadece bir aşk filmi olarak izleyenler evet abarttılar, çünkü film eğer sadece bundan ibaret olsa bu saygıyı benim nazarımda da hak etmiyor olacaktı. Ama film bilim kurgu yanıyla çok farklı bir fikir ortaya sunduğundan ve bunu da çok kolay tahmin edilebilir, klişe bir yoldan yapmadığından üstüne üstlük oyunculuklar ve sahneler de yeterince iyi olduğundan çok rahatlıkla iyi ve yaratıcı kategorisi altına sokulabilecek bir film.
Sadece eleştirmek amacıyla aaa çok abartıldı demek için Aşk Tesadüfleri Sever ya da İncir Reçeli gibi filmler seçmenizi öneririm.
kesinlikle belirtilmeli ki basit bir aşk filmi değildir. seven insanar birbirini bulur her zaman demek de çok sığ olur. filmin anlatım şekli olacakları hiç bilmediğimiz lekesiz zamanlarda aklımızda beliren günışığı gibidir aslında. çünkü geçişler arasında bağı kurmak, bazen filmin yanlış yerinde miyim acaba diye düşündürmek filmin amacına ulaştığını gösteriyor.
filmde saç rengi değişimleri zaman kavramını sağlamak için kullanılıyor. böylece neyin hangi zamanda olduğu daha belirgin oluyor. filmde sadece bir aşk hikayesi değil. kişinin almış olduğu yanlış kararların üstünden gelebilecek durumda olamayışı ve bundan kurtulma ihtiyacı anlatılıyor. ama öte yandan bağlılıkların ne kadar kuvvetli olduğu da belirtiliyor. bir parfüm kokusu insanın aklında kaç yıl kalabiliyorsa, o kadar derinlere saklanıyor anılar da. filmde çocukluk ve ergenlik anılarına saklanmak da bir kişiye bağlanmanın gereklerinden ... Devamı
filmde saç rengi değişimleri zaman kavramını sağlamak için kullanılıyor. böylece neyin hangi zamanda olduğu daha belirgin oluyor. filmde sadece bir aşk hikayesi değil. kişinin almış olduğu yanlış kararların üstünden gelebilecek durumda olamayışı ve bundan kurtulma ihtiyacı anlatılıyor. ama öte yandan bağlılıkların ne kadar kuvvetli olduğu da belirtiliyor. bir parfüm kokusu insanın aklında kaç yıl kalabiliyorsa, o kadar derinlere saklanıyor anılar da. filmde çocukluk ve ergenlik anılarına saklanmak da bir kişiye bağlanmanın gereklerinden ... Devamı
kesinlikle belirtilmeli ki basit bir aşk filmi değildir. seven insanar birbirini bulur her zaman demek de çok sığ olur. filmin anlatım şekli olacakları hiç bilmediğimiz lekesiz zamanlarda aklımızda beliren günışığı gibidir aslında. çünkü geçişler arasında bağı kurmak, bazen filmin yanlış yerinde miyim acaba diye düşündürmek filmin amacına ulaştığını gösteriyor.
filmde saç rengi değişimleri zaman kavramını sağlamak için kullanılıyor. böylece neyin hangi zamanda olduğu daha belirgin oluyor. filmde sadece bir aşk hikayesi değil. kişinin almış olduğu yanlış kararların üstünden gelebilecek durumda olamayışı ve bundan kurtulma ihtiyacı anlatılıyor. ama öte yandan bağlılıkların ne kadar kuvvetli olduğu da belirtiliyor. bir parfüm kokusu insanın aklında kaç yıl kalabiliyorsa, o kadar derinlere saklanıyor anılar da. filmde çocukluk ve ergenlik anılarına saklanmak da bir kişiye bağlanmanın gereklerinden birini ortaya seriyor: o kişiye sırlarını, çocukluğunu, utandığın, üzüldüğün zamanları anlatmak. böylece aradaki bağlar daha da kuvvetlenir ve ayrılmak zorlaşır.
ayrıca bu filmi yıllar önce bir mağazada gördüğümde, 9-10 yaşlarında bir çocuk dvd’yi elinde tutuyordu. ve şöyle demişti annesine "anne bak filmin gerçek adı aslında upuzun ama "sil baştan" diye çevirmişler". işte o gün annesiyle el sıkışıp o çocuğu evlat edinmeliydim.
filmde saç rengi değişimleri zaman kavramını sağlamak için kullanılıyor. böylece neyin hangi zamanda olduğu daha belirgin oluyor. filmde sadece bir aşk hikayesi değil. kişinin almış olduğu yanlış kararların üstünden gelebilecek durumda olamayışı ve bundan kurtulma ihtiyacı anlatılıyor. ama öte yandan bağlılıkların ne kadar kuvvetli olduğu da belirtiliyor. bir parfüm kokusu insanın aklında kaç yıl kalabiliyorsa, o kadar derinlere saklanıyor anılar da. filmde çocukluk ve ergenlik anılarına saklanmak da bir kişiye bağlanmanın gereklerinden birini ortaya seriyor: o kişiye sırlarını, çocukluğunu, utandığın, üzüldüğün zamanları anlatmak. böylece aradaki bağlar daha da kuvvetlenir ve ayrılmak zorlaşır.
ayrıca bu filmi yıllar önce bir mağazada gördüğümde, 9-10 yaşlarında bir çocuk dvd’yi elinde tutuyordu. ve şöyle demişti annesine "anne bak filmin gerçek adı aslında upuzun ama "sil baştan" diye çevirmişler". işte o gün annesiyle el sıkışıp o çocuğu evlat edinmeliydim.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Bu filmin isminin tercümesine hayranım ya. Bu filmi çevirirken büyük ihtimal şöyle bir diyalog yaşandı:
-Abi eternal sunshine ne diyor ya bu şunu çevirsene
+Konusu ne bunun
-Abi Jim Carrey hafızasını sildiriyor sevdiği kızı unutmak için
+Yaz oğlum sil baştan yapıştır gitsin kimse gelmez bu filme zaten
-Abi eternal sunshine ne diyor ya bu şunu çevirsene
+Konusu ne bunun
-Abi Jim Carrey hafızasını sildiriyor sevdiği kızı unutmak için
+Yaz oğlum sil baştan yapıştır gitsin kimse gelmez bu filme zaten
Popüler kültürün ve Instagram reelslerin baskısına dayanamayıp izledim. Bana çok bişey kattığını veya izlerken çok keyif aldığımı söyleyemiyeceğim. Kötü bir film değil aslında ama boğuk bir havası var.
Clemintine'ın saç renginin değişimi ve bunun ilişkinin evreleriyle kurulan bağ çok hoşuma gitti. Film aslında "Birini aklınızdan silebilirsiniz, ama onu kalbinizden atmak kolay değildir." Perspektifinde ve değinilen yer gayet güzel. Kendimi izlemek zorunda hissedip izlemeseydim büyük ihtimalle daha çok beğenirdim, ödev olarak görmeyin ve öylesine izleyin.
Clemintine'ın saç renginin değişimi ve bunun ilişkinin evreleriyle kurulan bağ çok hoşuma gitti. Film aslında "Birini aklınızdan silebilirsiniz, ama onu kalbinizden atmak kolay değildir." Perspektifinde ve değinilen yer gayet güzel. Kendimi izlemek zorunda hissedip izlemeseydim büyük ihtimalle daha çok beğenirdim, ödev olarak görmeyin ve öylesine izleyin.
gerek konu herekse oyunculuk anlamında, tamamen aşmış bir yapıt.
sırf aşk-dram filmi diye izleyecekseniz önce bu fikri aklınızdan çıkarın. epey sıradışı ve zaman zaman "nasıl ya??" diye sorgulatan bir film. bana kalırsa anlatılmak istenen mevzulardan esas olan, insanların ütopik olarak gördükleri şeylerin aslında o kadar da ütopik olmadığıdır. işlenen ütopik konu aslında gerçekten de gerçek! işte şimdi tamamen anlıyorum verdiği mesajı... sometimes you have to start all over again with a spotless mind.
Hiç sıradan olmayan senaryosula ve jim carrey'nin oyunculuğuyla üst düzey bir iş ortaya çıkmış. Bu filmi izlememiş olmak mağarada yaşıyorum demekle aynı şeydir benim gözümde.
#EternalSunshineOfTheSpotlessMind ya da kısa adıyla #SilBaştan. Keşke istemediğimiz, unutmak istediğimiz anıları ya da anları silebilsek. Peki silmek her zaman pozitif sonuçlar mı doğurur? Kumsalda bir partide tanışan Joel ile Clementine'nin ilişkilerinin farklı evrelerini koleston kataloğu ile izliyoruz. Birbirini seven fakat yapıları oldukça zıt kutuplarda olan iki karakterin hayatları Clementine'nin anılarını sildirmeye karar vermesiyle değişir. “Neden daha önce izlemedim?“ dedirten türde filmlerden.
Eğer bir aşk filmiyle match edilmiş bilim kurgu izlemek istiyorsanız Eternal Sunshine of the Spotless Mind size göre.
sahneler ve oyuncular çok güzeldi ama aralarda bir yerlerde sıkıldığımı itiraf etmeliyim.
Clementinenın saçları zaman kavramını anlamamızda yardımcı oluyor. Yeşil saçlı zamanları yeni tanıştıkları zamanlar, kırmızı saçlı zamanları en mutlu oldukları aşklarının en şehvetli dönemleri. Daha sonra saçları turunculaşmaya başlıyor bu sonbaharın gelişini ve aralarında yavaş yavaş soğuklukların başlamaya başladığını anlatıyor. Mavi saç rengi de ilişkilerinin sonlarını ve gerçek zamanı anlatıyor. Filmin etkisini izlerken değil ama 2 gün sonra daha iyi anlıyorum.
Diğer romantik filmlerden çok daha sıradışı bir yapıt kesinlikle ama kesinlikle klişe değil. Konu bazında anlamlı mesaj niteliğinde bir yapım ortaya sunmuşlar. Zaten oyunculuk hakkında konuşmaya bile gerek yok herşey ortada. 10 üzerinden 10 puanı sonuna kadar hak ettiğini düşünüyorum ve hala izlemeyen varsa şiddetle tavsiye ediyorum.
Açıkçası böyle klişe bir konuyu böyle teknik ve harbiden kalbe dokunacak bir şekilde işlemek zordur. Ama Charlie Kaufman bu yükün altından iyi bir şekilde kalkıyor ve akıllardan silinmeyecek bir film oluşturmayı beceriyor. Özellikle filmde renklerin kullanımı, ilk başta anlaşılamayan kurgusu (Clementine’in saçlarının o mevsimlerle uyumlu olması da güzel bi ayrıntı), Jim Carrey ve Kate Winsletin mükemmel uyumuyla birleşince harika bir film ortaya çıkmış. Ve böyle dram yüklü bir konuyu (insanlar anıları mı hatırlamak istemezler, yoksa o anıları oluşturduğu insanları mı?) bilim kurgu ve yer yer de komedi eşliğinde anlatmak da takdire şayan.
Çok önce izlediğim bir filmdi. Hoş bir filmdi.
Sil Baştan filmine Benzer Film ekliyorsun.
Sil Baştan filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Sil Baştan filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL