11 yıl önce
7.2
219 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.7 (50.890 OY)
KONUSU
2012de A Separation ile en iyi yabancı film Oscarını alan Asghar Farhadinin büyük bir merak ve heyecanla beklenen yeni filmi Le Passenin ilk fragmanı yayınlandı.
"The Artist"in yıldızı Berenice Bejo ve "A Prophet"den Tahar Rahimnin başrollerini paylaştığı The Pastın prömiyeri Cannes Film Festivalin ... Devamı
"The Artist"in yıldızı Berenice Bejo ve "A Prophet"den Tahar Rahimnin başrollerini paylaştığı The Pastın prömiyeri Cannes Film Festivalin ... Devamı
2012de A Separation ile en iyi yabancı film Oscarını alan Asghar Farhadinin büyük bir merak ve heyecanla beklenen yeni filmi Le Passenin ilk fragmanı yayınlandı.
"The Artist"in yıldızı Berenice Bejo ve "A Prophet"den Tahar Rahimnin başrollerini paylaştığı The Pastın prömiyeri Cannes Film Festivalinin yarışmalı bölümünde yapılacak. Farhadi The Past adıyla da anılacak filmde, usta işi becerisini, yoğun ve kişisel dıramları anlatmakta kullanmaya devam ediyor. Hikaye İranlı bir adamın (Ali Mosaffa) Fransadaki eşinden boşanma isteğini açıklamasından sonra ülkesi İrana gitmesiyle başlıyor. Geri döndüğünde eski eşinin hayatına devam ettiğini görüyor.
"The Artist"in yıldızı Berenice Bejo ve "A Prophet"den Tahar Rahimnin başrollerini paylaştığı The Pastın prömiyeri Cannes Film Festivalinin yarışmalı bölümünde yapılacak. Farhadi The Past adıyla da anılacak filmde, usta işi becerisini, yoğun ve kişisel dıramları anlatmakta kullanmaya devam ediyor. Hikaye İranlı bir adamın (Ali Mosaffa) Fransadaki eşinden boşanma isteğini açıklamasından sonra ülkesi İrana gitmesiyle başlıyor. Geri döndüğünde eski eşinin hayatına devam ettiğini görüyor.
-
Asghar Farhadi
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Marie Brisson
Ahmad
Samir
Lucie
Fouad
Léa
Naïma
Shahryar
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Ahmad'in Fransa'ya gelişiyle 'Geçmiş' de başlıyor. Geçmişten kopamadıkları pişmanlık, vicdan azabı, yanlış anlamalar.. Ta ki son sahneye kadar. Ahmad'in geçmişte neden gittim anlatayım mı diye sormasına karşı, Marie artık geçmişi duymak istemediğini dile getiriyor. Ahmad'in herkese veda edip kapıyı kapatıp gitmesi de. Bize artık geçmişle kapıların kapatıldığını gösteriyor. Bunu hastanede Samir izliyor. Son testi; kocası için intihar eden, başka bir kadın olmasındansa ölmeyi tercih eden karısına, Samir kendi yapıyor. Celine tepki veriyor ağlıyor fakat Samir'in elini sıkmıyor. Ne kadar sevse de o da geçmişine bir nokta koyuyor. Ölmeyi tercih ediyor. Ve film böylece "geçmiş"le bağlarını koparıp, bitiyor.
Film gerçekten adına yakışır bir sonla bitti. Geçmişi işleyen değil de, geçmişin nasıl hayatımızda yer aldığını görüyoruz sanki. Buna da en güzel örnek, her şeyin ardından Ahmad'in hiç üstünde durulmadan elinde bavuluyla gittiği sahne olabilir. Film boyunca yeni bir sayfa açmak isteyip de geçmişinden kurtulamayan bir kadın görüyoruz. Aynı tip adamlar ve belki de evinin rengini değiştirirse hayatını da değiştirebileceğine inanan bir kadın. Bu yüzden boyanın döküldüğü sahneyi de çok etkileyici bulduğumu söyleyebilirim. Ama yönetmenin de söylemek istediği buydu sanırım; Ahmad bir bavulla geldi ve gitti. Siz her ne kadar etkisinden kurtulamasanız da, geçmiş artık 'geçmiştir'.
---spoiler---
incinen bileğiniz yada kalbiniz olsun, ağrı ve acısını uzun bir süre hissetmeye devam edersiniz.
farhadi bu filmde geçmişinde iki ayrı lık olan ve tam manasıyla gerçekleşmemiş bu ayrılıklara bakarak üzerine kurulmuş yeni birlikteliği sorguluyor.
film, marie(berenice bejo)'nin, niye ayrıldıklarını hikayenin sonuna kadar tam olarak öğrenemediğimiz veboşanma işlemlerini tamamlamak üzere gelen eski eşi ahmad(ali mosaffa)'i karşılamasıyla başlıyor.
marie'nin, ahmad'i daha bu ilk sahne den itibaren hikaye boyunca ayrılıklarından etkilenmediğini ve güçlü olduğunu göstermeye çalışmasını izliyoruz.incittiği bileğindeki sargıyı söküp atması, yeni sevgilisinden bahsetmeyerek eve davet etmesi ve ondan hamile olduğundan hep beklemediği anlarda bilgi veriyor. marie'nin yeni sevgilisi samir(tahar rahim)in eşinin intihar etmiş ve komada oluşu , ahmad'in de daha evvel intihar denemesinde bulunduğunu öğrenmemizle birlikte samir ve marie ... Devamı
incinen bileğiniz yada kalbiniz olsun, ağrı ve acısını uzun bir süre hissetmeye devam edersiniz.
farhadi bu filmde geçmişinde iki ayrı lık olan ve tam manasıyla gerçekleşmemiş bu ayrılıklara bakarak üzerine kurulmuş yeni birlikteliği sorguluyor.
film, marie(berenice bejo)'nin, niye ayrıldıklarını hikayenin sonuna kadar tam olarak öğrenemediğimiz veboşanma işlemlerini tamamlamak üzere gelen eski eşi ahmad(ali mosaffa)'i karşılamasıyla başlıyor.
marie'nin, ahmad'i daha bu ilk sahne den itibaren hikaye boyunca ayrılıklarından etkilenmediğini ve güçlü olduğunu göstermeye çalışmasını izliyoruz.incittiği bileğindeki sargıyı söküp atması, yeni sevgilisinden bahsetmeyerek eve davet etmesi ve ondan hamile olduğundan hep beklemediği anlarda bilgi veriyor. marie'nin yeni sevgilisi samir(tahar rahim)in eşinin intihar etmiş ve komada oluşu , ahmad'in de daha evvel intihar denemesinde bulunduğunu öğrenmemizle birlikte samir ve marie ... Devamı
---spoiler---
incinen bileğiniz yada kalbiniz olsun, ağrı ve acısını uzun bir süre hissetmeye devam edersiniz.
farhadi bu filmde geçmişinde iki ayrı lık olan ve tam manasıyla gerçekleşmemiş bu ayrılıklara bakarak üzerine kurulmuş yeni birlikteliği sorguluyor.
film, marie(berenice bejo)'nin, niye ayrıldıklarını hikayenin sonuna kadar tam olarak öğrenemediğimiz veboşanma işlemlerini tamamlamak üzere gelen eski eşi ahmad(ali mosaffa)'i karşılamasıyla başlıyor.
marie'nin, ahmad'i daha bu ilk sahne den itibaren hikaye boyunca ayrılıklarından etkilenmediğini ve güçlü olduğunu göstermeye çalışmasını izliyoruz.incittiği bileğindeki sargıyı söküp atması, yeni sevgilisinden bahsetmeyerek eve davet etmesi ve ondan hamile olduğundan hep beklemediği anlarda bilgi veriyor. marie'nin yeni sevgilisi samir(tahar rahim)in eşinin intihar etmiş ve komada oluşu , ahmad'in de daha evvel intihar denemesinde bulunduğunu öğrenmemizle birlikte samir ve marie'nin eski eşleri ile olan birlikteliklerinin benzer ve yolunda gitmediğini gösteriyor.
marie'nin büyük kızı lucie'(pauline burlet)nin hikayeye dahil olması ile filmin seyri daha farklı bir hal almaya başlıyor. öncelikle lucienin annesi için ahmad'e senin gibi birini buldu demesi aslında doğru bir tespit iki karakterin benzer bir çok özelliği var. ve kaybettiklerimizin yerini benzerleri ile doldurmak gibi...
ahmad'in eve geldiği ilk andan her şeyi sahiplenmesi ve eve yerleşmesi üzerine marie'nin davranışlarının değiştiğinin farkına varan samir aslında onların arasındaki hesabın kapanmadığını anlıyor. ahmad'in bu tavırları samir ve marie'nin ilişkilerini sorgulamasını ve belki de daha sağlam temellenmesini sağlıyor. samir ve eşinin arasında yaşanılanlar samir'in aslında eşinden ne kadar bi haber olduğunu finalde öğrenmesi ile son buluyor. ve ahmad ile marie'nin arasında yaşanmış olanlara bakarak hikayenin iki tarafındaki sorunların birbirini cevaplıyor olduğunu da görebiliriz.
incinen bileğiniz yada kalbiniz olsun, ağrı ve acısını uzun bir süre hissetmeye devam edersiniz.
farhadi bu filmde geçmişinde iki ayrı lık olan ve tam manasıyla gerçekleşmemiş bu ayrılıklara bakarak üzerine kurulmuş yeni birlikteliği sorguluyor.
film, marie(berenice bejo)'nin, niye ayrıldıklarını hikayenin sonuna kadar tam olarak öğrenemediğimiz veboşanma işlemlerini tamamlamak üzere gelen eski eşi ahmad(ali mosaffa)'i karşılamasıyla başlıyor.
marie'nin, ahmad'i daha bu ilk sahne den itibaren hikaye boyunca ayrılıklarından etkilenmediğini ve güçlü olduğunu göstermeye çalışmasını izliyoruz.incittiği bileğindeki sargıyı söküp atması, yeni sevgilisinden bahsetmeyerek eve davet etmesi ve ondan hamile olduğundan hep beklemediği anlarda bilgi veriyor. marie'nin yeni sevgilisi samir(tahar rahim)in eşinin intihar etmiş ve komada oluşu , ahmad'in de daha evvel intihar denemesinde bulunduğunu öğrenmemizle birlikte samir ve marie'nin eski eşleri ile olan birlikteliklerinin benzer ve yolunda gitmediğini gösteriyor.
marie'nin büyük kızı lucie'(pauline burlet)nin hikayeye dahil olması ile filmin seyri daha farklı bir hal almaya başlıyor. öncelikle lucienin annesi için ahmad'e senin gibi birini buldu demesi aslında doğru bir tespit iki karakterin benzer bir çok özelliği var. ve kaybettiklerimizin yerini benzerleri ile doldurmak gibi...
ahmad'in eve geldiği ilk andan her şeyi sahiplenmesi ve eve yerleşmesi üzerine marie'nin davranışlarının değiştiğinin farkına varan samir aslında onların arasındaki hesabın kapanmadığını anlıyor. ahmad'in bu tavırları samir ve marie'nin ilişkilerini sorgulamasını ve belki de daha sağlam temellenmesini sağlıyor. samir ve eşinin arasında yaşanılanlar samir'in aslında eşinden ne kadar bi haber olduğunu finalde öğrenmesi ile son buluyor. ve ahmad ile marie'nin arasında yaşanmış olanlara bakarak hikayenin iki tarafındaki sorunların birbirini cevaplıyor olduğunu da görebiliriz.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Geçmiş,ötenazi yapamayacağımız kadar bizimle olan bir canlıdır. Asghar Farhadi büyük adamsın!
farhadi'yi çok severim ama bu diğerlerine göre daha sönüktü.bunun sebebi de senaryosunun daha sönük olmasıydı
Diğer filmlerine nazaran bu filmini o kadar başarılı bulmadım. Farhadi'nin o dinamik anlatım tarzı yer yer kayboluyordu. Süresi de fazla uzun tutulunca biraz sıkan bir film olmuş.
Fuad karakterini oynayan çocuk filmin en iyi oyuncusuydu fakat kendisine biçilen replikler karakterin yaşına göre fazla olgun kaçmış. 'Küçük bir çocuğun sözlerinden aforizmalar çıkarılması' durumu abartılmış. Ben olsam o ufaklık kadar akıllı sorular soramazdım bundan eminim en azından. Gerçekçiliği en baltalayan nokta benim gözümde buydu. Ki normalde Farhadi'nin filmlerinde karakterler çok gerçekçi olur.
Her filminde gördüğümüz 'doğrunun gerçekle çatışması' durumu bu filmde de var.Ancak daha öncekileri kadar etkileyici değil. Üstelik benzer durumlar olması sebebiyle biraz kabak tadı vermeye başladı.
Umarım sonraki filmlerinde yönetmen, daha yeni konuları ve hayatın başka soru işaretelerini incelemeye çalışır...
Fuad karakterini oynayan çocuk filmin en iyi oyuncusuydu fakat kendisine biçilen replikler karakterin yaşına göre fazla olgun kaçmış. 'Küçük bir çocuğun sözlerinden aforizmalar çıkarılması' durumu abartılmış. Ben olsam o ufaklık kadar akıllı sorular soramazdım bundan eminim en azından. Gerçekçiliği en baltalayan nokta benim gözümde buydu. Ki normalde Farhadi'nin filmlerinde karakterler çok gerçekçi olur.
Her filminde gördüğümüz 'doğrunun gerçekle çatışması' durumu bu filmde de var.Ancak daha öncekileri kadar etkileyici değil. Üstelik benzer durumlar olması sebebiyle biraz kabak tadı vermeye başladı.
Umarım sonraki filmlerinde yönetmen, daha yeni konuları ve hayatın başka soru işaretelerini incelemeye çalışır...
Tam bir "farhadi" filmi olmuş...Saklanan gerçekler ve sorgulanan değerler üzerine o kadar güzel bir aile teması çıkarıyor ki hayran kalınmaması elde değil...
Film de karakterler o kadar güzel oturmuş ki filmin sonuna dek hangi karakterin yerine kendinizi oturtursanız oturtun göreceksiniz ki hepsi için üzüleceksiniz...Ayrıca Farhadi film de öyle bir sona imza atmış ki tüm insanlığa ders niteliğin de selam çakmış resmen.Bu yönetmenin bütün filmleri itinayla izlenmeli diyorum...
Film de karakterler o kadar güzel oturmuş ki filmin sonuna dek hangi karakterin yerine kendinizi oturtursanız oturtun göreceksiniz ki hepsi için üzüleceksiniz...Ayrıca Farhadi film de öyle bir sona imza atmış ki tüm insanlığa ders niteliğin de selam çakmış resmen.Bu yönetmenin bütün filmleri itinayla izlenmeli diyorum...
o kadar güzel işlenmiş bir hikaye var ki ortada. hatta hikayeler demek doğru olur. ana karakterleri geçtim yan karakterlerin bile bir hikayesi, geçmişi var. detaylar ve süprizlerle başından sonuna kadar kendini zevkle izlettiren ve tavsiye edilesi bir film...
"Bir ayrilik ve Eli hakkindaya nazaran biraz daha soguk olsa da gerek uzak diyarlardaki hayat gerekse derinlemesine islenen insani incelemesiyle yine filmi begendirdi ferhadi abi. It wasnt perfect like a separation or about elly however it was enough for examination about people and marriage life."
Her karakterin başrol olduğu filmde, sahneler arası geçişlerde yaşanan sürprizler, alışageldiğimiz uygulamaların dışında izleyiciyi aptal yerine koymadan gerçekleştiriliyorken akıcılığı da olumlu yönde destekliyor.
Oyuncuların tamamının üst düzeyde oyna(tıl)mış olmasıyla yakalanan gerçekçilik, sıradan görünen öykünün oya gibi işlenmesi, tarifsiz bir gerilim ve dinamizmi beraberinde getirmiş.
Yönetmenin diğer filmlerinde olduğu gibi bu filmin senaryosunda da parmağı olduğu açıkça hissediliyor. Senaryoya bulaşmamış olsa bu başarının yakalanması zor.
Belgesel gerçekçiliği taşıyan ama kesinlikle belgesel olmayan anlatımıyla kendine özgü bir dili olan yönetmen, son sahnede ellerin önceki halini göstermeyerek yarattığı belirsizlikle alışageldik tarzına uygun bir şekilde sorular ve yorumlara açık şekilde bitiriyor filmi...
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir...90/100
Oyuncuların tamamının üst düzeyde oyna(tıl)mış olmasıyla yakalanan gerçekçilik, sıradan görünen öykünün oya gibi işlenmesi, tarifsiz bir gerilim ve dinamizmi beraberinde getirmiş.
Yönetmenin diğer filmlerinde olduğu gibi bu filmin senaryosunda da parmağı olduğu açıkça hissediliyor. Senaryoya bulaşmamış olsa bu başarının yakalanması zor.
Belgesel gerçekçiliği taşıyan ama kesinlikle belgesel olmayan anlatımıyla kendine özgü bir dili olan yönetmen, son sahnede ellerin önceki halini göstermeyerek yarattığı belirsizlikle alışageldik tarzına uygun bir şekilde sorular ve yorumlara açık şekilde bitiriyor filmi...
Hiçbir şey göründüğü gibi değildir...90/100
Son dönemde izlediğim en başarılı dram filmlerinden birisidir. Asghar Fahradi yine yapmış yapacağını. Size hikayeyi anlatmıyor, resmen yaşatıyor, doğal sesler, belirsizlikler ve basitmiş gibi duran ama pis kokuların da yükseldiği ilişkiler... Gerim gerim gerildiğim birçok sahnede şaşkınlıkla ağzımın açık kalmasının yanı sıra dramın da dibine vurdum resmen. Anne-kız ilişkiler, eski eşler, yeni eşler, arada kalmış çocuklar, hatta çalışanlar... Alakasız bir oyuncunun bile bulunmadığı her karenin, her cümlenin hatta hatta her mimiğin bir anlamının olduğu film yavaş gibi gelse de çok yoğun ve çok da yorucu aslında. Bu biraz izleyicinin ne aradığıyla da alakalı evet ama öyle bir noktada yakalıyor ki izleyiciyi, kayıtsız kalmamak imkansız.
Bu filmle birlikte Asghar Fahradi "soundtracklar film için çok önemli, olmazsa olmazı" tabumu yerle bir etti. Müziksiz film izleyemeyen ben, Fahradi'nin sadece filmlerinin sonunda giren müziklerler "aa film ... Devamı
Bu filmle birlikte Asghar Fahradi "soundtracklar film için çok önemli, olmazsa olmazı" tabumu yerle bir etti. Müziksiz film izleyemeyen ben, Fahradi'nin sadece filmlerinin sonunda giren müziklerler "aa film ... Devamı
Son dönemde izlediğim en başarılı dram filmlerinden birisidir. Asghar Fahradi yine yapmış yapacağını. Size hikayeyi anlatmıyor, resmen yaşatıyor, doğal sesler, belirsizlikler ve basitmiş gibi duran ama pis kokuların da yükseldiği ilişkiler... Gerim gerim gerildiğim birçok sahnede şaşkınlıkla ağzımın açık kalmasının yanı sıra dramın da dibine vurdum resmen. Anne-kız ilişkiler, eski eşler, yeni eşler, arada kalmış çocuklar, hatta çalışanlar... Alakasız bir oyuncunun bile bulunmadığı her karenin, her cümlenin hatta hatta her mimiğin bir anlamının olduğu film yavaş gibi gelse de çok yoğun ve çok da yorucu aslında. Bu biraz izleyicinin ne aradığıyla da alakalı evet ama öyle bir noktada yakalıyor ki izleyiciyi, kayıtsız kalmamak imkansız.
Bu filmle birlikte Asghar Fahradi "soundtracklar film için çok önemli, olmazsa olmazı" tabumu yerle bir etti. Müziksiz film izleyemeyen ben, Fahradi'nin sadece filmlerinin sonunda giren müziklerler "aa filmde hiç müzik yoktu lan" dedirtip "müziksiz de film izleniyormuş, hem de hiç fark etmeden" dedirmeyi başardı. Kendi açımdan çağ açıp-kapattığım bu yönetmeni koruyup saklamalı, birkaç yıl arayla mutlaka film yaptırmalı.
Diğer yandan film "bir ayrılık" ile benzer noktalara parmak basıp paralel ilerlese de sanki onun devamı gibi. "Bir ayrılık" filminin sonunda bir cam bölmenin ayırdığı iki eş sanki ayrılmış aradan 4 yıl geçmiş ve yine bir cam bölmenin ayırdığı sahneyle başlıyorlar tekrar görüşmeye... Boşanmak için Fransa'ya gelen Ahmet beraberinde getirdiklerinden ziyade tam da filmin adı gibi "geçmiş"iyle yüzleşme yaşıyor aslında. Üstüne üstelik bir de garip bir ilişkiler yumağının ortasında buluyor kendisini...
Öhm, velhasıl film "türünü sevene" muazzam bir gerilim yaşatacak, dramı iliklerine kadar hissetirecek ve oyunculuk seyri sunacaktır. Ama türünü sevene, tekrar ediyorum; TÜRÜNÜ SEVENE.
Bu filmle birlikte Asghar Fahradi "soundtracklar film için çok önemli, olmazsa olmazı" tabumu yerle bir etti. Müziksiz film izleyemeyen ben, Fahradi'nin sadece filmlerinin sonunda giren müziklerler "aa filmde hiç müzik yoktu lan" dedirtip "müziksiz de film izleniyormuş, hem de hiç fark etmeden" dedirmeyi başardı. Kendi açımdan çağ açıp-kapattığım bu yönetmeni koruyup saklamalı, birkaç yıl arayla mutlaka film yaptırmalı.
Diğer yandan film "bir ayrılık" ile benzer noktalara parmak basıp paralel ilerlese de sanki onun devamı gibi. "Bir ayrılık" filminin sonunda bir cam bölmenin ayırdığı iki eş sanki ayrılmış aradan 4 yıl geçmiş ve yine bir cam bölmenin ayırdığı sahneyle başlıyorlar tekrar görüşmeye... Boşanmak için Fransa'ya gelen Ahmet beraberinde getirdiklerinden ziyade tam da filmin adı gibi "geçmiş"iyle yüzleşme yaşıyor aslında. Üstüne üstelik bir de garip bir ilişkiler yumağının ortasında buluyor kendisini...
Öhm, velhasıl film "türünü sevene" muazzam bir gerilim yaşatacak, dramı iliklerine kadar hissetirecek ve oyunculuk seyri sunacaktır. Ama türünü sevene, tekrar ediyorum; TÜRÜNÜ SEVENE.
aile ilişkileri benden sorulur demiş Asghar Farhadi,filmi izlerken sanki bizim yan komşu bunları yaşıyormuş gibi hissettim ki bu havayı her yönetmen veremez.oyunculuklarda gerçekten çok iyiydi ve finaliylede film bize güzel bir veda etti.
filmde, diyalog kurmaktan, göz göze gelmekten kaçınan iki adamın(kadının eski ve müstakbel eşi) adab-ı muaşeret kurallarınca ortamı terketmeleri çok da uygun olmayacağından zoraki bir şekilde yemek masasında baş başa kaldıkları ortalama yarım dakikalık küçük bir sahne vardır ki...tek kelimeyle enfes. izle izle bitmiyor. aradığım sahne buydu işte.bence filmin en anlamlı değil ama açık ara en güzel sahnesi.
yönetmen fransız banliyösünde bir eve bırakmış kamerayı gitmiş, sonra gelmiş montaj falan derken al sana film öyle gerçekçi. bu arada doğru telaffuzu "löe poğss"
Asghar Farhadi'den şahane bir film daha. Bu adamın yarattığı gerçekçi havaya hayranım. Filmlerindeki oyunculuğun çok başarılı olmasının sebebi büyük ölçüde kendisi. Ben böyle düşünüyorum..
Çok kaliteli bir yönetmen ve çok daha iyi filmler yapması olası..Takibindeyim kendisinin..Filmin konusu biraz abartı olmuş ama çok gerçekci,yani atmosfer şahane..Sonunu da çok iyi bağlamış..10/8,1
konu olarak, 'geçmiş'i işliyor gibi görünse de, daha çok suçun ve vicdanın göreceliğini mesele edinmiş bir film.
Farhadi'nin dili İranda da Fransada da aynı ama şahsi fikrim aynı olaylar İranda geçseydi çok daha etkileyici olabilirdi. filmdeki tek İranlı karakterin (yine şahsi fikrim olarak) Doğulu(!) naifliği beni benden aldı,Farhadi yine gerekli ince çizikleri attı hislerimin en olması gereken yerine... iyi film miydi?bence kesinlikle çok iyi filmdi... ama yine bir "bir ayrılık" değil.
Geçmiş filmine Benzer Film ekliyorsun.
Geçmiş filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Geçmiş filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL