12 yıl önce
Şeytanı Gördüm
(2010)I Saw the Devil a.k.a Ang-ma-reul bo-at-da
7.4
226 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.8 (146.600 OY)
KONUSU
A Tale of Two Sisters/Karanlık Sırlaryönetmeninin yeni filmi, Kore’de yaş sınırlamasıyla neredeyse yasaklananŞeytanı Gördüm, zevk için öldüren bir psikopatla bir gizli ajan arasındaki kedi-fare oyununu izleyen bir intikam filmi. Şeytani zekasıyla dehşetengiz cinayetler işleyen, kurbanları arasında ç
... Devamı
A Tale of Two Sisters/Karanlık Sırlaryönetmeninin yeni filmi, Kore’de yaş sınırlamasıyla neredeyse yasaklananŞeytanı Gördüm, zevk için öldüren bir psikopatla bir gizli ajan arasındaki kedi-fare oyununu izleyen bir intikam filmi. Şeytani zekasıyla dehşetengiz cinayetler işleyen, kurbanları arasında çocuklar bile bulunan seri katil Kyung-chul’u polis bir türlü yakalayamaz. Ancak, emekli bir polisin kızı öldürüldüğünde, kızın nişanlısı, gizli ajan Dae-hoon, katili kendi bulup cezalandırmaya karar verir. İntikamı kanlı olacaktır, bir canavara dönüşse bile...
-
Kim Jee-woon
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Kim Soo-hyeon
Kyung-chul
Squad Chie...
Section Ch...
Joo-yeon
Se-yeon
Section Ch...
NIS Agent
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Hangimiz daha canavar?
Öncelikle filmin her seyirci için ideal bir seyirlik sunmadığını söyleyerek başlamalıyım. Şiddet dozu yüksek sahneleri yanında, sinir bozucu, izleyeni yıpratan karakterleriyle de böyle bu.
"Şeytanı Gördüm" Kore sinemasının artık yerli yerine oturmuş formülleriyle giriş yaparak bizi katilimizle henüz ilk sahnelerde tanıştırıyor. Demek ki bu filmin de derdi "katil kim" sorusu etrafında yalpalamak ve şaşırtıcı bir final yapmak değil. Hitchcock’un gerilim için verdiği masanın altında duran bomba örneği misali işlemeye başlıyor film. Neler olabileceği seyirciye adım adım hissettiriliyor. En önemli gücünü sürprizlerden değil, incelikle eğildiği karakterlerinden alıyor senaryo. Şöyle bir bakınca filmin, son beş belki on yılın Amerikalı türdeşlerinden katbekat üstün olduğunu görmek güç değil.
Yönetmen Ji-Woon-Kim için bir antiparantez açmak gerekir. Gerçekten filmi çok temiz kotarmış. Bunun yanı sıra ritmini iyi ayarla ... Devamı
Öncelikle filmin her seyirci için ideal bir seyirlik sunmadığını söyleyerek başlamalıyım. Şiddet dozu yüksek sahneleri yanında, sinir bozucu, izleyeni yıpratan karakterleriyle de böyle bu.
"Şeytanı Gördüm" Kore sinemasının artık yerli yerine oturmuş formülleriyle giriş yaparak bizi katilimizle henüz ilk sahnelerde tanıştırıyor. Demek ki bu filmin de derdi "katil kim" sorusu etrafında yalpalamak ve şaşırtıcı bir final yapmak değil. Hitchcock’un gerilim için verdiği masanın altında duran bomba örneği misali işlemeye başlıyor film. Neler olabileceği seyirciye adım adım hissettiriliyor. En önemli gücünü sürprizlerden değil, incelikle eğildiği karakterlerinden alıyor senaryo. Şöyle bir bakınca filmin, son beş belki on yılın Amerikalı türdeşlerinden katbekat üstün olduğunu görmek güç değil.
Yönetmen Ji-Woon-Kim için bir antiparantez açmak gerekir. Gerçekten filmi çok temiz kotarmış. Bunun yanı sıra ritmini iyi ayarla ... Devamı
Hangimiz daha canavar?
Öncelikle filmin her seyirci için ideal bir seyirlik sunmadığını söyleyerek başlamalıyım. Şiddet dozu yüksek sahneleri yanında, sinir bozucu, izleyeni yıpratan karakterleriyle de böyle bu.
"Şeytanı Gördüm" Kore sinemasının artık yerli yerine oturmuş formülleriyle giriş yaparak bizi katilimizle henüz ilk sahnelerde tanıştırıyor. Demek ki bu filmin de derdi "katil kim" sorusu etrafında yalpalamak ve şaşırtıcı bir final yapmak değil. Hitchcock’un gerilim için verdiği masanın altında duran bomba örneği misali işlemeye başlıyor film. Neler olabileceği seyirciye adım adım hissettiriliyor. En önemli gücünü sürprizlerden değil, incelikle eğildiği karakterlerinden alıyor senaryo. Şöyle bir bakınca filmin, son beş belki on yılın Amerikalı türdeşlerinden katbekat üstün olduğunu görmek güç değil.
Yönetmen Ji-Woon-Kim için bir antiparantez açmak gerekir. Gerçekten filmi çok temiz kotarmış. Bunun yanı sıra ritmini iyi ayarlamış. 141 dakika gibi kısmen uzun bir süreyi (ki günümüzde artık izleyiciler doksan ve yüz dakikalık filmleri daha cazip buluyor gibi) etkileyici bir biçimde kullanıyor. Film bitti dediğiniz anlarda, önemli çıkış noktaları yaratıyor.
Gelelim filmin asıl güzelliğine... Freud’un öne sürdüğü bilinçaltı olayını alttan alta görmek mümkün. "İçimizdeki Şiddet"... Katili yakalamak uğruna onlardan birine dönüşmeyi rahatça göze alan bir polis. Belki de filmde de geçen şu replik olayı özetliyor: "Canavarları yakalamak için onlardan birisi mi olmalı". Asıl derdi bu filmin? Evet özdeşlik kurabiliyoruz rahatça polisimizle. Her eyleminde yanında da yer alıyoruz. Hatta içten içe şiddeti meşrulaştırıyoruz. İşte film bunu sağlıyor zaten, yani gerektiğinde veya gerektiğini düşündüğümüzde sebep ister "intikam" ister "hayatta kalmak" olsun bizim de şiddete başvurabileceğimiz. Bir ara nerede okuduğumu anımsamadığım bir yazı geliyor aklıma medeniyetle, insan doğası ile ilgili. Büyük metropollerde, medeniyetin beşiklerinde altı saat elektrikler kesilsin ve komşularınızın bile neye dönüşebileceğini görün. Evet bu denli korkutucu mu, evet bu denli korkutucu. Yani doğru "Şeytanı Gördük" ama bu bir surete bürünse de insan doğasının ta kendisi belkide. Mühim olan onu olabildiğince gömebilmek.
Oyunculuk performanslarının da göz doldurduğu, sinir bozucu, güçlü bir polisiye gerilim ile karşı karşıyayız. Türü sevenler kaçırmamalı...
Öncelikle filmin her seyirci için ideal bir seyirlik sunmadığını söyleyerek başlamalıyım. Şiddet dozu yüksek sahneleri yanında, sinir bozucu, izleyeni yıpratan karakterleriyle de böyle bu.
"Şeytanı Gördüm" Kore sinemasının artık yerli yerine oturmuş formülleriyle giriş yaparak bizi katilimizle henüz ilk sahnelerde tanıştırıyor. Demek ki bu filmin de derdi "katil kim" sorusu etrafında yalpalamak ve şaşırtıcı bir final yapmak değil. Hitchcock’un gerilim için verdiği masanın altında duran bomba örneği misali işlemeye başlıyor film. Neler olabileceği seyirciye adım adım hissettiriliyor. En önemli gücünü sürprizlerden değil, incelikle eğildiği karakterlerinden alıyor senaryo. Şöyle bir bakınca filmin, son beş belki on yılın Amerikalı türdeşlerinden katbekat üstün olduğunu görmek güç değil.
Yönetmen Ji-Woon-Kim için bir antiparantez açmak gerekir. Gerçekten filmi çok temiz kotarmış. Bunun yanı sıra ritmini iyi ayarlamış. 141 dakika gibi kısmen uzun bir süreyi (ki günümüzde artık izleyiciler doksan ve yüz dakikalık filmleri daha cazip buluyor gibi) etkileyici bir biçimde kullanıyor. Film bitti dediğiniz anlarda, önemli çıkış noktaları yaratıyor.
Gelelim filmin asıl güzelliğine... Freud’un öne sürdüğü bilinçaltı olayını alttan alta görmek mümkün. "İçimizdeki Şiddet"... Katili yakalamak uğruna onlardan birine dönüşmeyi rahatça göze alan bir polis. Belki de filmde de geçen şu replik olayı özetliyor: "Canavarları yakalamak için onlardan birisi mi olmalı". Asıl derdi bu filmin? Evet özdeşlik kurabiliyoruz rahatça polisimizle. Her eyleminde yanında da yer alıyoruz. Hatta içten içe şiddeti meşrulaştırıyoruz. İşte film bunu sağlıyor zaten, yani gerektiğinde veya gerektiğini düşündüğümüzde sebep ister "intikam" ister "hayatta kalmak" olsun bizim de şiddete başvurabileceğimiz. Bir ara nerede okuduğumu anımsamadığım bir yazı geliyor aklıma medeniyetle, insan doğası ile ilgili. Büyük metropollerde, medeniyetin beşiklerinde altı saat elektrikler kesilsin ve komşularınızın bile neye dönüşebileceğini görün. Evet bu denli korkutucu mu, evet bu denli korkutucu. Yani doğru "Şeytanı Gördük" ama bu bir surete bürünse de insan doğasının ta kendisi belkide. Mühim olan onu olabildiğince gömebilmek.
Oyunculuk performanslarının da göz doldurduğu, sinir bozucu, güçlü bir polisiye gerilim ile karşı karşıyayız. Türü sevenler kaçırmamalı...
Başarısız bir intikam hikayesi...
Mantığa yer yok...
(Bunlar film afişi için üretmiş olduğum sloganlar) Psiko film sevenler ekran başına.
Mantığa yer yok...
(Bunlar film afişi için üretmiş olduğum sloganlar) Psiko film sevenler ekran başına.
aklıma bazı şeyler takıldı:
-kyung-chul kurbanlarını araştıran titiz bir katil olmamasına rağmen,dae-hoon’un nişanlısının adını hatırladı.üstüne üstlük kızın babasının evini eliyle koymuş gibi buldu.ayrıca kore’de polis teşkilatı bu kadar zayıf mı ki,onların bir türlü yakalayamadıkları şüphelileri bir ajan küt diye bulup icaplarına baktı.insan yiyen bir seri katilin hastanede başında kimse olmadan tedbirsizce bırakılması da düşündürmedi değil.
ama mesajı olan bir gerilim filmi izlemeyeli uzun zaman olmuş.bu filmin klişeleri aştığını ve iyi bir puanı hakettiğini düşünüyorum.
-kyung-chul kurbanlarını araştıran titiz bir katil olmamasına rağmen,dae-hoon’un nişanlısının adını hatırladı.üstüne üstlük kızın babasının evini eliyle koymuş gibi buldu.ayrıca kore’de polis teşkilatı bu kadar zayıf mı ki,onların bir türlü yakalayamadıkları şüphelileri bir ajan küt diye bulup icaplarına baktı.insan yiyen bir seri katilin hastanede başında kimse olmadan tedbirsizce bırakılması da düşündürmedi değil.
ama mesajı olan bir gerilim filmi izlemeyeli uzun zaman olmuş.bu filmin klişeleri aştığını ve iyi bir puanı hakettiğini düşünüyorum.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Öncelikle klasik bir senaryonun olmadığını net olarak söyleyebiliriz, izlemesi gayet Zorlu ,ağır şiddet sahneleri içeren ve psikolojik olarak yıpratıcı bir film. kesinlikle herkese göre değil .ben yönetmenin diğer filmlerinden de izlemiştim sevdiğim bir yönetmen, sinema severlerin izlemesini tavsiye ederim.
Kore sineması intikam filmlerini farklı bir açıyla ele almaktan muazzam bir zevk duyuyor.
Kore sineması intikam filmlerini farklı bir açıyla ele almaktan muazzam bir zevk duyuyor.
Kedinin fare ile oynaması diyip edebî bir ifade ile başlasam da tek olumlu kelimelerim bu olurdu. Haricinde canice, sıkıcı ve çok kaba bir film. Kesinlike tavsiye etmiyorum...
Sanırım bir insana vicdanından daha büyük bir ceza verilemez. Vicdanı yoksa da ne yaparsan yap cezalandırmış olamazsın.
Birkaç mantık hatası olduğunu gözardı edersek gayet başarılı bir film
Oldboy kadar iyi olmasa da iyi bir intikam filmi diyebilirim. Psiko severler izlesin mutlaka.
Sıkı bir intikam filmiydi. Ben çok beğendim. Elbette mantıksız olan yerler var ama onları es geçiyorum. Psikopatlık seviyormuşum onu gördüm :) Choi Min-sik nasıl bir manyaktın sen öyle ! Koltuğa çivi gibi çaktı. İzleyiniz!
Arkadaşlar lütfen bana Kore mafya filmi ve dizisi önerin mesela New world, Outlaws tarzı, Kurtlar vadisi tarzı yani racon içeren ciddi Kore yapımları istiyorum..
Ve Şeytanı gördüm, Mazisi olmayan adam gibi sen öyle su çok iyi seri katil temalı filmlerde önerebilirsiniz şimdiden hepinize çok teşekkür ediyorum
Ve Şeytanı gördüm, Mazisi olmayan adam gibi sen öyle su çok iyi seri katil temalı filmlerde önerebilirsiniz şimdiden hepinize çok teşekkür ediyorum
Şeytanı yakalarken Şeytan mı olmak gerekir? Avını bırakmaktan zevk alan bir avcı misali izleyeceğiniz bir intikam filmi. Psikolojik bir gerilim ve öyle denildiği gibi iğrençlikle alakası yok. Psikolojik değişimler her insanda farklı şekillerde görülebilir. Kaldı ki birini öldürmek. Amaç burada bir adamın katil olması değil onu katil eden sebep ve onu kovalayan kişinin bunu yapmadaki sebepleri. Yaşanılan acı ve deneyimler işkencenizi de uygulayışını da değiştirebilir. Bu yönden baktığınızda acıya odaklanmak ve oyunun kurgusunu anlamak daha faydalı duruyor. Ve Lee byung Hun. Çok teşekkürler A Bitter Sweet Life dan sonra böyle bir yapıtla gelebilmen. Evet sende bir binbir suratsın benim için.
Psikopatlığın sınırılarını zorlayan iki karakter intikamın da sınırlarını zorluyorlar. Filmde ayrıca bokunda boncuk bulmaya örnek teşkil eden bir sahne de mevcut :)
Tecavüzcü adama yapılan işkenceden zevk alan başka biri daha var mı yoksa yalnız mıyım? Hangimiz şeytan?
Adalet, intikam, şiddet, kefaret ve cinayetin hikayesi. Vizyona girdiği zaman kendi ülkesinde içerdiği bazı sahneler nedeniyle yasaklanmaya çalışılmış bir film. Filmde sadist bir seri katili oynayan Min Sik Choi'nin performansı olağanüstü ve izlediğim filmler arasındaki en korkunç karakter belki de.
Seyirciye mutlak kötülük gerçeğini göstermekten çekinmeyen, korkmayan bir film. Aksine bazı sahnelerinde şiddetin boyutu öyle noktalara getiriliyorki intikam ve adalet adı altında uygulanan şiddet hakkında düşünmenizi de sağlıyor.
Film her şeyin belli bir sebebi olmadığını ve bazen şiddet eylemlerinin rastgele eylemler olabileceğini gösteriyor. Min Sik Choi'nin canlandırdığı Kyung-chul karakteri saf kötü. Her şeyi zevk ve kendini tatmin duygusuyla yapıyor. Hiçbir sebep olmadan filmdeki seri katil Kyung-chul gibi olanlar için sadece ölümün kendisi asıl olan.
Belki de dünyadaki en büyük kötülük nefret ettiğiniz şeye dönüşmektir. Filmin sonu ... Devamı
Seyirciye mutlak kötülük gerçeğini göstermekten çekinmeyen, korkmayan bir film. Aksine bazı sahnelerinde şiddetin boyutu öyle noktalara getiriliyorki intikam ve adalet adı altında uygulanan şiddet hakkında düşünmenizi de sağlıyor.
Film her şeyin belli bir sebebi olmadığını ve bazen şiddet eylemlerinin rastgele eylemler olabileceğini gösteriyor. Min Sik Choi'nin canlandırdığı Kyung-chul karakteri saf kötü. Her şeyi zevk ve kendini tatmin duygusuyla yapıyor. Hiçbir sebep olmadan filmdeki seri katil Kyung-chul gibi olanlar için sadece ölümün kendisi asıl olan.
Belki de dünyadaki en büyük kötülük nefret ettiğiniz şeye dönüşmektir. Filmin sonu ... Devamı
Adalet, intikam, şiddet, kefaret ve cinayetin hikayesi. Vizyona girdiği zaman kendi ülkesinde içerdiği bazı sahneler nedeniyle yasaklanmaya çalışılmış bir film. Filmde sadist bir seri katili oynayan Min Sik Choi'nin performansı olağanüstü ve izlediğim filmler arasındaki en korkunç karakter belki de.
Seyirciye mutlak kötülük gerçeğini göstermekten çekinmeyen, korkmayan bir film. Aksine bazı sahnelerinde şiddetin boyutu öyle noktalara getiriliyorki intikam ve adalet adı altında uygulanan şiddet hakkında düşünmenizi de sağlıyor.
Film her şeyin belli bir sebebi olmadığını ve bazen şiddet eylemlerinin rastgele eylemler olabileceğini gösteriyor. Min Sik Choi'nin canlandırdığı Kyung-chul karakteri saf kötü. Her şeyi zevk ve kendini tatmin duygusuyla yapıyor. Hiçbir sebep olmadan filmdeki seri katil Kyung-chul gibi olanlar için sadece ölümün kendisi asıl olan.
Belki de dünyadaki en büyük kötülük nefret ettiğiniz şeye dönüşmektir. Filmin sonunda Kim Soo-hyeon en çok nefret ettiği kişiye dönüşür ve artık ruhu Kyung-chul'e ait olur.
Seyirciye mutlak kötülük gerçeğini göstermekten çekinmeyen, korkmayan bir film. Aksine bazı sahnelerinde şiddetin boyutu öyle noktalara getiriliyorki intikam ve adalet adı altında uygulanan şiddet hakkında düşünmenizi de sağlıyor.
Film her şeyin belli bir sebebi olmadığını ve bazen şiddet eylemlerinin rastgele eylemler olabileceğini gösteriyor. Min Sik Choi'nin canlandırdığı Kyung-chul karakteri saf kötü. Her şeyi zevk ve kendini tatmin duygusuyla yapıyor. Hiçbir sebep olmadan filmdeki seri katil Kyung-chul gibi olanlar için sadece ölümün kendisi asıl olan.
Belki de dünyadaki en büyük kötülük nefret ettiğiniz şeye dönüşmektir. Filmin sonunda Kim Soo-hyeon en çok nefret ettiği kişiye dönüşür ve artık ruhu Kyung-chul'e ait olur.
Bir soundtrack nasıl bu kadar büyüleyici olabilir?
Buyrunuz efendimhttps://www.youtube.com/watch?v=6P-71sIQiFQ
Buyrunuz efendimhttps://www.youtube.com/watch?v=6P-71sIQiFQ
Film için birçok şey yazılmış çizilmiş daha önce. Çok sert asiri sahnelerin olduğu da söylenmiştir sanırım. Yetişkinler icin de diyemem çünkü her yetişkin arkasına yaşlanıp rahatça takip edemez filmi.
Öte yandan felsefesi intikam duygusunun ya da intikam kararının diyelim hakliligi , mağdur kişinin bu yolda mesafe katederken ne kadar degistigi gayet güzel anlatılmış filmde. Oldboy ya da benim favorim once upon a time in west gibi filmlere hic benzemiyor film.
Uzakdoğu sinemasinin diğer örneklerinde olduğu gibi bu filmde de oyunculuklar çok iyi. Kotu adamımız özellikle dokturuyor(oyuncuyu jackie chane benzettiğim için bana biraz sempatik de geldi seri katilimiz) Özetle klasik bir intikam hikayesinden daha fazlasını vaad eden bir film şeytani gördüm.
Öte yandan felsefesi intikam duygusunun ya da intikam kararının diyelim hakliligi , mağdur kişinin bu yolda mesafe katederken ne kadar degistigi gayet güzel anlatılmış filmde. Oldboy ya da benim favorim once upon a time in west gibi filmlere hic benzemiyor film.
Uzakdoğu sinemasinin diğer örneklerinde olduğu gibi bu filmde de oyunculuklar çok iyi. Kotu adamımız özellikle dokturuyor(oyuncuyu jackie chane benzettiğim için bana biraz sempatik de geldi seri katilimiz) Özetle klasik bir intikam hikayesinden daha fazlasını vaad eden bir film şeytani gördüm.
"gore" kelimesi bu filme cuk oturuyor. ama hikayesi çok da parlak değil. oldboy'dan tanıdığımız min-sik abimiz bu filmde de çekicini elden bırakmıyor. sinirlerini boşaltmak izleyenler için biçilmiiş kaftan.
Araba tepesinde kavga etti ölmedi, boğazı kesildi bana mısın demedi, ses tellerini kestiler gıkı çıkmadı gibi eleştiriler eşliğinde izlediğim, ve her daim nezdimde Hollywood'a göre 1-0 önde başlayan Kore sinemasının oldukça iyi bir temsilcisidir kendileri. Yıllardır Hollywood zırvalarından illallah demiş bünyelere de ilaç gibi gelecektir merak etmeyin. Kore sinemasında sıkça rastlanan sert intikam sekansları ve intikamın dayanılmaz cazibesi sizi cezbetmiyor, kan sizi tutuyor bırakmıyor ise uzak durun zira bu filmde fazlasıyla kan var. Mantık hatası ararsanız illa ki bulacaksınız ona göre demedi demeyin. Bir kere başrol oyuncularının hiçbirinin filmi tamamlayamaması lazım takriben 15. dakikada falan ölmeliler ama film işte kilit noktada bu zaten film işte.
Şeytanı Gördüm filmine Benzer Film ekliyorsun.
Şeytanı Gördüm filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Şeytanı Gördüm filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL