Soul Yorumları

Çok özel bir animasyon. Benim için yeri ayrı olanlar listesine girmeyi başardı. Özellikle "purpose" takıntısında olduğum ve hayattan zerre zevk alamadığım bir dönemde nazik bir tokat gibi geldi diyebilirim. Çok net bir mesajı çok etkili bir şekilde vermiş, bu kadar başarılı bir animasyon izlemeyi beklemiyordum doğrusu. Bazı yerlerinde bazı replikleri öyle derinden etkiledi ki anlatamam. Böyle bir yandan ağladığım bir yandan güldüğüm bir şey izledim, mutluyum.

Edit: ekleme yapma gereği duydum, spoilerlı bir kısım ekleyip daha uzun bir yorum yapmak istiyorum.
Filmde Joe karakteri aslında arafta, ölmesi beklendiği için aslında tam anlamıyla hayatta değil ancak henüz Great beyond’ a geçmediği için ölü de değil. Onunla birlikte bu köprüden geçenler için aynı durum geçerli mi, onca insanın arasında ölmeye hazır olmayan kimse yok mu gibi soruları herkesin ölümü kabullendiğini ya da dönmek için sebep bulamadıklarını bir kaç karakter vasıtasıyla cevaplamışlar. Tabi ki kusursuz bir cevap değil ancak hikayeye ve anlatılmak istenilene uyan bir cevap, sırıtmıyor. Devamında Great Before’da gördüğümüz şey ise dünyaya varacak olanlara bir karakter, yaşama tutunmalarını sağlayacak bir kıvılcım vermeye çalıştıkları. Doğrusunu söylemek gerekirse insan karakterinin şekillenmeye çok müsait olduğu kanaatinde olarak bu kısmı biraz mantıksız buldum. Ancak bunun da yine sadece o kıvılcımı vurgulamak için bir alet olarak kullanıldığını düşünüp çok üzerinde durmadım. Asıl nokta, great before’da bu kıvılcımın aslında bir yanılgı olduğunun henüz farkında olmamaları. 22 bu kıvılcımı yaşamın kendisinde bulana kadar daha sonra onu kayıplar arasına gönderecek purpose takıntısını aslında great before’da da görüyoruz. Öyle ki bir varoluş sebebi, bir kıvılcım bulamadan hiçbir ruhu dünyaya göndermiyorlar. Fakat daha sonra Joe geri döndüğünde bunun farkına vardıklarını ve bu yüzden ona minnettar olduklarını da ayrıca belirtiyorlar. Kısacası asıl anlatılmaya çalıştıkları odak noktası, siz her ne kadar kendinize bir varoluş sebebi bulup peşinden koşmaya çalışsanız da, asıl sebebin hayatın kendisi olduğunu görmeli ve tek bir büyük mutluluk yerine tüm mutlulukların peşinden koşmalı, dünyaya gözlerinizi kapatmamalısınız. 22’ye kıvılcım ararken pizza yiyememesi, dokunma hissini tecrübe edememesini ufak bir detay olarak eklemişler. İlk bakışta mantık hatası gibi görünen bu sahne de aslında ana mesaja hizmet ediyor bir bakıma. Hayatınızın anlamına odaklanıp karanlıklara gömülmeyin, kıvılcım sizin amacınız değil aracınızdır. Onu tek amacınız haline getirme yanılgısına düşmeyin.
"I’m just afraid that if I died today, that my life would’ve amounted to nothing."

Hiçbir şey başaramadığınıza inanıp karamsarlığa gömülmüş olabilirsiniz, fakat hayatınız sizi heyecanlandıran ancak görmezden geldiğiniz anlarla dolu. Küçük mutlulukların tadını çıkarın.

Genelde umutsuz, pesimist ve kendi hayatına değer vermeyen bir insanım. İşte bu yüzden filmler benim için önemli, işte bu yüzden Soul filmi hayatımda izlediğim en iyi animasyon filmlerinden biri.

Kalabalıklaşan koca Dünya artık ufacık olduğu için insanlar kendilerini özel hissetmekte zorlanıyorlar, amaçlarını bulmakta ya çok gecikiyorlar ya da asla bulamıyorlar. Hatta amaç kavramını yanlış anlıyorlar. İşte bu yüzden Soul yılın en önemli yapımlarından biri.

Hayatınızın 1 haftalık bir bölümünü başkasının gözünden izleseydiniz ne hissederdiniz? İtiraf edelim, muhtemelen acırdınız. :) İşte bu film size kendinize acıma fırsatını acımasız bir şekilde verecek.

Tanrının kendi ağzından düşündürücü repliklere de tanık olacaksınız, ölümü kabullenmeye dair düşüneceksiniz, hayatınızın neden keyifsiz olduğunu sorgulayacaksınız, belki harekete geçmeye karar vereceksiniz ya da halinizden memnun olduğunuzu anlayacaksınız.

Pixar’ın "sen istersen her şeyi başarırsın" parolasından çıkıp böylesine özgün bir iş yapması da Soul filmini ayrıca özel kılıyor.